Κύριο άρθρο
Έχει εν μέρει δίκιο ο κ.Τσίπρας που υποστήριξε ότι το βραβείο “πολιτικού σθένους” που του απονεμήθηκε ανήκει στον ελληνικό λαό. Για το σθένος του να ανέχεται τα ψεύδη, την υποκρισία, την ανικανότητα και να υπομένει τα όλο και περισσότερα βάρη που φορτώνονται στην πλάτη του. Με έναν από τους βασικούς υπεύθυνους το σημερινό πρωθυπουργό, χάρη στη… σκληρή διαπραγμάτευση του οποίου φορτωθήκαμε ένα ακόμα σκληρό μνημόνιο, για να μπορεί σήμερα να επαίρεται για το σθένος του και τη φιλοευρωπαϊκή στάση του.
Η ελληνική κοινωνία έχει επιδείξει πράγματι αξιοθαύμαστη υπομονή, αν και τα όρια αντοχής της σιγά σιγά εξαντλούνται. Γιατί το σθένος του κ.Τσίπρα περιορίζεται στην επιβολή όλο και περισσότερων φόρων και εισφορών, για να αποδείξει σε ευρωπαίους και ΔΝΤ ότι έχει αφομοιώσει πλέον το μάθημα του και δεν έχει κανένα ενδοιασμό να υιοθετεί μέτρα που κατακεραύνωνε πριν αντιληφθεί τη γοητεία της εξουσίας.
Μόλις χθές ανακοινώθηκαν τα στοιχεία του ΟΟΣΑ σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην αύξηση φόρων σε συνάρτηση με το ΑΕΠ ανάμεσα σε 35 χώρες του ΟΟΣΑ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιαμβάνει η έκθεση τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 2,2%, φτάνοντας στο 38,6% του ΑΕΠ το 2016, όταν η μέση αύξηση στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν της τάξεως του 0,3% από 34% σε 34,3% την ίδια περίοδο.
Χθές επίσης ο υπουργός των Οικονομικών μιλώντας στη Βουλή ανέφερε ότι ο πρϋπολογισμός δεν είναι δίκαιος ενώ πρόσθεσε: “Θα μπορούσαμε να πούμε ότι επειδή είναι άδικος τον καταψηφίζουμε κι εμείς και πάμε σε εκλογές για να έρθει άλλος συνασπισμός. Δεν το επιλέξαμε.” Μόνο που η αγωνιστική στάση που επικαλούνται διαρκώς ως άλλοθι και δικαιολογία, ούτε την αδικία αναιρεί, ούτε βέβαια οδήγησε ποτέ σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα για τους πολίτες που διαπιστώνουν συνεχώς ότι η κατάσταση τους αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει.
Ας χαρεί λοιπόν όσο μπορεί ακόμα ο κ.Τσίπρας το βραβείο του, έστω κι αν επιβεβαιώνει τον πολιτικό του αμοραλισμό, αλλά ας μην περιμένει και την επιβράβευση του από τους πολίτες, που είδαν να διαψεύδονται παταγωδώς οι ελπίδες που με τόση ευκολία πλάσαρε, για να τις αναιρέσει με την ίδια ευκολία, όταν οδήγησε τη χώρα στα βράχια.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
