Μπάμπης Παπαδημητρίου
Ο κ. Υδραίος, τον οποίο δεν έχω την τιμή να γνωρίζω καλύτερα παρά μόνον ως εκ της θέσεώς του, πιστεύει ότι η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οδήγησε στη διακυβέρνηση από την Αριστερά «πρώτη φορά σε μια ευρωπαϊκή χώρα κατά τη μεταπολεμική ιστορία της Ευρώπης». Το κάκιστα πληροφορημένο μέλος της 27μελούς Πολιτικής Γραμματείας του κυβερνώντος κόμματος θα είχε, φαντάζομαι, πολλές ακανθώδεις ερωτήσεις να κάνει στον πρωθυπουργό και στον υπουργό Οικονομικών ελέγχοντάς τους για την πορεία της δεύτερης μνημονιακής αξιολόγησης. Δεν έχω τίποτε με τους ανθρώπους. Αλλά η σπατάλη των έτσι κι αλλιώς περιορισμένων πόρων στο ανώτατο επίπεδο του κράτους είναι απαράδεκτη. Ειδικώς όταν συμβαίνει την ώρα που χρειαζόμαστε και την παραμικρή ικμάδα μήπως και τελειώσουμε με όσα καταστρέφουν την ελάχιστη ώθηση της οικονομίας, όπως έδειξαν τα νεότερα στοιχεία της Στατιστικής, που επιβεβαίωσε ότι σερνόμαστε στο χείλος της ανυπαρξίας.
Πριν από λίγο καιρό (αρχές Απριλίου 2017), 13 στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, από το «κίνημα των 53», ζητούσαν να τεθεί σε δημοψήφισμα η συμφωνία της Μάλτας, αφού μόνον ο λαός «είναι ο τελικός κριτής». Εκτοτε αυτοί και όλοι οι άλλοι υπερψήφισαν «μέτρα και αντίμετρα», λέγοντας: «Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι καταφέραμε να δημιουργήσουμε σοβαρές ρωγμές στο σύστημα της επιτροπείας ή στο βαθύ συντηρητικό κράτος».
Ενα άλλο μέλος του ιδίου κομματικού οργάνου που απασχόλησε επί ώρες τον πρωθυπουργό, ο κ. Καλκανδής, πιστεύει ότι το «καθοριστικό πεδίο μάχης», στην οποία εντάσσεται και η διαπραγμάτευση, είναι ένας «ευρωπαϊκός συντονισμός» όσων «οραματίζονται τον μετασχηματισμό της Ευρώπης στην κατεύθυνση της χειραφέτησης των ευρωπαϊκών λαών έναντι των ελίτ». Ο συγκεκριμένος «ελεγκτής» του πρωθυπουργού αγνοεί τις αποφάσεις των λαών στην Ευρώπη (Αυστρία, Ολλανδία, Γαλλία και σύντομα Γερμανία και Ιταλία).
Ολοι αυτοί «καλούν τους πολίτες να στηρίξουν την εθνική προσπάθεια για την επίτευξη βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους». Πρέπει να είναι κανείς αστοιχείωτος για όσα ισχύουν στα διεθνή πράγματα ώστε να παρατά τη φροντίδα υψηλών συμφερόντων του κράτους προκειμένου να πείσει αυτή την ομάδα ανθρώπων που πέρασαν τη ζωή τους στα καφενεία της αριστεροσύνης… Κατανοώ την ψυχική εξάρτηση του Αλέξη Τσίπρα από τη συγκεκριμένη ομάδα των συντρόφων, αλλά μοναδική δουλειά του πρωθυπουργού είναι να προστατεύει τα συμφέροντα των πολιτών.
Πηγή: Καθημερινή
