Νότης Παπαδόπουλος
Με όποιον τρόπο και να το δει κανείς, το βραβείο Πολιτικού Σθένους που δίνουν οι Γάλλοι στον κ. Τσίπρα αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ μία δημόσια συγγνώμη για την ευρωπαϊκή ανταρσία του. Ουσιαστικά είναι ένα «ευχαριστώ» για την κωλοτούμπα που έκανε ο κ. Τσίπρας το καλοκαίρι του 2015 – τότε που από το «go back madam Merkel», και από το «θα βαράμε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές», έκανε στροφή 180 μοιρών και υπέγραψε το επώδυνο τρίτο μνημόνιο και το υπερταμείο παραχώρησης ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια ως εγγύηση των δανεικών.
Αν ο κ. Τσίπρας εξακολουθεί να είναι ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί δηλαδή να πιστεύει όσα έλεγε το 2015 –ότι υπάρχει ένα νεοφιλελεύθερο διευθυντήριο στην Ευρώπη, το οποίο επιβάλλει στις χώρες του Νότου σκληρή λιτότητα για να ενισχύσει τις οικονομίες των Βορειοευρωπαίων– τότε δεν θα ’πρεπε να δεχθεί το βραβείο της γαλλικής επιθεώρησης Politique International, με το οποίο έχουν τιμηθεί στο παρελθόν οι δεξιότατοι Νικολά Σαρκοζί, Κριστίν Λαγκάρντ και Αγκελα Μέρκελ. Γιατί ουσιαστικά με την αποδοχή του είναι σαν να δέχεται ότι καλώς οι δανειστές της χώρας τού έβαλαν το μαχαίρι στον λαιμό και τον πίεσαν με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ώστε να τον υποχρεώσουν στην κωλοτούμπα.
Δεν μπορείς, δηλαδή, να λες ότι είχες δίκιο που τα ’βαλες με τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες για να προωθήσεις τα ελληνικά συμφέροντα και συγχρόνως ότι έχεις και πάλι δίκιο που υποχώρησες και δέχθηκες την πολιτική τους, η οποία παρεμπιπτόντως ήταν ακριβώς η αντίθετη από τη δική σου.
Βέβαια, από την άλλη, μπορεί η βράβευση ενός πρωθυπουργού να μη συνάδει με τα πολιτικά πιστεύω του κόμματός του, το οποίο αναθεματίζει τους μεγάλους συμβιβασμούς στους οποίους εξαναγκάστηκε αποδεχόμενο την επιβολή της σκληρής λιτότητας. Ομως συνάδει με τις προσωπικές φιλοδοξίες του κ. Τσίπρα να ενισχύσει το διεθνές προφίλ του και να δείξει ότι αποτελεί διεθνούς κύρους ηγέτη, ισχυρό γρανάζι του ευρωπαϊκού συστήματος στο οποίο μπορεί να βασιστεί κανείς. Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας αποδέχθηκε το βραβείο –γυρίζοντας την πλάτη στην ιδεολογία του και στα πιστεύω του κόμματός του– ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να πείσει αναποφάσιστους ψηφοφόρους ή και ψηφοφόρους άλλων κομμάτων πως αποτελεί μία εναλλακτική αξιόπιστη λύση για την ηγεσία του τόπου. Οχι μόνο για τις επόμενες εκλογές – στις οποίες όλα δείχνουν ότι νικήτρια θα ’ναι έτσι κι αλλιώς η Ν.Δ. Αλλά κυρίως για τις μεθεπόμενες –που θα γίνουν κατά πάσα πιθανότητα με απλή αναλογική– και τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι θα προκαλέσει με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020. Εκλογές που φιλοδοξεί να νικήσει, αφού τόσο το 2019 όσο και το 2020 η κυβέρνηση Ν.Δ. θα υποχρεωθεί να υλοποιήσει σκληρά μέτρα για χαμηλόμισθους (μείωση αφορολογήτου) και συνταξιούχους (μείωση συντάξεων) που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισαν το 2016. Μπροστά λοιπόν σε μια πολυπόθητη δεξιά παρένθεση, χαλάλι και να μουντζώνεις τον εαυτό σου. Πρώτη φορά είναι;
Πηγή: Καθημερινή
