Γιώργος Τερζής
Θεωρητικώς και πρακτικώς, όσοι εισέρχονται στο κτίριο του Κοινοβουλίου περνούν από αυστηρούς ελέγχους. Στην πράξη, όμως, το ενδεχόμενο αντιμετώπισης μιας «εισβολής» πολλών ή λιγότερων ατόμων στον προαύλιο χώρο υπάρχει μεν ως υπηρεσιακό σχέδιο, αλλά τίθεται σε εφαρμογή μόνον τις ημέρες που αναμένονται διαμαρτυρίες ή συλλαλητήρια στο κέντρο της Αθήνας.
Το αποτέλεσμα το είδαμε όλοι, την προηγούμενη εβδομάδα, με την εισβολή των μελών του «Ρουβίκωνα». Το βασικό πρόβλημα από την εισβολή του «Ρουβίκωνα» δεν είναι η επιχειρησιακή ετοιμότητα των δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ. και της φρουράς της Βουλής να αποτρέψουν τις όποιες μικρές ή μεγάλες «εισβολές». Είναι η αντιμετώπιση του περιστατικού από τον ίδιο τον πρόεδρο του σώματος. Σε συνέντευξή του ο κ. Νίκος Βούτσης κήρυξε την ανεκτικότητα απέναντι σε κινητοποιήσεις που δεν έχουν βίαιο χαρακτήρα ενώ, χθες, σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Ν.Δ. ανέφερε ότι η αρχική σύλληψη των μελών του «Ρουβίκωνα» οφείλεται, ουσιαστικά, στην έλλειψη συνεννόησης των αστυνομικών με τον ίδιο. Με άλλα λόγια, ο κ. Βούτσης λέει –χωρίς να το διατυπώνει ευθέως– πως εάν είχε ερωτηθεί, θα είχε απαγορεύσει τη σύλληψη των μελών της ομάδας.
Λέει και άλλα ο πρόεδρος της Βουλής. Οτι πρόκειται για το Ναό της Δημοκρατίας και πρέπει να είναι ανοικτός στους πολίτες. Ας με συγχωρέσει ο κ. Βούτσης, αλλά η δημοκρατική νομιμοποίηση δεν υπονομεύεται από την αποτροπή εισβολής στο προαύλιο κάποιας ομάδας ή από τη σύλληψη των «εισβολέων», αλλά από την πρακτική της κακής νομοθέτησης με τις κατεπείγουσες διαδικασίες και τις δεκάδες τροπολογίες. Μια πρακτική που ο κ. Βούτσης κληρονόμησε μεν, επέτρεψε τη γιγάντωσή της δε. Μια πρακτική που καθιστά απροσπέλαστη και ακατανόητη τη νομοθετική διαδικασία όχι μόνον για τους πολίτες αλλά και για τους επαγγελματίες του κλάδου βουλευτές.
Αλλά ας επιστρέψουμε στο κριτήριο της μη βίας που εισέφερε στη δημόσια συζήτηση ώστε να αιτιολογήσει την «απελευθέρωση» των μελών του «Ρουβίκωνα». Αθελά του ίσως, ο πρόεδρος της Βουλής θέτει τον εαυτό του αντιμέτωπο με ένα δύσκολο μελλοντικό πρόβλημα. Διότι αν αύριο στη θέση του «Ρουβίκωνα» βρεθούν, ενδεικτικά, υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής που θα διαμαρτύρονται για την εν εξελίξει δίκη κατά των βουλευτών τους, στελέχη κάποιας απίθανης ομάδας που θα καταγγέλλουν την παγκόσμια «εβραϊκή συνωμοσία» ή έστω οπαδοί κάποιας ομάδας που υποβιβάστηκε, θα επιδείξει την ίδια ανοχή; Θα επιδιώξει την ομαλή απομάκρυνσή τους από τον χώρο της Βουλής και τη μη σύλληψή τους; Και θα έχει μετατρέψει τον χώρο του Κοινοβουλίου σε θέατρο διά πάσαν νόσον και πάσαν διαμαρτυρίαν. Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να είναι έως και διασκεδαστική. Αμφιβάλλω, ωστόσο, εάν συνάδει με Ναό και δη αυτόν της Δημοκρατίας.
Πηγή: Καθημερινή
