Γιώργος Παπαϊωάννου
Το αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα για την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη λέει ότι η κυβέρνηση θα κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση, θα πάρει τη ρύθμιση του χρέους, η οποία θα οδηγήσει στην ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QΕ) της ΕΚΤ και θα επιτρέψει την επιστροφή της χώρας στις αγορές, κάτι που θα προκαλέσει επενδυτικό ενδιαφέρον, το οποίο θα φέρει την ανάπτυξη.
Είναι πολύ πιθανό, με την επιτυχή ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, οι πιστωτές να υλοποιήσουν την απόφαση του Eurogroup του περασμένου Μαΐου που προβλέπει τη λήψη βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που θα διευκολύνει την ένταξη στο QE. Μάλιστα πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι επειδή το 2017 είναι έτος εκλογών σε Γαλλία, Ολλανδία και Γερμανία, οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να έχουν ανοικτό το θέμα της Ελλάδας. Αρα έχουν κάθε λόγο να το κλείσουν, εφόσον η Ελλάδα κάνει τα απαραιτήτως απαιτούμενα, κάτι που η κυβέρνηση έχει δείξει ότι είναι διατεθειμένη να κάνει. Αρα οι Ευρωπαίοι, λένε, με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης θα δώσουν στον κ. Τσίπρα κάτι για το χρέος και το QE, για να υποστηρίξουν στο εσωτερικό τους ότι η πολιτική τους στην Ελλάδα αποδίδει και η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα.
Ομως τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα; Σίγουρα βελτίωση της εικόνας της χώρας. Από εκεί και πέρα και όσον αφορά την οικονομία, η ένταξη στο QE εκτιμάται ότι στην καλύτερη περίπτωση θα ενισχύσει τη ρευστότητα κατά 1-1,5 δισ. ευρώ, ενώ πιθανή επιστροφή στις αγορές θα βοηθήσει τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις να σηκώσουν λεφτά από την αγορά ενισχύοντας περαιτέρω τη ρευστότητα κατά μισό δισ. ευρώ. Ομως το ζήτημα δεν είναι η βελτίωση της ρευστότητας. Αναμφίβολα είναι θετική εξέλιξη, αλλά δεν είναι ικανή συνθήκη για να επιστρέψει η χώρα σε βιώσιμη ανάπτυξη.
Οπως σημείωνε πρόσφατα ο πρέσβης ισχυρής χώρας της ευρωζώνης στην Αθήνα, με το QE υπάρχει άφθονη ρευστότητα στις ευρωπαϊκές οικονομίες, περισσότερη από κάθε άλλη εποχή, αλλά η ανάπτυξη της ευρωζώνης παραμένει αναιμική, μόλις στο 0,2%.
Και τούτο διότι η ρευστότητα δεν φθάνει στην αγορά. Στην Ισπανία π.χ. λιμνάζει στις τράπεζες, οι οποίες κερδίζουν από τη διαφορά επιτοκίων. Για να έχει η ένταξη στο QE απτά αποτελέσματα στην τσέπη του μέσου πολίτη και στη μείωση της ανεργίας, θα πρέπει παράλληλα να υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις εκείνες που σχετίζονται με την απελευθέρωση των αγορών, την ενίσχυση του ανταγωνισμού, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα και την ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, οι οποίες θα διαμορφώσουν τις συνθήκες που θα διευκολύνουν τη διοχέτευση της ρευστότητας σε παραγωγικές επενδύσεις.
Το τόνισε και ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος αναφέρθηκε περισσότερες φορές στις μεταρρυθμίσεις από το χρέος και τη λιτότητα, το επανέλαβε και ο Γιάννης Στουρνάρας την περασμένη εβδομάδα. Ομως, ο κ. Τσίπρας επιμένει να ακούει αυτά που θέλει να ακούσει…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
