του Αντώνη Καρακούση
Η Ελλάδα τείνει να εξελιχθεί σε μια ιδιότυπη χώρα της ευρωζώνης. Μετέχει σε αυτήν, αλλά δεν απολαμβάνει τίποτε από τα πλεονεκτήματά της, ούτε από τις ειδικές πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης. Στο περίφημο πρόγραμμα QE του Μάριο Ντράγκι δεν συμμετέχει, είναι αποκλεισμένη επειδή δεσμεύεται από το πρόγραμμα διάσωσης και δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από την αξιολόγησή της.
Οπως θα διαβάσετε σε διπλανές στήλες της εφημερίδας, από το 1 τρισ. ευρώ της επαναγοράς ομολόγων δεν έχει φθάσει ούτε σεντ στη δύσμοιρη πατρίδα μας.
Υποτίθεται δε ότι το πρόγραμμα χρηματοδότησης έχει προβλεφθεί για να αμβλυνθούν οι συνέπειες της ύφεσης στις ευρωπαϊκές οικονομίες και η χώρα η οποία επί επτά ολόκληρα χρόνια μένει βυθισμένη στην ύφεση δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής.
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα διατηρεί τα υψηλότερα επιτόκια, κοντά στο 10%, την ώρα που όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης απολαμβάνουν επιτόκια στο 1%, από τα χαμηλότερα της σύγχρονης ιστορίας τους.
Επιπλέον, η οικονομία μας μαστίζεται από κρίση ρευστότητας, τα προσφερόμενα δάνεια στις επιχειρήσεις είναι σπάνια και πανάκριβα, ενώ οι αποταμιευτές-καταθέτες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις οικονομίες τους λόγω των capital controls, τα οποία διατηρούνται ακόμη και δεν υπάρχει πρόβλεψη άμεσης άρσης του βαρύτατου μέτρου.
Ηδη αναπτύσσεται μαύρη αγορά μετρητών, τα ευρώ που μένουν δεσμευμένα στις τράπεζές μας αξίζουν λιγότερο και όλα αυτά μαζί δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι στη γυάλα, σε καθεστώς υγειονομικής ζώνης, στον προθάλαμο ενός οιονεί Grexit. Επειτα μάλιστα και από την ύψωση του προσφυγικού φράχτη της Ειδομένης το τείχος του ελληνικού αποκλεισμού μοιάζει πλήρες και ολοκληρωμένο.
Είναι προφανές ότι αυτή η ιδιότυπη αιχμαλωσία προσβάλλει τη χώρα και δοκιμάζει τις αντοχές του ελληνικού λαού.
Αν δεν αρθεί το συντομότερο και διαρκέσει επί μακρόν θα καταστήσει επισφαλή τη θέση της χώρας στην ευρωζώνη και εν τέλει μη υπερασπίσιμη.
Η κυβέρνηση, που παίζει τη συνήθη καθυστέρηση, θα φέρει βαρύτατη ευθύνη αν διαμορφωθούν πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες εξόδου ή επικράτησης ακραίου αντιευρωπαϊκού ρεύματος στη χώρα.
Καλές οι συναντήσεις με τους Ευρωπαίους, ακόμη καλύτερες οι εικόνες υποδοχής των ξένων ηγετών, αλλά προέχουν τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών της. Και αυτά ο κ. Πρωθυπουργός φαίνεται να τα έχει αφήσει στο ράφι, προς χάριν της επικοινωνίας και μόνο!
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
