Μπάμπης Παπαδημητρίου
Η υπόθεση με την τραγική ρύπανση του Σαρωνικού αποκαλύπτει την κατάσταση διαπλοκής, της μικρότερης και πιο κοντινής σε εμάς, τα μικρά ψάρια. Ολοι γνωρίζουμε και βεβαίως είμαστε σε θέση να ξεχωρίσουμε αυτή τη διαπλοκή από εκείνη που αφορά στα μεγάλα συμβόλαια και με κρατικές προμήθειες των πάμπολλων εκατομμυρίων. Το τραγελαφικό για τη χώρα είναι ότι η «μεγάλη διαπλοκή» έχει εκ των πραγμάτων περιοριστεί, αφού ο ΟΤΕ (και οι ψηφιακές του προμήθειες) είναι πλέον μια εταιρεία ιδιωτική με μετόχους άλλους από το Δημόσιο και δεν πρόκειται να δεχτεί παρεμβάσεις των υπουργών που θα έβλαπταν τα χρηματοοικονομικά της, για να αφήσω το κύρος της Deutsche Telekom. Το ίδιο ισχύει με τους αυτοκινητοδρόμους και άλλα μεγάλα έργα από τότε που ο Γ. Αλογοσκούφης, ως υπουργός Οικονομικών, εφήρμοσε τις συμπράξεις ΣΔΙΤ, μια μέθοδο συνεργασίας διεθνών και ελληνικών ομίλων κατασκευαστών, τραπεζών, εξειδικευμένων συμβούλων και κράτους. Ομως οι περισσότεροι από εμάς συνεχίζουμε να αδιαφορούμε, αν δεν φτάνουμε στο εξευτελιστικό για τον πολίτη επίπεδο να θεωρούμε ότι η μικρομεσαία διαπλοκή είναι… δικαιολογημένη. Φοροδιαφυγή, απόρριψη βλαβερών ουσιών, παράνομες χωματερές, πολεοδομικές παραβάσεις, λαθρεμπόριο και κλοπή τελωνείων, διαφθορά κρατικών υπαλλήλων και άλλα παρόμοια.
Στην περίπτωση, όμως, όσων αποκαλύπτονται με την υπόθεση της ρύπανσης από το γηραιό γκαζάδικο «Αγία Ζώνη» μάς επιτρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι το μεγάλο, κομματικοκρατούμενο και γραφειοκρατικό κράτος που διοργανώνει τη μεσαία διαπλοκή. Υποστηρίζω ότι χωρίς την προστασία που παρέχουν οι εκάστοτε αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες δεν θα υπήρχε, ούτε θα αναπτυσσόταν, η συγκεκριμένη «αγορά» επικινδύνων εργασιών.
Μάθαμε λοιπόν ότι το υπουργείο, δηλαδή το κράτος, δίνει άδειες πλεύσης σε σκάφη που δεν θα μπορούσαν να ταξιδέψουν πουθενά αλλού, αφού κανείς νηογνώμονας δεν δέχεται να τους εκδώσει πιστοποιητικό, ούτε καμία ασφαλιστική εταιρεία δέχεται να τα ασφαλίσει. Δηλαδή, το κράτος κάνει αυτό που οι ιδιωτικοί οργανισμοί αρνούνται να πράξουν επειδή είναι επικίνδυνο και αντίθετο στους κοινά παραδεκτούς κανόνες ασφαλείας του περιβάλλοντος. Η κρατική προστασία δημιουργεί υπερκέρδη σε λίγους πλοιοκτήτες του κυκλώματος, εις βάρος του περιβάλλοντος και, προφανώς, των δημοσίων εσόδων.
Πρόκειται για τυπική περίπτωση μικρομεσαίας διαπλοκής. Υπάρχουν πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, ιδίως στις μεταφορές, που λειτουργούν υπό τη σκέπη του κράτους προς όφελος ολίγων ιδιωτών, μικρών ή μεγαλύτερων αφεντικών και εις βάρος των πολλών ημών που τους ανεχόμαστε.
Πηγή: Καθημερινή
