Κύριο άρθρο
Η Βουλή και μαζί οι έλληνες πολίτες ζουν για μια φορά ακόμα το θέατρο του παραλόγου. Βουλευτές και υπουργοί του Σύριζα να υποστηρίζουν μετά πάθους τα μέτρα των 5 περίπου δισ. που έφερε η κυβέρνηση τους και από την άλλη σύσσωμη η αντιπολίτευση να τους καταγγέλλει γιατί “ξέχασαν” αυτά που υποστήριζαν σε όλους τους τόνους μέχρι πριν λίγες μέρες. Είναι σαφές πλέον ότι το νέο πακέτο μέτρων ολοκληρώνει τη μεταστροφή του Σύριζα που εγκαταλείπει την πάλαι ποτέ αντιμνημονιακή του ρητορική και ανακαλύπτει την αξία της οικονομικής και δημοσιονομικής σταθερότητας.
Συγχρόνως βέβαια εγκαταλείπουν και τις αθρόες υποσχέσεις που έδιναν, ότι δεν πρόκειται να πάρουν ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα, ότι δεν πρόκειται να θίξουν συνταξιούχους και χαμηλόμισθους. Το τίμημα βέβαια αυτής της μεταστροφής θα το πληρώσουν ως συνήθως οι έλληνες πολίτες, παρά τις νέες υποσχέσεις ότι με τα αντίμετρα που συμφώνησαν θα υπάρχει μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Οι αριθμοί δυστυχώς είναι αμείλικτοι και όσο και να τους ωραιοποιείς, όταν έρχεται η ώρα του ταμείου σε διαψεύδουν.
Από τη άλλη πλευρά η κριτική της αντιπολίτευσης, που εστιάζεται στη ανακολουθία και τη διάψευση των προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει ο Σύριζα, έχει πραγματική βάση. Είναι το κόστος που πληρώνουμε για να διαλυθούν οι αυταπάτες που έτρεφαν για μεγάλο διάστημα. Όσο και να μην μας αρέσει όμως η πραγματικότητα, το γεγονός είναι ότι η αξιολόγηση δεν θα έκλεινε χωρίς επιπλέον μέτρα. Και το κλείσιμο της ήταν και είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να σταθεροποιηθεί η οικονομία, για να αρχίσει η χώρα να μπαίνει σε μια κανονικότητα.
Η κυβέρνηση, όσο και να προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι των μέτρων θα υποστεί κι αυτή, αργά ή γρήγορα, το τίμημα που πλήρωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις που εφάρμοσαν ανάλογα μέτρα. Το στοίχημα όμως για τη χώρα και τους πολίτες της είναι να μην υπάρξουν άλλα πισωγυρίσματα. Να τελειώνουμε οριστικά με το φαύλο κύκλο των μέτρων, της υπερφορολόγησης και της ύφεσης.
Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης και η συζήτηση που είναι στο τραπέζι για το χρέος είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Με βαρύ κόστος για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, αλλά δυστυχώς αναπόφευκτο, μετά τα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια. Ας ελπίσουμε ότι είναι η τελευταία φορά που πληρώνουμε ακριβά τις ατομικές και συλλογικές αυταπάτες μας.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
