Τσώλης Ζώης
Στο τέλος κάθε μήνα, όταν βλέπω τις ουρές έξω από τις κλειστές πόρτες ασφαλείας και μπροστά από τα ATM των τραπεζών, ντρέπομαι…
Ντρέπομαι όταν αντικρίζω την εικόνα των παππούδων, των ίδιων των γονιών μας να περιμένουν να μπει η σύνταξη, να σηκώσουν τα λιγοστά χρήματα και να πληρώσουν λογαριασμούς, να αγοράσουν φάρμακα και στη συνέχεια να πάρουν τον δρόμο για το σουπερμάρκετ να προμηθευτούν όλα εκείνα τα βασικά αγαθά που τους λείπουν τις τελευταίες ημέρες κάθε μήνα από το τραπέζι τους. Και πολλοί από αυτούς να βοηθήσουν και τα παιδιά τους…
Ντρέπομαι για αυτές τις εικόνες φτώχειας που διαρκώς θα αυξάνονται καθώς γνωρίζουμε όλοι ότι η μέση σύνταξη στην Ελλάδα, που σήμερα είναι 892 ευρώ τον μήνα, θα μειώνεται χρόνο με τον χρόνο.
Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι τι συνέβη και φτάσαμε να είμαστε μια χώρα 10 (μετά βίας) εκατομμυρίων ανθρώπων και από αυτούς 2.621.101 να είναι συνταξιούχοι.
Δυστυχώς η αιτία είναι η κρίση, αλλά προηγήθηκαν οι συνεχείς αλλαγές των κανόνων του ασφαλιστικού συστήματος που οδήγησε χιλιάδες εργαζομένους στο Δημόσιο ή στις ΔΕΚΟ στην έξοδο για να μη χάσουν τα κεκτημένα.
Το ίδιο συνέβη στον στρατό, στην αεροπορία, στο ναυτικό, στην αστυνομία, στην πυροσβεστική, στο λιμενικό όταν επιτυχημένοι αξιωματικοί εξωθήθηκαν στη συνταξιοδότηση για να ανανεωθεί – για πολιτικούς και άλλους λόγους – η ιεραρχία.
Κι ακόμη χειρότερα, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Ετσι έχουμε περίπου 200.000 συνταξιούχους σε ηλικίες κάτω των 60 ετών οι οποίοι και αυτοί πληρώνουν με συνεχείς περικοπές συντάξεων.
Αυτές είναι πληγές του ασφαλιστικού συστήματος. Η μεγάλη πληγή όμως είναι το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας και των χαμένων ασφαλιστικών εισφορών δεδομένου ότι στα χρόνια της κρίσης ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 800.000 άτομα!
Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά ίσως η κατάσταση για τους συνταξιούχους – τα «περήφανα γηρατειά», όπως λέγαμε κάποτε – να ήταν καλύτερη και οι συντάξεις τους λίγο υψηλότερες.
Ομως, όπως όλα πλέον δείχνουν, αν δεν μπουν νέοι πόροι στα ταμεία από την αύξηση της απασχόλησης, αν δεν αναπτυχθεί η οικονομία, τότε για όλους αλλά ιδιαίτερα για αυτή την ευαίσθητη κατηγορία δυστυχώς έρχονται χειρότερες μέρες.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
