του Πέτρου Μακρή
Τριπλό το κίνητρο, για το σημερινό μας σημείωμα:
1)Το λαïκό σουξέ του ’50 του Τόλη Χάρμα, με τη βαθεία αισθαντική φωνή του Τάκη Μπίνη και με τον τιτλο «Οι παπατζήδες». 2) Η συναρπαστική διδασκαλία, για τα τυχερά παιχνίδια, από τον πρύτανη των Ελλήνων εγκληματολόγων Κωνσταντίνο Γαρδίκα, που είχα την τύχη να τον έχω καθηγητή στη Νομική σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και 3) Η στενά συνδεδεμένη κυβερνητική – αντιπολιτευτική πορεία του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με μια από τις χειρότερες μορφές του πολιτικού τυχοδιωκτικού τζόγου…
Ο λαϊκός μουσικοσυνθέτης, μέσα από στίχους σατιρικούς, αλλά με βαθύτερα μηνύματα κοινωνικού ρεαλισμού, περιγράφει τον βαρεία πληγωμένο από την κατοχική και εμφυλιοπολεμική τραγωδία Έλληνα. Τον ξεσπιτωμένο από τα καμένα χωριά, που ζει στην πρωτεύουσα, τη χίμαιρα του Athenian dream. Κάπου εκεί στα Χαυτεία, στην Αθηνάς ή την πλατεία Αβυσινίας. Σ’ ένα νέο ναρκοπέδιο, όχι των Γερμανών, ή των Άγγλων και των ανταρτών, αλλά στο κύκλωμα των απατεώνων «παπατζήδων».
Εκεί, ο απόκληρος της κοινωνίας θα ποντάρει όλο το φτωχικό του κομπόδεμα στο προχειρο χαρτοπαιχτικό καρέ με τον γκρουπιέρη παπατζή, που ανακατώνει ταχυδακτυλουργικά τρία τραπουλόχαρτα. Τα δύο με νούμερα. Το τρίτο και ‘‘τυχερό’’, με τον Ρήγα, δηλαδή τον ‘‘παπά’’. Πρώτοι πελάτες στο καρέ οι αβανταδόροι, κολλητοί του ‘‘παπατζή’’ που ποντάρουν χοντρά ποσά και κερδίζουν στο ‘‘τυχερό’’.Ο Μήτσος από την επαρχία, τσιμπάει το δόλωμα των αβανταδόρων και τα παίζει όλα για όλα, ρίχνοντας τα στο αφύλαχτο καρέ. Τελικά τα χάνει….
Την ίδια στιγμή οι τσιλιαδόροι (κολλητοί και αυτοί του παπατζή) σφυρίζουν από το πολυσύχναστο σταυροδρόμι: ‘‘Μαζέψτε τα! Αστυνομία!’’.Οι αβανταδόροι προειδοποιούν τον Μήτσο: ‘‘Θα μας συλλάβουν όλους. Τρέχα να φύγουμε!’’. Όμως ο πρώτος που εξαφανίστηκε με τη σκηνοθετημένη ψεύτικη αστυνομική επιδρομή, μαζί με τα λεφτά του Μήτσου, ήταν ο Παπατζής!
Τι μας θυμίζει όλη αυτή, η τόσο ιλαροτραγική ιστορία της αθηναϊκής ασφάλτου; Μήπως το άλλο Athenian dream: «Δεν πληρώνω», «Καταργώ μονομερώς το χρέος», «Σκίζω τις δανειακές συμβάσεις και όλα τα Μνημόνια», τη Δευτέρα που σχηματίζω κυβέρνηση, «Θάνατος στους Γερμανοτσολιάδες της Μέρκελ και του Σόιμπλε!..».
