Μαρία Κατσουνάκη
Η σκηνή στο λιμάνι της Αίγινας: οδοκαθαριστής μαζεύει με σχολαστικότητα τα αποτσίγαρα και κάθε σκουπιδάκι έστω και με δυσκολία ορατό. Η είσοδος του νησιού εμφανίζει αξιομνημόνευτη καθαριότητα. Οσο αξιομνημόνευτη είναι και η υποκρισία: λίγα μέτρα πιο κάτω, σε κεντρικές αρτηρίες της πόλης και σε κάθε περιφερειακό δρόμο και δρομάκι, τα βουνά των σκουπιδιών, τόνοι στοιβαγμένοι και διαχυμένοι που τρομάζουν ακόμη και το εξοικειωμένο στο θέαμα βλέμμα, δηλώνουν το μέγεθος του άλυτου, διαχρονικού προβλήματος. Αυτό το καλοκαίρι η Αίγινα είναι και πάλι στο όριο της εξαθλίωσης, το οποίο όλο και μετακινείται δοκιμάζοντας τις αντοχές του νησιού και τις ανοχές επισκεπτών και κατοίκων. Η δημοτική αρχή σε αδυναμία να αντιμετωπίσει το εντεινόμενο, εδώ και δεκαετίες, κακό, για το οποίο υπάρχει πάντα μια εσωτερική αιτία, αφόρητου μικροτοπικισμού, διοικητικής ανεπάρκειας και εγκληματικής αλληλοκάλυψης ή αλληλοκατηγορίας (το ίδιο κάνει) των αρμοδίων.
Τη φετινή χρονιά η χώρα υπολογίζεται ότι θα υποδεχθεί περισσότερους από 30 εκατομμύρια τουρίστες. Η γεωπολιτική συνθήκη της ευρύτερης περιοχής (τρομοκρατία και πόλεμοι) ανέδειξε την Ελλάδα σε κορυφαίο προορισμό. Τι έχουμε κάνει για να αξιοποιήσουμε τη συγκυρία; Χωρίς να ακυρώνει κανείς τις επιμέρους αξιέπαινες και αποδοτικές προσπάθειες, οφείλει να δει και τη μεγάλη εικόνα των υποδομών, των κανόνων λειτουργίας και προσφερόμενων υπηρεσιών, της τήρησης της νομιμότητας. Και ακόμα: του σεβασμού προς τον τουρίστα, Ελληνα ή ξένο, αλλά, και αντίστροφα, από τον τουρίστα προς τον τόπο. Τραγικά συμβάντα, όπως αυτό στη Ζάκυνθο, για παράδειγμα, με τον νεαρό Αμερικανό (που εξέπνευσε χθες, τις πρώτες πρωινές ώρες, ύστερα από συμπλοκή και διαπληκτισμό σε μπαρ), τα οποία, να σημειωθεί, εμφανίζουν συχνότητα και περιοδικότητα, συνδέονται αναμφίβολα (και) με την αλόγιστη και ανεξέλεγκτη χρήση αλκοόλ. Κάτι, επιπλέον, δηλώνουν, εκτός από το τυχαίο.
Ο τουρισμός όσο ενισχύει την οικονομία άλλο τόσο καθιστά περισσότερο ορατά, μεγεθύνει, τα δομικά προβλήματα μιας χώρας. Αναδεικνύει παθογένειες και αδυναμίες, δεσμούς αίματος με την αρπαχτή και τη διαπλοκή, την απροθυμία του πολιτικού προσωπικού και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να προχωρήσουν σε λύσεις εις βάρος της επανεκλογής τους, της κοινωνίας να συνεργαστεί για το γενικό, υποστέλλοντας το ατομικό συμφέρον. Και ποιο ατομικό συμφέρον μπορεί να εξυπηρετηθεί σε ένα νησί που ζέχνει από σκουπίδια ή σε ένα άλλο που υποφέρει από τις αναθυμιάσεις του αλκοόλ;
Πηγή: Καθημερινή
