του Ανδρέα Ψυχάρη
Πόσο εύκολα τα λόγια! «Η μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας είναι ο τουρισμός». «Η δημιουργία υπουργείου Τουρισμού θα συμβάλει στην ανάπτυξη του τουρισμού».
Δυστυχώς όμως οι υπουργοί δεν μπορούν να δουν πέρα από την πολυτελή θέα του «υπουργείου» στη Βασ. Αμαλίας.
Μάλιστα, αν κάποια μελλοντική κυβέρνηση διέθετε χιούμορ, θα έκανε και μια Εξεταστική ώστε να διαπιστώσει πού πήγαν όλες οι δαπάνες του εκάστοτε υπουργού με τα γνωστά μηδενικά αποτελέσματα.
Διότι και παρά τη γεωπολιτική κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή μας (από την Αραβική Ανοιξη ως τον εφετινό Ερντογάν) καμία κυβέρνηση δεν κατάφερε να δικαιολογήσει τον όρο-πιπίλα «μεγαλύτερη βιομηχανία». Τα δε στοιχεία που παρουσιάζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες είναι κωμικά: Τι σημασία έχει αν αυξάνονται οι επισκέπτες-βραχιολάκια στη χώρα μας όταν το εισόδημα από τον τουρισμό ουσιαστικά πέφτει; Ακόμη και στη Μύκονο το εισόδημα μειώθηκε κατά τουλάχιστον 30%!
Η αξία μιας βιομηχανίας βρίσκεται στα πραγματικά κέρδη. Πόσο εισόδημα κέρδισαν οι επιχειρηματίες του χώρου, πόσο προσωπικό απασχόλησαν, πόσος ΦΠΑ αποδόθηκε και όχι πόσο κέρδισαν τα charter groups με τα all inclusive και με τα χρήματα να έχουν κατατεθεί στους λογαριασμούς τους έξω.
Πότε υπήρξε μια κυβέρνηση η οποία σχεδίασε μια δημιουργική τουριστική πολιτική; Πού είναι, για παράδειγμα, οι μαρίνες, από τους πλέον επικερδείς τομείς του τουρισμού;
Δυστυχώς όμως στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης θα ακούσουμε εκθέσεις ιδεών, όπως πως θα καταργηθεί ο όλο και αυξανόμενος ΕΝΦΙΑ, όπως ο πόλεμος κατά της διαπλοκής, αλλά τίποτα ουσιαστικό δεν θα αναγγελθεί για την υποτίθεται βαριά βιομηχανία της χώρας μας.
Αλλωστε, αν υπήρχε βούληση και πρόγραμμα, ο τουρισμός θα ήταν από τους κύριους μοχλούς ώστε τα μνημονιακά κόμματα (κυβερνητικά και μη) να σκίσουν επιτέλους τα μνημόνια.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
