Άγγελος Στάγκος
Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην εύχεται την 31η Δεκεμβρίου ή την 1η Ιανουαρίου η νέα χρονιά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Η ελπίδα είναι μία από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις του ανθρώπινου γένους από την πρώτη στιγμή που αυτό απέκτησε το σημερινό σχήμα του και τις αντίστοιχες πνευματικές ικανότητες. Δυστυχώς, όμως, στη σημερινή συγκυρία και στη φάση που βρίσκεται ο κόσμος, η ελπίδα ότι το 2017 θα αποδειχθεί καλύτερο από το πολύ δύσκολο 2016 είναι αμυδρή, σχεδόν ανύπαρκτη.
Για τους Ελληνες πολίτες ειδικά, τίποτα δεν δείχνει ότι η κατάστασή τους θα βελτιωθεί το τρέχον έτος, παρά τις προσδοκίες που προσπαθεί απεγνωσμένα να δημιουργήσει η κυβέρνηση. Η ίδια ακολουθεί τη γνωστή επικοινωνιακή πολιτική της ασάφειας και των εντυπώσεων, ενώ τα πάντα είναι στον αέρα στις σχέσεις της με τους δανειστές και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κατάληξή τους. Αντίθετα, είναι πολύ ορατή η κυβερνητική προσπάθεια να ενισχύσει τις πελατειακές σχέσεις σε νευραλγικούς τομείς, όπως η εκπαίδευση, η υγεία και η διοίκηση, όχι απλά για να διατηρήσει την κομματική βάση της, αλλά και για να ελέγξει πλήρως το κράτος, ακόμη και τα μίντια.
Είναι επίσης φανερό ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει την επιβολή μεγαλύτερων φόρων και εισφορών για να αυξήσει τα κρατικά έσοδα και να ανταποκριθεί στους όρους των δανειστών, αντί των μεταρρυθμίσεων. Δεν προωθεί ούτε αυτές τις διαδικασίες των ιδιωτικοποιήσεων για τις οποίες δεσμεύθηκε και νομοθέτησε, αρνείται να δημιουργήσει ένα στοιχειωδώς ελκυστικό περιβάλλον για επενδύσεις, δεν μπορεί να ξεφύγει από το ακραίο κρατικίστικο μοντέλο που την χαρακτηρίζει, παρουσιάζεται ανίκανη να πορευθεί με συγκεκριμένο σχέδιο που να εναρμονίζεται με την πραγματικότητα και τις απαιτήσεις των καιρών. Που σημαίνει ότι ο ορίζοντας για την πραγματική οικονομία παραμένει από ομιχλώδης έως σκοτεινός.
Ολα αυτά, με το διεθνές περιβάλλον να είναι εξαιρετικά ασταθές. Είναι ίσως η πρώτη φορά, τουλάχιστον μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που οι όποιες σταθερές κλονίζονται τόσο έντονα. Με τον Ντόναλντ Τραμπ ιδιαίτερα απρόβλεπτο και τις ΗΠΑ διχασμένες, με τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική βουτηγμένες στη βία και την καταστροφή, την Τουρκία στα πρόθυρα του χάους, την τρομοκρατία των ακραίων ισλαμιστών να προκαλεί τον φόβο σε Ανατολή και Δύση, την προσφυγιά και τη μετανάστευση να παίρνουν τεράστιες διαστάσεις, τον λαϊκισμό, τον εθνικισμό και την ξενοφοβία να κυριαρχούν, την Ευρώπη να απειλείται με διάλυση, την Ουκρανία να έχει μετατραπεί σε εστία μεγάλης έντασης, κάθε πρόβλεψη για τη μορφή του κόσμου στο τέλος του 2017 είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένη.
Με λίγα λόγια, η μόνη ρεαλιστική ελπίδα και ευχή για τον καινούργιο χρόνο είναι να έχουμε την υγειά μας και να πρυτανεύσει η λογική.
Πηγή: Καθημερινή
