Μπάμπης Παπαδημητρίου
Θα συνεχίσω σήμερα με το θέμα της σύνδεσης μεταξύ φοροδιαφυγής και παραοικονομίας, υπό την έννοια της συζήτησης που διοργάνωσε ο οργανισμός διαΝΕΟσις την προηγούμενη εβδομάδα, στη βάση της έρευνας την οποία μπορείτε να αναζητήσετε στον ομώνυμο δικτυακό τόπο.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο μόνος τρόπος για την ασφαλή επανεκκίνηση της οικονομίας είναι η μείωση των επιβαρύνσεων υπέρ του κράτους. Φορολογία εισοδήματος και περιουσίας, κερδών εμμέσων αλλά κυρίως στις υποχρεωτικές κρατήσεις υπέρ του ενιαίου κρατικού συνταξιοδοτικού συστήματος.
Πιστεύουν πολλοί, δικαίως, ότι η διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ιδιαιτέρως μάλιστα εφόσον αυτή πρέπει να αποδίδει διαφορά 3,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ υπέρ των εσόδων, καθιστά κάθε παρόμοιο στόχο εντελώς ανέφικτο. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης, διευθυντής ερευνών του διαΝΕΟσις έδειξε με την εισήγησή του στη σωστή κατεύθυνση: να μιμηθούμε τις «καλές πρακτικές», δηλαδή τη θετική εμπειρία άλλων κρατών που μπροστά σε παρεμφερή με τα δικά μας προβλήματα εφήρμοσαν ιδέες και λύσεις που κρίθηκαν «καλές» επειδή έφεραν «καλά» αποτελέσματα.
Η σωστή αλληλουχία των πραγμάτων, εξήγησε ο εισηγητής, είναι να μικρύνει το κόστος συμμόρφωσης, δηλαδή η πληρωμή των αναλογούντων φόρων, ώστε να καταστεί αποτελεσματική η παραδειγματική τιμωρία των παραοικονομούντων. Το ενδιαφέρον είναι ότι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής είναι αποτελεσματικότερη σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, όταν μειώνονται οι συντελεστές φορολογίας και εξαλείφονται οι έκτακτες εισφορές. Ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έπραξε η παρούσα κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη των επιτηρητών, όταν μάλιστα η οικονομία μας είχε πλησιάσει σε απόσταση… αναπνοής τη ζητούμενη, μετά το 2009, δημοσιονομική ισορροπία.
Ο κ. Πιερρακάκης εικονογράφησε τις προτάσεις του. Η Ευρώπη της Βαλτικής (Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία) από τη δεκαετία του ’90, αλλά και η Ρωσία μετά το 2001, αργότερα οι Σλοβακία (2004), Ουκρανία (2004), Γεωργία (2005) και Ρουμανία (2005) μείωσαν τον φόρο και αύξησαν τα έσοδα, βελτιώνοντας τη φορολογική συμμόρφωση των πολιτών τους, γεγονός που διευκόλυνε τα κράτη αυτά να αντιμετωπίσουν τη μεγάλη κρίση.
Αν οι μικρότεροι φόροι είναι το κίνητρο, η κατάργηση του ρευστού στις συναλλαγές απαιτεί, πέραν της τεχνικής προετοιμασίας, οξυμένη αυστηρότητα. Δεν υπάρχει κανένα αντιπαράδειγμα. Οπου καθιερώθηκαν οι πληρωμές με ηλεκτρονικό χρήμα, το όφελος υπήρξε εντυπωσιακό και η Ελλάδα έρχεται, τελευταία και κάθιδρη, να το επιβεβαιώσει. Ο συνδυασμός των δύο δημιουργεί στέρεη βάση για την αντικατάσταση όσων εσόδων χαθούν από τη μείωση των φόρων. Επιπλέον, εμπεδώνει φορολογική συνείδηση, αν και το τελευταίο αυτό απαιτεί ένα άλλο κράτος, στο οποίο ο πολίτης θα αναγνωρίζει αποτελεσματικότητα και δίκαιη κατανομή των βαρών.
Πηγή: Καθημερινή
