Μπάμπης Παπαδημητρίου
Διαπιστώνω ότι σε όλες τις συζητήσεις γύρω από την ελβετική (στην πράξη, τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή) φαρμακευτική εταιρεία Novartis το μόνο ζητούμενο είναι η ενδεχόμενη ανάμειξη πολιτικών προσώπων μεταξύ 2011 και 2014 σε ένα «σίγουρο σκάνδαλο». Πώς και από πού προκύπτει τέτοια σιγουριά για το «σκάνδαλο»; Μέχρι σήμερα ούτε καν παραπομπή σε τακτική ανάκριση δεν έχει γίνει. Και αυτό παρόλο που το θέμα ερευνάται πάνω από έτος και μάλιστα σε παράλληλη σύνδεση με άλλη έρευνα που διενεργείται στις Ηνωμένες Πολιτείες, με άλλους(;) μάρτυρες κι εκείνους σε καθεστώς ειδικής προστασίας.
Υποτίθεται ότι στο σκέλος που έχει γίνει γνωστό, η ομάδα της εισαγγελέως Διαφθοράς, που ανέλαβε την υπόθεση μετά την παραίτηση της προηγούμενης εισαγγελέως, «άκουσε» ονόματα πολιτικών και έστειλε, μετά την παρέλευση άγνωστου πλην όμως χαρακτηριστικού χρονικού διαστήματος, τη μέχρι στιγμής συνταχθείσα δικογραφία στον υπουργό Δικαιοσύνης. Αυτός την έστειλε στη Βουλή η οποία πρέπει, σήμερα, να αποφανθεί εάν πράγματι υπάρχει κάτι να δικαστεί ή απλώς θα μείνουν οι πολιτικοί με τη «λέζα» ενός σκανδάλου που πνίγηκε στις συνταγματικές προβλέψεις για την ευθύνη κυβερνητικών αξιωματούχων. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πόσο «επιτυχημένα» χειρίζεται το «τιμ» Τσίπρα την υπόθεση. Σκεφτείτε μόνον πόσο διχασμένες είναι οι απόψεις για όσα μπορεί να είχε «κάνει» ο Ανδρέας Παπανδρέου επειδή ποτέ δεν αποδείχτηκε η όποια ανάμειξή του σε σκανδαλώδεις πράξεις τού –έχοντος εκτίσει πλέον την ποινή του– Κοσκωτά. Σκεφτείτε επίσης ότι τότε, στο «βρώμικο 1989», η παραπομπή «ενός πρωθυπουργού» ήταν θέμα βασανιστικό και ταλαιπώρησε επί πολλά έτη το πολιτικό σύστημα, ενώ τώρα το σύστημα, υπό νέα διεύθυνση, τους «ξεπετά δυο δυo».
Κατά τα λοιπά, δεν έχουμε μάθει ακόμη κάτι αξιόλογο από όσα ο κ. Κοντονής φαίνεται να γνώριζε ήδη από τον Φεβρουάριο 2017. Τότε, από την ιδιαιτέρα πατρίδα του, δήλωσε ότι πρόκειται για «σκάνδαλο μεγαλύτερο από εκείνο της Ζίμενς». Τον Μάρτιο, πέρυσι πάλι, είπε στη Βουλή ότι «οι μίζες στην υπόθεση ανέρχονται σε 28 εκατομμύρια». Πού βρίσκονται τα στοιχεία που δείχνει να γνωρίζει ο κ. Κοντονής και γιατί καθυστερεί η προώθηση της έρευνας; Αυτό δεν έχει εξηγηθεί ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την εισαγγελέα Τουλουπάκη. Το ζήτημα είναι σημαντικό και γίνεται τερατώδες επειδή στη βάση ενός θρυλούμενου κι ούτε καν, μέχρις ώρας, εξεταζόμενου «σκανδάλου» εξαπολύθηκαν πολιτικές διώξεις δύο πρωθυπουργών, έξι πρώην υπουργών, του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και του επιτρόπου μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Τι γνωρίζουμε λοιπόν για το «σκάνδαλο»; Δυστυχώς, όσοι κάτι ξέρουν, το γνωρίζουν για δύο κυρίως λόγους: ο ένας αφορά τη διόγκωση της δαπάνης για φάρμακα και νοσοκομειακό υλικό, τόσο της δημόσιας όσο και της συνακόλουθης ιδιωτικής πριν «σκάσει» η κρίση χρέους. Για να μειωθεί εκείνη η «πληγή» επιβλήθηκαν από την τρόικα σκληρότατα μέτρα εξοικονόμησης, που οδήγησαν πράγματι στην κάθετη και βίαιη μείωση των σχετικών πληρωμών, την οποία, παρεμπιπτόντως, πέτυχαν οι… κατηγορούμενοι. Πρόκειται, εν προκειμένω, για θέατρο του παραλόγου, αφού οι χρόνοι τέλεσης των αμαρτημάτων δεν συμπίπτουν μεταξύ τους.
Ο δεύτερος και κύριος λόγος είναι ότι η εν λόγω εταιρεία έχει μπλεξίματα (δικαστικά ή διοικητικά) και σε άλλα κράτη, ενώ μόνο στις ΗΠΑ ερευνά το FBI συστηματικά τις ίδιες «κακές πρακτικές» με αυτές που ερευνώνται στη χώρα μας. Πρόκειται για υποθέσεις συχνά διαφορετικές μεταξύ τους, με μόνο κοινό στοιχείο το επιθετικό μάρκετινγκ της εταιρείας, κυρίως προς την πλευρά των παραγόντων των συστημάτων υγείας. Χαρακτηριστικά, στη μοναδική συνέντευξη που έδωσε η διευθύνουσα της εταιρείας στην Ελλάδα, στην «Κ», σημειώνει ότι η «υπόθεση έχει πολιτικοποιηθεί», γεγονός που καθιστά δυσκολότερη τη διαχείριση των ερευνών. «Θα αλλάξουμε στρατηγική και θα είμαστε λιγότερο αμυντικοί», προσθέτει η κ. Σουζάνα Κόχουτ, προφανώς έκπληκτη από την τροπή που λαμβάνει μια πολύ δύσκολη υπόθεση για τη φήμη και τις εμπορικές φιλοδοξίες του φαρμακευτικού κολοσσού: όσο περισσότερο μπλέκουν οι πολιτικοί, τόσο περισσότερο απομακρύνεται από την εταιρεία η «καυτή πατάτα».
Συμπέρασμα: Η Βουλή συζητεί την ανάμειξη πολιτικών σε ένα «σκάνδαλο» τα στοιχεία του οποίου κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς, αλλά όλοι είναι σίγουροι ότι υπάρχει… κατά κάποιον τρόπο!
Πηγή: Καθημερινή
