Κύριο άρθρο
Το μόνο που προσφέρει η δημοσιοποίηση των πόθεν έσχες των πολιτικών, τουλάχιστον με τη σημερινή μορφή τους, είναι ένα φύλο συκής στο πολιτικό σύστημα και μερικές μέρες εντυπωσιοθηρίας για τους κοινούς θνητούς. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα ίσως είναι ότι οι πολιτικοί μας βρίσκονται, σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση από το μέσο πολίτη.
Το πώς και πότε απέκτησαν τα περιουσιακά στοιχεία τους, τι ρόλο έπαιξε η πολιτική τους δράση ούτε το μαθαίνουμε, ούτε προβλέπεται να το μάθουμε. Μετά από 7 χρόνια κρίσης με την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος στο ναδίρ, θα έπρεπε οι ίδιοι για λόγους αυτοπροστασίας να έχουν επιλέξει καθαρούς κανόνες οικονομικής διαφάνειας.
Τα κόμματα και κατ’ επέκταση οι πολιτικοί, όσο κι αν έχουν απαξιωθεί στη συνείδηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας είναι βασικοί θεσμοί του δημοκρατικού πολιτεύματος. Είτε μας αρέσουν είτε όχι κάποιους από αυτούς θα εμπιστευθούμε για να διαχειριστούν το παρόν και το μέλλον μας. Η συνεχής απαξίωση τους, το έλλειμμα εμπιστοσύνης απέναντι τους δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά στην ανάδειξη διαφόρων επικίνδυνων “σωτήρων” που επενδύουν στην ανασφάλεια, την οργή και την απογοήτευση της κοινωνίας.
Το πολιτικό σύστημα, οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, έχουν την ευθύνη και την υποχρέωση να διαμορφώσουν επιτέλους καθαρούς κανόνες, να σταματήσουν να ομνύουν στα λόγια στη διαφάνεια και στην πράξη να προσπαθούν να την υπονομεύσουν.
Δεν μπορούν και οι ίδιοι να πριονίζουν το κλαδί στο οποίο βρίσκονται. Οφείλουν, από τη στιγμή που επέλεξαν να ασχοληθούν με την πολιτική να βρίσκονται μέσα σε ένα γυάλινο πύργο. Και ο κάθε καλοπροαίρετος ή κακοπροαίρετος πολίτης να μπορεί να κρίνει, ποιοι υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και ποιοι ασχολούνται με το προσωπικό τους βόλεμα
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
