Σήφης Πολυμίλης
Αν σε κάτι έχει διαπρέψει αυτή η κυβέρνηση είναι η προπαγάνδα και το λαϊκό παραμύθιασμα. Είναι πραγματικά εξπέρ στο να μετατρέπουν το μαύρο σε άσπρο, στο να πλασάρουν τις αποτυχίες και τα λάθη τους σε ύψιστα επιτεύγματα.
Με απίστευτη ευκολία, έχουν βλέπετε το… ηθικό πλεονέκτημα, διαγράφουν, ξεχνούν αυτά που έλεγαν μέχρι χθες, αντιστρέφουν την πραγματικότητα και φυσικά μεταθέτουν τις ευθύνες για ό,τι στραβό και παράλογο συμβαίνει στο επάρατο, φαύλο παρελθόν.
Και δεν μιλάμε μόνο για τα μεγάλα θέματα όπου έχει χαθεί η μπάλα. Ακόμα και για τρέχοντα καθημερινά θέματα το παραμύθι πάει σύννεφο. Υπουργοί, στελέχη, παρατρεχάμενοι εκτοξεύουν τις μπαρούφες τους ή παριστάνουν τους σχολιαστές λες και απευθύνονται σε πολίτες μειωμένης νοημοσύνης.
Από τον Μπαλάφα που ανακάλυψε μηχανόβιο επαγγελματία που εκπέμπει ύμνους για τη… μειωμένη φορολογία, μέχρι τον γίγαντα γενικό γραμματέα του υπουργείου Εργασίας – κρίμα το όνομα που κουβαλάει – που βρήκε ευκαιρία να επιτεθεί στη Δικαιοσύνη για την αυτοκτονία μιας απλήρωτης εργάτριας. Λες και δεν είναι δική του δουλειά να ελέγχει το χάος που επικρατεί στις εργασιακές σχέσεις.
Εφτασαν στο σημείο να ανακοινώσουν συνάντηση Τσίπρα με τον υπουργό Ανάπτυξης προκειμένου να τον ενημερώσει για το μεγάλο κατόρθωμα της αναγνώρισης της… φέτας από την Ιαπωνία! Ξέχασαν βέβαια να μας πουν ότι οι ιαπωνικές εισαγωγές τυριών από την Ελλάδα δεν ξεπερνούν τις 200.000 ευρώ. Τρελή επιτυχία δηλαδή του γίγαντα υπουργού μας…
Εχουν διαπρέψει κι άλλοι στο παρελθόν στη μπαρουφολογία, αλλά πλέον έχουμε ξεπεράσει κάθε όριο στοιχειώδους σοβαρότητας. Καθώς το αφήγημα των ψεύτικων υποσχέσεων και των μαγικών λύσεων έχει ξεθωριάσει πλέον για τα καλά, τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι δίνουν τη μάχη της καθημερινότητας, της ανάπτυξης, της προστασίας των αδικημένων. Προσπαθούν να ανασυστήσουν τη χαμένη τους πολιτική ταυτότητα, κατασκευάζοντας μια ιδεατή πραγματικότητα ως οι πολέμιοι της ολιγαρχίας και προστάτες των απόκληρων.
Ενώ συνέβαλαν καθοριστικά με τις καταστροφικές ιδεοληψίες και την πολιτική ανεπάρκειά τους στη διεύρυνση της φτωχοποίησης, στην εξουθένωση της μεσαίας τάξης, τώρα προσπαθούν να εμφανιστούν ως η μόνη δύναμη που μπορεί να τους δώσει ασφάλεια και ελπίδα. Οσο κι αν επιβιώνουν ακόμη πωλητές θαυμάτων – βλέπε και την υστερία για τον Αγιο Παΐσιο… -, όσο και αν οι ανάγκες οδηγούν κάποιους να αναζητούν επίδοξους σωτήρες και λυτρωτές, η δυναμική του λαϊκισμού και της δημαγωγίας εξαντλείται.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
