του Άγγελου Στάγκου
Αλλα προσδοκούσε η κυβέρνηση και άλλα προέκυψαν από το προχθεσινό Eurogroup. Πρέπει να αισθάνεται ανήσυχη, εάν όντως εγκατέλειψε τις αυταπάτες, όπως διατείνεται ο Αλ. Τσίπρας. Αν δηλαδή αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει, πλέον, σωστά τα μηνύματα των Ευρωπαίων. Μηνύματα που το περιεχόμενό τους καθορίζεται από τις μεταξύ τους σχέσεις, τις σχέσεις με το ΔΝΤ, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στις χώρες τους, αλλά και την καχυποψία με την οποία βλέπουν την Αθήνα. Βεβαίως, το κλίμα που είχε δημιουργηθεί προϋπήρχε του Eurogroup και υπ’ αυτήν την έννοια, κακώς έτρεφαν ελπίδες για κάτι καλύτερο τόσο το υπουργείο Οικονομικών όσο και το Μέγαρο Μαξίμου.
Ηταν απολύτως γνωστό, και επιβεβαιώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην Ουάσιγκτον, ότι κάποιοι από τους Ευρωπαίους δανειστές και ιδιαιτέρως η Γερμανία βρίσκονται σε διαμάχη με το ΔΝΤ σχετικά με το ελληνικό χρέος. Το ΔΝΤ επιμένει ότι πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα για να καταστεί βιώσιμο, προκειμένου να παρατείνει τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα· κατά τον Β. Σόιμπλε και άλλους, τα πράγματα δεν είναι ώριμα και υπάρχει χρόνος για τη διευθέτησή του. Βεβαίως, οι πάντες καταλαβαίνουν πια ότι η Γερμανία δεν έχει καμία διάθεση να προχωρήσει στη ρύθμιση πριν από τις εκλογές του 2017, όταν μάλιστα οι Χριστιανοδημοκράτες αισθάνονται τόσο έντονα την απειλή του λαϊκίστικου και ξενοφοβικού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία».
Για τον ίδιο λόγο, αλλά και διότι ο Β. Σόιμπλε και πιθανότατα μαζί του πλέον και η Αγκελα Μέρκελ ούτε συμμερίζονται συχνά τη θετική στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε διάφορα θέματα ούτε θέλουν να δώσουν μεγάλο «αέρα» στους Ζ.-Κ. Γιούνκερ και Πιερ Μοσκοβισί για να διατυπώνουν τις προτάσεις τους χωρίς συνεννόηση. Γι’ αυτό φροντίζουν να παίρνουν αποστάσεις ή και να τους διαψεύδουν, όπως έγινε αυτήν τη φορά, ενώ ο Γάλλος επίτροπος ήταν καθησυχαστικός για την απόφαση του Eurogroup. Από την άλλη πλευρά, η Γερμανία γνωρίζει πολύ καλά ότι το πρόγραμμα δεν μπορεί να «σταθεί» δίχως το ΔΝΤ, αφού η Βουλή της μόνο με την προϋπόθεση της παρουσίας του Ταμείου δέχθηκε να εγκρίνει το τρίτο μνημόνιο για την Ελλάδα.
Ολα αυτά τα περίπλοκα ήταν και είναι πέρα από τις δυνατότητες άσκησης επιρροής από την ελληνική κυβέρνηση, που άλλωστε πότε γέρνει προς τους Ευρωπαίους και πότε προς το ΔΝΤ. Το μήνυμα, όμως, που εστάλη από το Eurogroup προς την ίδια οφείλει να το ερμηνεύσει σωστά. Πρώτον, ότι ακόμη δεν πείθει πως τα κονδύλια που λαμβάνει από τους δανειστές για συγκεκριμένους σκοπούς τα χρησιμοποιεί ανάλογα (για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου π.χ.) κι εκείνοι απαιτούν αποδείξεις. Δεύτερον, ότι η στήριξή της δεν είναι εξασφαλισμένη με τη συμπεριφορά που επιδεικνύει σε πολλούς τομείς. Αρα, ας μη σπεύσει να θριαμβολογήσει ο πρωθυπουργός στο κομματικό συνέδριο…
Πηγή: Καθημερινή
