Σήφης Πολυμίλης
Αν σε κάτι έχει διαπρέψει αυτή η κυβέρνηση είναι στο παραμύθιασμα πάντων και πασών. Εχουν μια ικανότητα οι άνθρωποι να μοιράζουν ανέξοδες υποσχέσεις και να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ακολουθούν πιστά τη συνταγή του δημοφιλούς κωμικού Γκράουτσο Μαρξ που έλεγε «αν δεν σας αρέσουν οι ιδέες μου, μην ανησυχείς, έχω κι άλλες…».
Βέβαια, κάποια στιγμή ακόμα και αυτοί που θέλουν να παραμυθιαστούν αντιλαμβάνονται ότι έχουν ξεπεραστεί τα όρια αντοχής τους. Είναι σαφές εδώ και καιρό ότι οι Ευρωπαίοι αναζητούν τρόπο να απαλλαγούν από το πρόβλημα Ελλάδα, διευκολύνοντας τον κ. Τσίπρα στους σχεδιασμούς του. Ζήτησαν όμως ένα είδος εθνικού μνημονίου που το βάφτισαν «αναπτυξιακό» για να μην ενοχλεί, αλλά που θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις και όρους.
Το πρόγραμμα όμως που παρουσίασε η κυβέρνηση με τον βαρύγδουπο τίτλο «ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης» φαίνεται να προσιδιάζει περισσότερο σε γνωστή έκθεση συριζαίικων ιδεών παρά σε ένα συγκροτημένο σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Που μπορεί να βολεύει τον κ. Τσίπρα να πουλήσει την «καθαρή έξοδο», αλλά δεν μπορεί να πείσει τους δύσπιστους εταίρους μας ότι αφενός θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της οικονομίας και αφετέρου θα υλοποιεί τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις που πρέπει να εκπληρώνουμε.
Γιατί θέλουν μεν να τελειώνουν με τα προβλήματά μας, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να μας αφήσουν πάλι ανεξέλεγκτους. Ο κ. Τσίπρας όμως θέλει «βαθμούς ελευθερίας», όπως λέει, στην άσκηση εσωτερικής πολιτικής, μόνο που όσο ωραίος και βολικός και αν είσαι, όταν έχεις χρέη, η ελευθερία είναι υπό διαπραγμάτευση τουλάχιστον.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση, το Μαξίμου για την ακρίβεια, θέλει για την επόμενη ημέρα ένα εύπλαστο πλαίσιο που θα της επιτρέπει να διαμορφώνει ένα πεδίο πολιτικών εξελίξεων που θα βολεύει τις συγκυριακές επιλογές της και όχι το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας. Με το βλέμμα φυσικά στις κάλπες – αν είναι δυνατόν μάλιστα πολλαπλές, λόγω προεδρικής εκλογής και απλής αναλογικής, για να διατηρηθούν ως κυρίαρχοι παίκτες.
Οι σχεδιασμοί υπάρχουν, το ερώτημα είναι αν θα επιτρέψουν δανειστές και αντιπολίτευση να υλοποιηθούν. Γιατί εξίσου φανερό είναι πως ό,τι συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφέρει και τη χώρα…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
