Πάσχος Μανδραβέλης
Είναι λογικό το «σκηνικό διάλυσης στον ΣΥΡΙΖΑ» («Καθημερινή» 23.8.2024) και κλέβουν εκκλησία όσοι συνεχίζουν να σχίζουν τα ιμάτιά τους για τα καμώματα κάποιων στελεχών του. Ναι! Το κόμμα αυτό υπήρξε απότοκο της οργής που άνθησε μια προηγούμενη περίοδο και ο κ. Παύλος Πολάκης ο κατ’ εξοχήν (παλαιοημερολογίτης) ιερέας του. Το πανωσήκωμά του έγινε με καθαρές ανοησίες και τοξική λάσπη. Ναι! Δεν πρότεινε ποτέ λύσεις, αλλά είχε μόνο ευχές για έναν «άλλο κόσμο», ασχέτως αν αυτές διατυπώνονταν ως τάχα μου προτάσεις, όπως π.χ. ήταν «η κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο κι ένα άρθρο».
Ομως, κακά τα ψέματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε για ένα φεγγάρι την ελληνική κοινωνία. Τη σύγχυση και την οργή της. Γι’ αυτό και το 2015 εκτοξεύτηκε στο 36%· δυο φορές μάλιστα. Από μια άποψη ήμασταν τυχεροί που αυτή η οργή δεν εκτονώθηκε σε άλλα, ακόμη πιο επικίνδυνα σχήματα, γιατί δεν θα γιορτάζαμε φέτος το μεγαλύτερο θαύμα της Μεταπολίτευσης. Οι απειλές για έλεγχο των θεσμών ελέγχου κι εξισορρόπησης των εξουσιών, ευτυχώς έμειναν σε ρητορικό επίπεδο, ή έστω εγκαταλείφθηκαν αμέσως μετά το πρώτο στραπάτσο.
Τα χρόνια πέρασαν, αλλά το κόμμα δεν μπόρεσε ποτέ να αποτινάξει την τοξικότητα που εξέπεμψε. Κατήγγειλε τα μνημόνια, ακόμη κι όταν τα εφάρμοζε· ομολογουμένως καλύτερα απ’ όλους. Η (ό,τι να ‘ναι) αντιπολίτευση του 2019-2023 ήταν προϊόν αυτής της επίκτητης τοξικότητας. Κατήγγειλε την κυβέρνηση Μητσοτάκη ακόμη και για πράγματα που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχαν νομοθετήσει. Ο λαός εξέφρασε τη δυσθυμία του γι’ αυτόν τον τρόπο πολιτικής, αλλά κάποιοι δεν έβαλαν μυαλό από τις συντριπτικές ήττες του 2023. Συνεχίζουν να πιστεύουν –ακόμη και σήμερα!– πως η τοξικότητα έχει μακριά ποδάρια. «Δυστύχημα στον ΒΟΑΚ – Τα παιδιά που σκοτώθηκαν ήταν σερβιτόροι σε γάμο με καλεσμένο τον Κυριάκο Μητσοτάκη», έγραφε η «Αυγή» τις προάλλες (19.8.2024).
Το κόμμα αυτό δεν μεγάλωσε με οράματα. Εχτισε πανωσήκωμα με γινάτια –«ή εμείς ή αυτοί», «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»– και ο πρώην υφυπουργός Υγείας το πιο γνήσιο προϊόν του. Εξ ου και η πρότασή του για αλλαγή αρχηγού, επειδή ο κ. Κασσελάκης δεν μπορεί να κερδίσει τον κ. Μητσοτάκη. Ως γνωστόν η τοξικότητα γίνεται μακροχρονίως πιο τοξική για τον φορέα του και δηλητηριάζει πρώτα τα πιο ασθενικά κύτταρα, όπως στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η κ. Αθηνά Λινού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται. Καλά κάνει. Ας αναπαυθεί (επιτέλους) εν ειρήνη για να ασχοληθούμε οι υπόλοιποι με άλλες παρεκτροπές, αυτές που η κυβέρνηση δικαιολογεί θυμίζοντας τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή: Καθημερινή
