Κύριο άρθρο
Η συζήτηση στη Βουλή για την παιδεία με ευθύνη κυρίως του κ. Τσίπρα εξελίχθηκε για πολλοστή φορά σε αντιπαράθεση παράλληλων μονολόγων. Ενώ οι πάντες αναγνωρίζουν στα λόγια την ανάγκη στοιχειώδους εθνικής συνεννόησης για το κομβικό αυτό θέμα,η κυβέρνηση που έχει και την πρωτοβουλία των κινήσεων επιλέγει την κομματική αντιπαράθεση για να καλύψει τις αδυναμίες και τα προβλήματα της.
Ακούσαμε για μια ακόμα φορά από τον πρωθυπουργό το γνωστό τροπάρι περί νεοφιλελευθερισμού από τη μια και κοινωνικής πολιτικής από την άλλη που αποτελεί τη μόνιμη επωδό της κυβερνητικής πλειοψηφίας για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Ο κ. Τσίπρας που η κυβέρνηση του κατεδάφισε πλήρως το νόμο Διαμαντοπούλου ,το μόνο τα τελευταία χρόνια που είχε εξασφαλίσει μια στοιχειώδη διακομματική συναίνεση, με τα συνήθη λαϊκίστικα επιχειρήματα του υπερασπίστηκε όλες τις παθογένειες που ενδημούν σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης.
Από την άλλη πλευρά τόσο ο κ. Μητσοτάκης όσο και οι άλλοι αρχηγοί της αντιπολίτευσης, ο καθένας από τη σκοπιά του, αποδόμησαν πλήρως τα κυβερνητικά πεπραγμένα και παρουσίασαν τις δικές τους προτάσεις.Ο αρχηγός της ΝΔ που επέλεξε να επικεντρωθεί στο θέμα της παιδείας, αγνοώντας τις προκλήσεις του κ. Τσίπρα να μεταφερθεί η συζήτηση στο θέμα της διαπλοκής,παρουσίασε μια συνεκτική πρόταση αλλαγών με επίκεντρο την αυτονομία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων,τον περιορισμό των κρατικών παρεμβάσεων και την αξιολόγηση.
Ωστόσο είναι σαφές ότι χάθηκε μια ακόμα ευκαιρία για μια ελάχιστη, τουλάχιστον συνεννόηση,για τη διαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου για τις αναγκαίες αλλαγές που επιβάλλεται να γίνουν.Μια ακόμα μάχη οπισθοφυλακών δηλαδή, την ώρα σε όλο σχεδόν τον υπόλοιπο πλανήτη, η παιδεία αλλάζει ραγδαία για να μπορέσει να προσαρμοστεί στις κοσμογονικές επιστημονικές και τεχνολογικές αλλαγές. Η αριστερή μας κυβέρνηση που υποτίθεται ότι θέλει να αλλάξει τον κόσμο, κάνει ότι μπορεί για να παγιδεύσει ακόμα περισσότερο τη νέα γενιά σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που παράγει όλο και περισσότερους ανέργους …
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
