Σήφης Πολυμίλης
Οταν καλείς ύστερα από 65 χρόνια τον τούρκο πρόεδρο για επίσημη επίσκεψη, σε μια κανονική χώρα θα περίμενε κανείς ότι αυτό που θα κυριαρχούσε στις συναντήσεις δεν θα ήταν η ένταση και η δημόσια αντιπαράθεση, αλλά τουλάχιστον μια αλλαγή κλίματος και σε προσωπικό και σε διακρατικό επίπεδο. Αυτό σίγουρα δεν συνέβη και η ευθύνη σίγουρα δεν μπορεί να αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στον γνωστό για τον εκρηκτικό και αυταρχικό χαρακτήρα του κ. Ερντογάν.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει συνηθίσει να είναι λαλίστατος σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Μόνο που αυτή τη φορά δεν μιλούσε σε τοπική εκδήλωση ή σε μια θρησκευτική γιορτή. Επέλεξε να απαντήσει σε μια επίσημη συνάντηση, σημείο προς σημείο, σε μια τηλεοπτική συνέντευξη του τούρκου προέδρου. Αποτέλεσμα, να παρακολουθήσουμε σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση μια διπλωματική διαπραγμάτευση επί θεμάτων ζωτικής σημασίας για τη χώρα.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, η διεθνής πολιτική επιβάλλει ότι μια διακρατική διαπραγμάτευση διεξάγεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για να διασφαλίζεται η εμπιστευτικότητα και οι όποιες ανακοινώσεις γίνονται εκ των υστέρων, απηχώντας προφανώς και τις ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί.
Εθισμένη η ελληνική πλευρά, όμως, στην επικοινωνιακή διαχείριση όλων των θεμάτων, κατάφερε να μετατρέψει μια επίσκεψη, που είχε χαρακτηριστεί ως ιστορική, σε προβληματική και να δώσει τη δυνατότητα στον απρόβλεπτο κ. Ερντογάν να εμφανιστεί ως ένας αποφασιστικός ηγέτης ο οποίος δεν διστάζει να προασπίζεται σε όλους τους τόνους τα συμφέροντα της χώρας του.
Και όμως γνώριζαν όλοι πολύ καλά ότι εδώ και αρκετό καιρό ο τούρκος ηγέτης θέτει θέμα Λωζάννης, όχι τόσο προς τη δική μας πλευρά, αλλά λοξοκοιτάζοντας προς τα νοτιοανατολικά σύνορα της χώρας του και τις εξελίξεις στο συριακό μέτωπο. Το ερώτημα είναι ποιοι και γιατί επέλεξαν, με τη γνωστή εθνικοπατριωτική μας πρεμούρα, να αναγάγουν τις απόψεις του σε αμιγώς ελληνοτουρκική διαφορά.
Αποτέλεσμα, η αντιπαράθεση για τη Λωζάννη να εκτρέψει την επίσκεψη, να οδηγήσει σε μια αχρείαστη διπλωματική κρίση και να τρέχουν οι πλέον σώφρονες από τις δύο πλευρές να αποτρέψουν το ναυάγιο. Οι εντυπώσεις όμως έμειναν και χαμένος δεν φαίνεται να είναι ο κ. Ερντογάν, που μέσα στη διεθνή απομόνωση στην οποία βρίσκεται βρήκε πρόσφορο έδαφος για να κάνει μια ακόμα επίδειξη δύναμης.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
