Κύριο άρθρο
Είναι γνωστή στους πάντες η λαϊκή παροιμία που λέει ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Αντί λοιπόν η κυβέρνηση και η παρέα του Μαξίμου να σιωπούν για τα παραμύθια που έχουν πουλήσει κατ’ επανάληψη στον ελληνικό λαό, θεωρούν ότι απευθύνονται σε αφελείς ή μειωμένης αντίληψης πολίτες.
Αν και έχουν αναιρέσει όλα σχεδόν όσα είχαν υποσχεθεί, δημιουργώντας ένα κλίμα έντονης δυσαρέσκειας ακόμα και σε βουλευτές τους, προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες τους στα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους που αποκαλύπτουν τα ψεύδη και τις αλχημείες τους.
Συκοφαντούν, στοχοποιούν, καταγγέλλουν μονίμως είτε αμέσως, είτε εμμέσως με το δίκτυο των υποτακτικών τους που έχουν κατασκευάσει εκδότες και μέσα ενημέρωσης, που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους, με μεθόδους που παραπέμπουν σε αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Για το μαγειρείο του Μαξίμου δεν υπάρχουν πλειστηριασμοί αδύναμων και φτωχοποιημένων συμπολιτών μας, παρά τα στοιχεία που αποκαλύπτονται καθημερινά.
Κανένα υπερχρεωμένο νοικοκυριό και καμιά λαϊκή κατοικία δεν κινδυνεύει κατά τον λαλίστατο, όποτε τον βολεύει κυβερνητικό εκπρόσωπο. Προφανώς κι αυτός και ο υπουργός της Δικαιοσύνης, δεν βλέπουν, δεν ξέρουν να διαβάσουν και να δουν τα συγκεκριμένα στοιχεία που φέρνει το φως η δημοσιογραφική έρευνα… Ας ρωτήσουν τουλάχιστον τον κ.Φίλη μήπως και καταφέρουν να ενημερωθούν.
Τα ίδια και χειρότερα με τον εκλεκτό συνοδοιπόρο τους υπουργό Άμυνας και την ιστορία της πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία. Έγγραφα, μέιλ, αποφάσεις με υπογραφές – δικές τους – αποκαλύπτουν το ρόλο του μεσάζοντα, αλλά όλα καλά κι όλα ωραία στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Φταίνε οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι που δεν κλείνουν το στόμα τους και βλάπτουν το εθνικό συμφέρον που βέβαια ταυτίζεται με τους ενοίκους του Μαξίμου.
Ας αντιληφθούν, όσο είναι καιρός ακόμα, ότι τα ψέματα τους έχουν κοντά ποδάρια. Ο κόσμος τους έχει αντιληφθεί για τα καλά πλέον. Υφίσταται άλλωστε καθημερινά στην πλάτη του τις υποτιθέμενες διαψεύσεις τους, πληρώνει τα λάθη και τις ανέξοδες για αυτούς υποσχέσεις που πλάσαραν.
Ας αντιληφθούν επίσης ότι ο ρόλος του Τύπου και των δημοσιογράφων δεν είναι να χαϊδεύει τους εκάστοτε κατέχοντες τους θώκους της εξουσίας, αλλά να ασκεί κριτική, ακόμα και σκληρή, για τα λάθη, τις παραλείψεις και τα ψεύδη. Κι ευτυχώς παρά τις φιλόδοξες και επίμονες προσπάθειες τους, υπάρχουν ακόμα μέσα ενημέρωσης που σέβονται το ρόλο και την ιστορία τους.
Πηγή: TO BHMA
