Ανδρέας Δρυμιώτης
Στις 20 Μαρτίου 2016, σε τούτη τη στήλη, έγραψα ένα κείμενο με τίτλο «Η γάτα του ενός εκατομμυρίου ευρώ», όπου μεταξύ άλλων ανέφερα την περίπτωση των Airbus της Ολυμπιακής Αεροπορίας και τις προσπάθειες της κυβέρνησης να τα πουλήσει. Από το παραπάνω κείμενο παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα, προκειμένου να θυμίσω την ιστορία της και να δούμε την εξέλιξή της.
«… διάβαζα στον Τύπο (4 Μαρτίου 2016), ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα προσπαθήσει για τρίτη φορά να πουλήσει τα 2 Airbus Α340-300 της πάλαι ποτέ κραταιάς Ολυμπιακής Αεροπορίας. Τα αεροπλάνα αυτά σαπίζουν … από το 2009 … και για τα οποία το Δημόσιο (δηλαδή εμείς) πληρώνει κάπου 790.000 ευρώ κάθε χρόνο για τη στάθμευση και τη συντήρησή τους…
… Τα αεροπλάνα ήταν 4 Airbus A340-300 … και έπρεπε να πουληθούν το ταχύτερο δυνατόν. Από εδώ αρχίζει ο κλαυσίγελος. Αρχικά, εκτιμούσαν ότι θα πάρουν περίπου 180 εκατομμύρια ευρώ! Εδώ η ιστορία αρχίζει να μοιάζει με τη γάτα του ενός εκατομμυρίου. Στον πρώτο διαγωνισμό (τέλος 2010) μπήκε σαν στόχος να εισπράξουν τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ. Μια εταιρεία προσέφερε 93 εκατομμύρια ευρώ, αλλά η σύμβαση δεν προχώρησε γιατί ο επενδυτής υπαναχώρησε.
Στη συνέχεια νέος διαγωνισμός (2012) ο οποίος κατακυρώθηκε στην εταιρεία Apollo Aviation, η οποία προσέφερε 40,4 εκατομμύρια δολάρια και για τέσσερα αεροπλάνα. Η εταιρεία παρέλαβε και πλήρωσε τα δύο αεροπλάνα, αλλά για τα άλλα δύο ζήτησε κάποια έκπτωση (18 εκατομμύρια δολάρια αντί για 20 εκατομμύρια) γιατί απαιτούσαν επισκευές που δεν είχαν προϋπολογισθεί. Η κυβέρνηση αποδέχτηκε την πρόταση, αλλά το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν ενέκρινε την έκπτωση και έτσι δεν προχώρησε η πώληση των δύο άλλων αεροπλάνων. Φτάσαμε αισίως στο σήμερα όπου είναι βέβαιο ότι για τα δύο αυτά αεροπλάνα θα πάρουμε πολύ λιγότερα χρήματα από τα 18 εκατομμύρια δολάρια.
Θα περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού για να μάθουμε πόσα χάσαμε από την προηγούμενη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου να απορρίψει την τελευταία πρόταση για την πώληση των δύο αεροσκαφών. Θέτω όμως το ερώτημα: Yπάρχει κανένας από το Ελεγκτικό Συνέδριο που θα λογοδοτήσει για την απώλεια των εσόδων; Σίγουρα όχι. Βλέπετε, έχουμε διαμορφώσει στο Δημόσιο ένα γραφειοκρατικό σύστημα που η ασφαλέστερη απόφαση είναι να μην εγκρίνεις και να μην κάνεις τίποτα. Ετσι δεν κινδυνεύεις. Τώρα αν με τις πράξεις ή τις παραλείψεις σου χάνονται εκατομμύρια ευρώ, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κατηγορηθείς ή να χάσεις τη θέση σου. Είναι σωστό αυτό; Αμφιβάλλω. Αν κάποιος έκλεβε από το Δημόσιο μερικά εκατομμύρια θα είχε κατηγορηθεί για κακούργημα. Αν όμως από τις πράξεις ή τις παραλείψεις του χαθούν μερικά εκατομμύρια δεν θα πάθει απολύτως τίποτα…».
Τώρα πλέον γνωρίζουμε την κατάληξη του νέου διαγωνισμού. Τα πουλήσαμε τον Ιούνιο του 2016, για 4,2 εκατομμύρια δολάρια! Και επανέρχομαι στο ερώτημα που είχα θέσει τότε. Θα λογοδοτήσει κανένας από το Ελεγκτικό Συνέδριο για τα 13,8 χαμένα εκατομμύρια ευρώ, συν τους τόκους για τέσσερα χρόνια; Είμαι απολύτως βέβαιος ότι κανένας δεν θα ασχοληθεί με το θέμα. Ετσι είμαστε. Μπορεί να φωνάζουμε για τους «ολιγάρχες» που νέμονται το Δημόσιο, αλλά δεν μας νοιάζει αν μερικοί καρεκλοκένταυροι με τις πράξεις ή τις παραλείψεις σπαταλάνε πολύ περισσότερα.
Πηγή: Καθημερινή
