Διονύσης Γουσέτης
Χορτάσαμε από παχιές και βαθυστόχαστες Αριστερές αναλύσεις, ότι για τα μνημόνια φταίει το πολιτικό σύστημα που εξέθρεψε ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, ο νεοφιλελευθερισμός και δεν συμμαζεύεται. Με αυτές ο κ. Τσίπρας πήρε την κυβέρνηση. Τώρα τις κατεδάφισε όλες με μια φράση στο Twitter: «Το παλιό πολιτικό σύστημα εξέθρεψε και στήθηκε πάνω στη γενικευμένη φοροδιαφυγή των ισχυρών, τα πελατειακά δίκτυα, τις εξυπηρετήσεις ειδικών συμφερόντων, τις υπόγειες συναλλαγές του πολιτικού προσωπικού με πολυεθνικές, με επιχειρηματίες, με μιντιάρχες». Ωστε δεν φταίει ο ιμπεριαλισμός και ο νεοφιλελευθερισμός για τα μνημόνια, αλλά οι μίζες! Το θέμα μοιάζει κωμικό.
Τις ίδιες θεωρητικές αρλούμπες μας σερβίρισε η Αριστερά για τους πρόσφυγες. Και στην αρχή άνοιγε τα σύνορα για να λιάζονται μέχρι να προωθηθούν παράνομα στις χώρες των εταίρων μας. Το 2014 που δεν κυβερνούσαν, αποκαλούσαν την Αμυγδαλέζα «στρατόπεδο συγκεντρώσεως». Τώρα που κυβερνούν, τους το ανταποδίδει η πρόσφατη ετήσια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας: «Χιλιάδες αιτούντες άσυλο, μετανάστες και μετανάστριες παραμένουν παγιδευμένοι στα ελληνικά νησιά σε απαράδεκτες συνθήκες».
Επιπλέον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχρισε με θράσος τον «προσφυγάρχη» κ. Μουζάλα υποψήφιο Επίτροπο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, παρά τα χαστούκια που μοίραζε στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και κάποιοι (;) πρότειναν για Νομπέλ Ειρήνης τους «ήρωες του Αιγαίου» για τη συμπεριφορά τους στους μετανάστες και πρόσφυγες, τη στιγμή που η Διεθνής Αμνηστία διαπιστώνει «πολλά εγκλήματα μίσους» με μικρό παράδειγμα «πάνω από 50 επιθέσεις στον Ασπρόπυργο από τον Αύγουστο του 2016 και μέχρι το τέλος του 2017, όπου ομάδες νέων επιτέθηκαν σε μετανάστες εργάτες από το Πακιστάν». Τέλος, Αριστεροί τραμπούκοι, «αλληλέγγυοι» της ασυδοσίας, κατελάμβαναν πανεπιστήμια και ξενοδοχεία στο όνομα των προσφύγων και μεταναστών, μέχρι που διέλυσαν εκδήλωση της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου με θέμα το προσφυγικό, διότι δεν τους άρεσαν οι ομιλίες.
Αντίθετα με το προηγούμενο, τούτο το θέμα δεν είναι κωμικό. Διότι πρόκειται περί εγκληματικών πράξεων στο όνομα και εις βάρος ανθρώπων που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις. Και είναι ένα μάθημα για το πώς οι παιδικής λογικής αρλούμπες, με τις οποίες πολλοί μειδιούν, μπορεί να γίνονται όπλο για εγκληματικές πράξεις.
Πηγή: Καθημερινή
