Ζώης Τσώλης
Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι το κεντρικό πρόσωπο μετά την καταιγίδα Βαρουφάκη που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στη μνημονιακή εποχή και έφερε τη χώρα σε ένα σημείο που μπορεί να ελπίζει ότι το 2022 θα ασκεί σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητα την οικονομική της πολιτική μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο Τσακαλώτος θέλησε να τραβήξει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους «έχοντες» και «μη έχοντες» όπως κάποτε έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Μόνο που ο υπουργός Οικονομικών αυτό που κατάφερε είναι να αυξήσει τη φορολογία στους, κατά κοινή ομολογία, «μη έχοντες» και να διανείμει ένα μικρό μέρος από τα πλεονάσματα των δακρύων στους καταφρονεμένους, δηλαδή στις ομάδες της ακραίας φτώχειας που πολλαπλασίασε η κρίση.
Εκεί όπου απέτυχε αυτός – και οι θεσμοί – είναι να περιορίσει τη φοροδιαφυγή, να φέρει τον διαφυγόντα πλούτο από το εξωτερικό στην Ελλάδα για να επιστρέψει στις τράπεζες και να μπορέσει να κινηθεί η πραγματική οικονομία και, το κυριότερο, να πείσει ότι η πολιτική της φοροεξόντωσης των μισθωτών και των μεσαίων εισοδημάτων κάποτε θα τελειώσει.
Οι προσεκτικοί παρατηρητές θα είδαν ότι τον Μάιο, παρά τα ορατά σημάδια βελτίωσης πολλών κλάδων της οικονομίας – τουρισμός, εξαγωγές, βιομηχανία -, τα έσοδα του Δημοσίου υποχώρησαν σε ανησυχητικό επίπεδο κάτω από τα τρία δισ. ευρώ.
Για την ακρίβεια, το σύνολο των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθε στα 2,95 δισ. ευρώ, μειωμένο κατά 323 εκατ. ευρώ.
Και αυτό κάτι σημαίνει. Η επιβολή νέων φόρων (φόρος διανυκτέρευσης και τέλος Airbnb), η αύξηση των φορολογικών συντελεστών (ΦΠΑ στα νησιά και στην ενέργεια) αντί να αυξάνουν τα έσοδα περιορίζουν την κατανάλωση και, το σημαντικότερο, ενισχύουν την τάση για φοροδιαφυγή.
Είναι προφανές ότι κάπου υπάρχει λάθος στην πολιτική.
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν έγκυροι αναλυτές, υπάρχει ακόμη χώρος για αποφάσεις τέτοιες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν την οικονομία που απειλείται από τη στασιμότητα σε αναπτυξιακή τροχιά.
Και αυτές οι αποφάσεις περνούν μόνο μέσα από τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
