Πάσχος Μανδραβέλης
Ειπώθηκαν πολλά για τη λοταρία της σημαίας που θέσπισε ο κ. Κώστας Γαβρόγλου διότι, όπως είπε ο ίδιος, «δεν είναι δυνατόν ένας μικρός αλλά υπαρκτός αριθμός οικογενειών να διαγκωνίζονται μεταξύ τους και να πιέζουν τους εκπαιδευτικούς να δώσουν βαθμούς για να γίνει το παιδί τους σημαιοφόρος». Να σημειώσουμε ότι «ένας μικρός αλλά υπαρκτός αριθμός οικογενειών» ανταγωνίζεται και για την εμφάνιση των παιδιών, επιχείρημα πολλών συντηρητικών για την επαναφορά της σχολικής ποδιάς. Μπορεί το επόμενο βήμα του υπουργού να είναι ένα ακόμη προεδρικό διάταγμα που θα επιβάλει την ολοκληρωτική ομοιομορφία;
Για την «ό,τι να ’ναι Αριστερά» το θέμα δεν είναι πλέον η κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων, κάτι που ήταν αίτημα και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η τροποποίησή τους διά της λοταρίας. «Αδιαφορώντας για το γεγονός ότι οι παρελάσεις αποτελούν στρατιωτικής-μιλιταριστικής λογικής διαδικασία που αντίκειται στην καλλιέργεια φιλειρηνικών στάσεων και δεν έχει γενικώς τίποτα το κοινό με τις εκπαιδευτικές αρχές που πρέπει να ευδοκιμούν στο ελληνικό σχολείο, η κυβέρνηση χωρίς κανένα απολύτως επιχείρημα επιμένει στη συνέχιση των παρελάσεων», ανακοίνωνε πριν από μερικά χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ (23.3.2009). «Το υπουργείο δεν ενοχλείται από το ότι τα φασιστικά καθεστώτα, στην προσπάθειά τους να ελέγξουν ευρύτερα την κοινωνία, ήταν αυτά που πρώτα συνέλαβαν την ιδέα και οργάνωσαν μαθητικές παρελάσεις στα μέσα του 20ού αιώνα – στην Ελλάδα, ως γνωστόν, επιβλήθηκαν από τον δικτάτορα Μεταξά (…) προσποιείται δηλαδή η κυβέρνηση ότι αγνοεί πως ο οφειλόμενος φόρος τιμής στους αγωνιστές του ιστορικού παρελθόντος μπορεί να αποδίδεται μέσα από τις υπόλοιπες σχολικές δραστηριότητες (επισκέψεις μαρτυρικών τόπων, ομιλίες, θεατρικά δρώμενα, προβολή κινηματογραφικών ντοκουμέντων κ.λπ.), όπως ακριβώς γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
Για το αξιακό σύστημα της Αριστεράς άριστη πολιτική θα ήταν η κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων. Φευ! Μετριότης, μετριοτήτων, τα πάντα μετριότης. Η κυβέρνηση –όπως κάνει για όλα– προέκρινε τη μετριότητα και σ’ αυτόν τον τομέα, διανθισμένη όπως πάντα με ιδεολογικές ανοησίες του στυλ «στρατό δεν πάνε μόνον οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους» (Κ. Γαβρόγλου 2.8.2017). Αν και στο επιτελείο του πρωθυπουργού υπάρχει ένας αντιρρησίας συνείδησης, να δεχθούμε ότι όλοι πάνε στον στρατό. Αλλά πάλι οι δεκανείς και λοχίες δεν βγαίνουν με κλήρωση· προκύπτουν από αξιολόγηση.
Το πρόβλημα είναι πως ο δημόσιος διάλογος μεταφέρθηκε στο ήσσονος σημασίας θέμα της σημαίας. Το ώριμο αίτημα της κατάργησης των παρελάσεων θα κάνει χρόνια να επανεμφανιστεί. Αλλά μάλλον πρέπει να το πάρουμε απόφαση: τούτοι εδώ, ακόμη και ως αριστεροί, μέτριοι είναι…
Πηγή: Καθημερινή
