Μπάμπης Παπαδημητρίου
Οι Γάλλοι λένε συχνά «C’ est la vie!», για να συμβουλεύσουν εαυτούς και αλλήλους ότι πρέπει να μάθουμε να προχωρούμε. Ομως, στην αμερικανική θα έλεγαν: «Shit happens», επειδή προφανώς προτιμούν να είναι πιο κυριολεκτικοί. Στην ελληνική, όταν μάλιστα σκέφτομαι το ορατό μέλλον της κυβέρνησης Τσίπρα, προτιμώ τη συναφή ελληνική έκφραση: «Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον»!
Δεν πάει πολύς καιρός, στη φθινοπωρινή κατάσταση, όλοι (όσων τουλάχιστον οι γνώμες μετρούν στις αποφάσεις που δίνουν σχήμα στη ζωή μας…) έλεγαν «δώστε του ένα χρόνο ακόμη», εννοώντας πως θα ήταν καλύτερο να συνεχίσει απρόσκοπτη η κυβέρνηση. Ηταν η ίδια περίοδος που στο στενό κατεστημένο της χώρας λογάριαζαν στον κ. Τσίπρα για να μοιράσει την παρτίδα και κάποιοι μοιρολογούσαν ψιθυριστά πως «δεν τραβάει ο Μητσοτάκης».
Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στην ανοιξιάτικη περίοδο, που μόλις εισήλθαμε! Η κυβέρνηση είναι τόσο ασταθής: φθάνουν ορισμένοι να υπολογίζουν πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα εάν είχαμε «μια νέα κυβέρνηση, με νωπή εντολή, ενωμένη, ικανή να αξιοποιήσει τις μεταμνημονιακές ευκαιρίες». Σημειώστε ότι αρκετοί μεταξύ όσων σκέφτονται σε αυτήν τη νέα γραμμή, είναι οι ίδιοι που τα έβλεπαν διαφορετικά πριν από μόλις λίγο καιρό.
Το παθαίνουν αυτό οι κυβερνήσεις. Εκεί που όλα δείχνουν ότι πέρασαν τα δύσκολα, ότι έβαλαν τα πράγματα σε μια σειρά, ότι τους έμαθαν στις πρωτεύουσες, ότι έχουν όλη την εξουσία δική τους, εκείνη τη στιγμή κάτι συμβαίνει και αρχίζουν τα πράγματα να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Σχεδόν ασυγκράτητα!
Στην περίπτωσή μας, ο κ. Τσίπρας πήρε παραπάνω θάρρος από όσο επέτρεπαν τα γεγονότα. Εδειξε απρονοησία και έπαρση. Δεν φταίει μόνον ότι του λείπει η εμπειρία της εξουσίας, η οποία, στους ανθρώπους των αστικών παρατάξεων, μεταφέρεται στο πολιτικό DNA. Δεν είναι ότι το κόμμα δεν του προσέφερε ποτέ την προετοιμασία των πειθαρχημένων στελεχών του. Είναι ότι του λείπουν η επιμόρφωση, οι ιστορικές γνώσεις, οι συζητήσεις με τους κατάλληλους ανθρώπους, οι συγκρούσεις με το πραγματικό κατεστημένο, οι βαθιές εμπειρίες της πραγματικής ζωής.
Ηρθε η ώρα που ο κ. Τσίπρας, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση θα υποχρεωθούν να κατανοήσουν πως δεν τους απομένουν παρά λίγα ακόμη βήματα πριν από το παραπέτο και την κάλπη. Λίγες εβδομάδες ή λίγοι μήνες, η διαφορά δεν είναι και τόσο σπουδαία όταν γνωρίζεις πως το τέλος θα έρθει και θα είναι άδοξο. Σε τελευταία ανάλυση, ο κ. Τσίπρας δεν πρέπει να ξεχνάει ότι «πάντα τύχη και μοίρα ανδρί δίδωσι». Και από τύχη, είχε με το παραπάνω. Μέχρι προσφάτως.
Πηγή: Καθημερινή
