Νίκος Κωνστανάρας
Η ματαίωση της κυβέρνησης είναι μεγάλη και η αντίδρασή της επικίνδυνη. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώνει το μέτρο που η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είχε αναγάγει σε κορυφαίο επίτευγμα, ως κεντρικό μοχλό της πολιτικής της. Η μάχη κατά της διαπλοκής και της «ολιγαρχίας» ήταν δικό της εγχείρημα, χωρίς την καθοδήγηση της τρόικας, χωρίς τους περιορισμούς της οικονομικής κρίσης, αντίβαρο στην ταπείνωση της αναγκαστικής ανατροπής όλων των ψευδών υποσχέσεων που την έφεραν στην εξουσία. Με τον νόμο για την τηλεόραση, το κυβερνών κόμμα δήλωνε ότι παραμένει ριζοσπαστικό, ότι δεν συμβιβάζεται, ότι θα διαμορφώσει τη δημόσια ζωή και την κοινωνία όπως αυτό θέλει. Ηταν πολλά τα αυγά για ένα καλάθι.
Η διαδικασία που προηγήθηκε και η ετυμηγορία του ΣτΕ αποτελούν ή σημαντικό σταθμό στην ενηλικίωση του ΣΥΡΙΖΑ ή μια σύγκρουση με την πραγματικότητα, από την οποία το κόμμα δεν θα συνέλθει. Η ανάγκη να αποδεχθεί τους όρους των δανειστών –και νέο μνημόνιο– ήταν η πρώτη οδυνηρή επαφή της κυβέρνησης με την πραγματικότητα. Η απόφαση του ΣτΕ είναι η δεύτερη. Την πρώτη δοκιμασία την πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανοχή των ψηφοφόρων, κυρίως λόγω της απέχθειας που ένιωθαν για το παλιό σύστημα που κυριαρχούσε στη χώρα. Τη δεύτερη, η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί να τη διαχειριστεί, επειδή παρουσίασε την υπόθεση της αδειοδότησης τηλεοπτικών καναλιών ως σύγκρουση με το παλιό κατεστημένο και αρχή νέας τάξης πραγμάτων.
Η άμεση αντίδραση της κυβερνητικής εκπροσώπου μετά την απόφαση του ΣτΕ έδειξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε προετοιμαστεί για μια ήπια διαχείριση ενδεχόμενης αρνητικής ετυμηγορίας. Οι δηλώσεις της κ. Ολγας Γεροβασίλη ήταν έντονα συναισθηματικές και εκδικητικές: οι δικαστές καταδικάστηκαν για τα μνημόνια, για την καταστροφή της χώρας, για τα παιδάκια που θα πεινάνε, για αβοήθητους νοσηλευόμενους, για την έλλειψη θέσεων σε παιδικούς σταθμούς.
Η αμετροέπεια εναντίον των φρουρών της συνταγματικότητας υπογραμμίζει ή μια ανησυχητική ανωριμότητα ή έναν ακόμη πιο τρομακτικό κυνισμό. Ισως και τα δύο. Οπως και αν είναι, δείχνει ότι η κυβέρνηση θα επενδύσει περισσότερο στην ένταση, επιδιώκοντας τον διχασμό και τη ρήξη, παρά στην προσπάθεια να σεβαστεί αυτό που ο κ. Τσίπρας διακήρυξε στην πρώτη του ομιλία στη Βουλή ως πρωθυπουργός – την πιστή τήρηση του Συντάγματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Θα συνεχίσει με τον ανερμάτιστο ακτιβισμό, με συγκρούσεις χωρίς προοπτική, ή θα επιλέξει τον δρόμο της ευθύνης, την προσπάθεια να διαχειριστεί μια χώρα με σοβαρά, ανοικτά προβλήματα προς όφελος όλων των πολιτών;
Δυστυχώς, είναι πολύ πιθανό η κυβέρνηση να κλειστεί μέσα στην παράνοια. Εως τώρα, τα στελέχη της φαίνεται να προτιμούν τη ρήξη παρά τη σύνεση. Είναι τέκνα ενός πολιτικού πολιτισμού που ηρωοποιεί τη σύγκρουση, όπου οι συμμετέχοντες δοξάζουν την εξουσία και την επιδιώκουν με κάθε μέσο, όπου τρέφονται από την ύπαρξη εχθρών και θεωρούν ήττα τον συμβιβασμό. Ενίοτε, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με τη δική τους συμπεριφορά, ενισχύουν το συγκρουσιακό κλίμα.
Η διάθεση για σύγκρουση είναι υγιής και επιβεβλημένη όταν η απειλή είναι από το εξωτερικό, όπως μας θυμίζει η σημερινή επέτειος. Οταν ο «εχθρός» είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι πολιτικοί αντίπαλοι, όταν οι πολιτικοί αδυνατούν να ωριμάσουν, είμαστε καταδικασμένοι σε διχασμό και επαναλαμβανόμενη αυτοκαταστροφή.
Πηγή: Καθημερινή
