του Γιώργου Παπαϊωάννου
Πριν από έναν χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε και πάλι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Νέα Υόρκη για τη Σύνοδο του ΟΗΕ. Τότε, σε αντίθεση με εφέτος, πραγματοποίησε καμπάνια για την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα. Ηταν η εποχή που είχε κάνει τη στροφή που πολλοί προσδοκούσαν από την ημέρα που κέρδισε τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 μετατρέποντας το «Οχι» του δημοψηφίσματος σε «Ναι» και είχε νωπή λαϊκή εντολή, έχοντας κερδίσει και τις εκλογές του περυσινού Σεπτεμβρίου. Πανίσχυρος ο κ. Τσίπρας, με το μελάνι της υπογραφής του στο τρίτο Μνημόνιο να μην έχει καλά-καλά στεγνώσει, έλεγε στους επενδυτές, με τη συνδρομή του Μπιλ Κλίντον, να υποστηρίξουν το ξαναχτίσιμο της Ελλάδας. «Είμαι εδώ για να επιβεβαιώσω την πρόθεσή μας να μεταρρυθμίσουμε τον δημόσιο τομέα για να φέρουμε επενδύσεις στην Ελλάδα» έλεγε.
Τότε λοιπόν το αφήγημα της κυβέρνησης ήταν ότι «υπογράψαμε το Μνημόνιο, το φέραμε στον ελληνικό λαό, ο οποίος θεώρησε ότι εμείς μπορούμε να το εφαρμόσουμε καλύτερα προς το συμφέρον του, μας ψήφισε και τώρα κλείνουμε τις εκκρεμότητες του Μνημονίου Σαμαρά ώστε τον Νοέμβριο να αρχίσει η πρώτη αξιολόγηση, η οποία θα ολοκληρωθεί το πρώτο τρίμηνο του 2016 και η χώρα θα απογειωθεί».
Αρκετοί «αγόρασαν» αυτό το στόρι. Πήραν τοις μετρητοίς τα λόγια του κ. Τσίπρα και έβαλαν λεφτά στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πέρυσι τον Νοέμβριο συγκέντρωσε περί τα 5 δισ. ευρώ. Πολλοί ξένοι επενδυτές, παλαιοί και νέοι, έβαλαν λεφτά. Αποτέλεσμα ήταν να τα χάσουν καθώς το μομέντουμ ανάκαμψης που έδειχνε να αποκτά η οικονομία μετά την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα με την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου από τον κ. Τσίπρα σύντομα χάθηκε και οι προσδοκίες διαψεύστηκαν. Αρχισαν και πάλι οι καθυστερήσεις και τα πισωγυρίσματα και έναν χρόνο μετά ακόμα τρέχουμε να κλείσουμε την πρώτη αξιολόγηση για να πάρουμε τα λεφτά των δόσεων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα πέσει στην αγορά.
Στην εφετινή επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Νέα Υόρκη δεν υπήρξαν συναντήσεις με επενδυτές πέρα από τις παραδοσιακές με ομογενείς, όπως το Concordia Summit, στις οποίες συμμετείχε και ο Βασίλης Λεβέντης. Αν προσπαθούσε να διοργανώσει κανείς κάτι αντίστοιχο με το περυσινό και τον Μπιλ Κλίντον, δεν θα έβρισκε ακροατήριο. Οι επενδυτές έχουν γυρίσει την πλάτη στην Ελλάδα. Βαρέθηκαν να περιμένουν να γίνει κάτι και αντ’ αυτού να γίνονται άλλα. Να περιμένουν να κλείσει η αξιολόγηση και να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος και η αξιολόγηση να μην κλείνει και η ελάφρυνση να αναβάλλεται.
Το εφετινό αφήγημα του κ. Τσίπρα ότι ολοκληρώνουμε την αξιολόγηση, παίρνουμε την ελάφρυνση του χρέους, συμμετέχουν τα ελληνικά ομόλογα στο QE και η Ελλάδα βγαίνει στις αγορές το 2017 δεν συγκινεί κανέναν. Ολα αυτά δεν γίνονται με ομιλίες στα διεθνή φόρα, συνεντεύξεις στον διεθνή Τύπο και άλλες επικοινωνιακές κινήσεις. Ειδικά στο θέμα του χρέους, που είναι βασικό, απαιτείται συστηματική δουλειά σε τεχνικό και πολιτικό επίπεδο, χωρίς μεγάλα λόγια και εντυπωσιασμούς. Οσο αυτό δεν γίνεται οι επενδυτές θα εξακολουθούν να τηρούν στάση ανάμονής. Θεωρούν ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν και περιμένουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Ως τότε η οικονομία και η κοινωνία θα τρώνε από τις σάρκες τους…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