Και ποιοι άραγε είναι οι προδομένοι…Μήτσοι; Όχι βέβαια του φυγόστρατου Λάκη, αλλά του εξαπατημένου Εκλογικού Σώματος, που από υποψήφιοι απελεύθεροι του χρέους κατάντησαν δούλοι, στις ουρές των capital controls, αλλά και των συσσιτίων της Αρχιεπισκοπής…Χωρίς υπερβολές, τα θύματα του τελευταίου μνημονιακού τζόγου, ζουν σήμερα, όχι απλώς την ίδια, αλλά και χειρότερη απάτη από εκείνη της χρηματιστηριακής φούσκας του 1999 με τους γνωστούς πρωτεργάτες της… Γιατί όχι και των ατιμώρητων πολιτικών πρωταίτιων του σκανδάλου της Μονής του Βατοπεδίου, που ζουν σήμερα έξω από τα σίδερα της φυλακής, χάρις στον αντισυνταγματικό ολιγαρχικό νόμο «περί ευθύνης υπουργών», που με τη σιωπηρή συναποδοχή των περισσότερων πολιτικών δυνάμεων για πολλά ακόμη χρόνια, θα χρησιμοποιείται ως συγχωροχάρτι για υπουργικά κακουργήματα…
Όμως θ’άξιζε να κλείσει αυτό το σημείωμα με τους τόσο αποκαλυπτικούς και διδακτικούς στίχους των «παπατζήδων», που ρεαλιστικά και διαχρονικά καυτηριάζουν το απόστημα της κοινωνικής, γιατί όχι και της πολιτικής απάτης:
«Ήρθαν τα μαντάτα σου, πάτησες τη γάτα σου. Επήγες κι’ έπεσες μες στους ατσίδες και σου τα φάγανε οι παπατζήδες (…).Σαν κορόιδο πιάστηκες, να τα χάσεις βιάστηκες. Φύλαγαν στη γωνιά οι τσιλιαδόροι, και σου τα τρώγανε οι αβανταδόροι (…). Αυτό που έπαθες, μην το ξεχάσεις και απ΄την οδό Αθηνάς να μην περάσεις…Όπου κι’ αν πας, όπου κι’ αν πας, εδώ παπάς εκεί παπάς. Πού είν’ ο παπάς, πού είν’ ο παπάς; Να ο παπάς, να ο παπάς!»
Απορίες: 1) Nα έχει άραγε σχέση η τότε οδός Αθηνάς με τη σημερινή Πλατεία Κουμουνδούρου. 2) Το «εδώ παπάς εκεί παπάς» συγγενεύει άραγε με τον αντισυνταγματικό και παράνομο αρχικαναλάρχη Νίκο Παππά; 3) Γιατί ενώ είναι πασίδηλο, ότι ο κ.Ν. Παππάς αντιποιείται και εξ υφαρπαγής υποκλέπτει τις αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), εν τούτοις οι υποψήφιοι νέοι καναλάρχες υποβάλλουν τα δικαιολογητικά τους στον Ν. Παππά; Νομιμοποιούν ή όχι, με τον τρόπο αυτό, έναν υπουργό που σφετερίζεται καθήκοντα και αρμοδιότητες του ΕΣΡ; Δηλαδή, τί θα γινόταν εάν όλα τα κανάλια ηρνούντο ν’αναγνωρίσουν τις αυθαιρεσίες του Ν. Παππά: Θα επιστράτευε εναντίον τους τα ΜΑΤ του Τόσκα, ή τα τεθωρακισμένα του Καμμένου; και 4) Τα δημοσιογραφικά σωματεία ΠΟΕΣΥ και ΕΣΗΕΑ υποχρεούνται ή όχι να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους, έναντι αυτών των αντισυνταγματικών ολοκληρωτικού χαρακτήρα παρανομιών του Ν. Παππά;
Υ.Γ: Ο νεοσύλλεκτος, εξόχως αγενής του πολιτικού μας στερεώματος Ν. Παππάς («Εδώ Παππάς – εκεί Παππάς»), όταν ρωτήθηκε, για την πορεία του καναλιού «Mega», πρό ημερών, απάντησε με το χαρακτηριστικό ψυχρό χαμόγελο: « Το Mega αποτελεί πλέον παρελθόν». Προφανώς ο «κύριος» έχει υπερβεί και τα όρια της αλαζονείας. Και προσπαθεί να μας παραμυθιάσει, ότι δεν επίκειται και το δικό του παρελθόν. Οπότε, τότε, θα ξεχαστεί στα…αζήτητα, λόγω μη αρκούσης προτέρου ευπρεπούς συμπεριφοράς.
Με ποιό δικαίωμα κύριε Παππά ειρωνεύεσαι ΜΜΕ, που τα εκόσμησαν κατά καιρούς εξέχουσες προσωπικότητες της ελληνικής δημοσιογραφίας, αλλά και του πολιτικού και πολιτισμικού μας χώρου; Με ποιες προσωπικές και κομματικές σας περγαμηνές μηδενίζετε αυτό τον κόσμο; Με τις καταλήψεις; Με τη συνδρομή του πρωθυπουργού σας στους ισόβιους φοιτητές και τους σκασιάρχες και κοπανατζήδες; Ή με τον ακριβοπληρωμένο και αναποτελεσματικό πολιτικό σας τουρισμό; Τέτοια ταξίδια κάνουν όλοι: απο τη Μέρκελ και τον Ομπάμα μέχρι τους πλουμιστούς Αφρικανούς της Σομαλίας και του Κονγκό Κινσάσας.
Έστω και μια ελάχιστη σοβαρότητα δεν θα έβλαπτε…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
