Άγγελος Στάγκος
Είναι βέβαιο ότι η κυβερνητική παράταξη θα δώσει λυσσαλέο αγώνα με πρώτο στόχο ασφαλώς τη νίκη στις επόμενες εκλογές και δεύτερο τον περιορισμό κατά το δυνατόν της έκτασης της ήττας της. Ωστε να μην πάρει αυτοδυναμία ο Κυρ. Μητσοτάκης, ούτε να την πλησιάσει σε έδρες και να μη βρει άλλο κόμμα για να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας. Η επίτευξη αυτού του βασικού στόχου συνδέεται ασφαλώς με την προσδοκία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει ένα αξιοσέβαστο ποσοστό, τουλάχιστον περί το 20%, για να παραμείνει πόλος εξουσίας. Προς το παρόν, τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δίνουν πολλές πιθανότητες στο συγκεκριμένο σενάριο. Η Ν.Δ. εμφανίζεται πρώτη, αλλά δίχως σίγουρη αυτοδυναμία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι οπωσδήποτε δεύτερος και από τα άλλα κόμματα που προβλέπεται να μπουν στη Βουλή, μόνον η Δημοκρατική Συμπαράταξη διαθέτει τα πολιτικά προσόντα για συνεταίρος σε κυβέρνηση συνεργασίας με την πρώτη. Αν καταφέρει να έχει ικανό αριθμό εδρών και δεν αλεστεί από τις μυλόπετρες του διπολισμού, αλλά και από την έλλειψη ενότητας στον χώρο της.
Σε όσους παρακολουθούν από κοντά τα κοινά, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση στήνει ήδη ένα δίχτυ για να παγιδεύσει τον Κυρ. Μητσοτάκη. Ξεκίνησε με την ψήφιση του νόμου της απλής αναλογικής, που θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές, ίσως αμέσως μετά τις επόμενες αν δεν σχηματισθεί κυβέρνηση και συνεχίζει με ποικίλους τρόπους. Τώρα θέλει την απλή αναλογική στις εκλογές των δήμων, σε μία προσπάθεια να «μπλοκάρει» όλα τα επίπεδα διοίκησης. Ενώ ήδη έχει καταφέρει να κάνει δύσκολη τη ζωή της κυβέρνησης που θα βρεθεί στην εξουσία, με τη μείωση των συντάξεων το 2019, τη μείωση του αφορολόγητου το 2020 και την ψήφιση των αντιμέτρων, που ασφαλώς δεν πρόκειται να εφαρμοστούν και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πετροβολά από το πεζοδρόμιο της αντιπολίτευσης. Αποκλειστικά αυτό ήταν το περιεχόμενο της «σκληρής» διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, που είχε σαν αποτέλεσμα να καθυστερήσει η δεύτερη αξιολόγηση με μεγάλο κόστος για τους πολίτες. Ο Αλ. Τσίπρας προσπάθησε και πέτυχε να υφάνει ιστό παγίδευσης του Κυρ. Μητσοτάκη με τη συναίνεση των δανειστών. Και ενδεχομένως να ακολουθήσουν και άλλα τερτίπια…
Παράλληλα ο Αλ. Τσίπρας και το επιτελείο του υλοποιούν σχέδιο κτισίματος πελατειακών σχέσεων, άλωσης του κράτους και δημιουργίας δικτύου προπαγάνδας. Σε αυτό εντάσσονται προσλήψεις, αποφάσεις παρατάσεων, εξαιρέσεων, διευκολύνσεων και απαλλαγών, σχέσεις με εξωθεσμικούς παράγοντες με επιρροή και «στρατούς» (Σαββίδης – φανατικοί οπαδοί ΠΑΟΚ – Πόντιοι εξ ου και η έδρα Ποντιακών Σπουδών στο ΑΠΘ), αναβίωση ή ίδρυση μίντια –ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών σε πρώτη φάση– και στελέχωσή τους με «δικούς» τους ανθρώπους. Τις προσλήψεις τις «δουλεύουν» από καιρό και με διάφορους τρόπους. Με στήσιμο υπηρεσιών και οργανισμών που δεν χρειάζονται και στους οποίους διορίζουν, με νέα στρώματα «σταζιέρ», με προσλήψεις στο Δημόσιο με ποικίλες προφάσεις, που θα γίνουν και μαζικές με την πάροδο του χρόνου, μέσω των νέων οργανισμών των υπουργείων –ο Π. Καρακατσούλης κατήγγειλε ότι θα αυξηθούν κατά 10%– και με άλλους τρόπους. Θα αγνοήσουν ΣτΕ, Ελεγκτικό Συνέδριο και τρόικα και θα προχωρήσουν ακάθεκτοι με το σκεπτικό ότι η ακύρωση των αποφάσεών τους θα έλθει εκ των υστέρων και θα βλάψει τη νέα κυβέρνηση. Με την ίδια «αποφασιστικότητα» θα μοιράσουν και χρήματα.
Με λίγα λόγια, πασχίζουν με κάθε τρόπο να ξαναφτιάξουν το μοντέλο που οδήγησε την Ελλάδα στον γκρεμό, προκειμένου να κρατήσουν την εξουσία.
Πηγή: Καθημερινή
