του Πέτρου Μακρή
Ο Αλέξης Τσίπρας και το κομματικό-κυβερνητικό επιτελείο του διεκδίκησε και πλασάρισε μια παγκόσμια πρωτοτυπία: Να τονίζει και να επαναλαμβάνει ανερυθρίαστα, χωρίς ντροπή, τον ψευδέστατο ισχυρισμό ότι θεμελίωσε σε πανευρωπαϊκή κλίμακα την «πρώτη κυβέρνηση Αριστεράς». Και μάλιστα με προοπτική ν’ αλλάξει προς τ’ Αριστερά τα πολιτικά κινήματα όλης της Ευρώπης. (Έλεος!).
Εδώ πλέον μιλάμε για στρουθοκαμηλισμό χωρίς προηγούμενο, διότι ουδέποτε ομολόγησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η οριακή και εύθραυστη πλειοψηφία των 153 ψήφων επιτεύχθηκε με τη συμμετοχή του ακροδεξιού και τυχοδιωκτικού μορφώματος των ΑΝΕΛ. Προφανώς, για να ενισχύσει με την απόκρυψη αυτή, το ψευδέστατο προφίλ μιας αμιγώς αριστερής (ή ορθότερανεοκομμουνιστικής) κυβέρνησης στην καρδιά μιας Ευρώπης, στην οποίαν τα κομμουνιστικά κόμματα, κατά κανόνα, έδιναν στο παρελθόν ψήφο εμπιστοσύνης στις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, χωρίς περαιτέρω αξιώσεις ή ανταλλάγματα.
Μάλιστα στις βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας, το 1981, το Γαλλικό ΚΚ υπό την αρχηγεία του ιστορικού του ηγέτη Ζωρζ Μαρσέ που είχε προηγουμένως, υπερψηφίσει την εκλογή του Μιττεράν, στην Προεδρία της Δημοκρατίας, κλήθηκε να μετάσχει με 4 υπουργούς στη σοσιαλιστική γαλλική κυβέρνηση και με την υποχρέωση ν’ αμβλύνει τη θέση του για την ΕΟΚ, το ΝΑΤΟ αλλά και τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν.
Το πολιτικό ειδύλλιο σοσιαλιστών-κομμουνιστών κλονίστηκε ισχυρά τα αμέσως επόμενα χρόνια, γιατί το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας έλαβε σκληρά αντεργατικά μέτρα (θέσπιση μαζικών απολύσεων στη βιομηχανία, καθήλωση μισθών, περικοπές δαπανών για την Κοινωνική Πρόνοια). Η υπό αυτές τις συνθήκες συμπόρευση κομμουνιστών-σοσιαλιστών οδήγησε σε καθίζηση της δύναμης των κομμουνιστών, στο 11%, στις ευρωεκλογές του 1984, αλλά και σε αποχώρηση του γαλλικού ΚΚ από τη συγκυβέρνηση.
Στο 25ο συνέδριο του ΓΚΚ (1985) και στο τελικό κείμενο της απόφασής του τονίστηκε, ότι το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα «προτίμησε ν’ ακολουθήσει μια πολιτική, που θα του στερούσε ψήφους, παρά να χάσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά…».
Η κάπως διεξοδική παραπάνω παρένθεση, για τη λαϊκομετωπική συμπεριφορά του ΓΚΚ, έναντι των Γάλλων σοσιαλιστών, κρίθηκε αναγκαία προς παραδειγματισμόν, για την αλλοπρόσαλλη τακτική της αυτόκλητης ελληνικής «ριζοσπαστικής» ψευδοαριστεράς, όχι μόνον να μη συμπορεύεται λαϊκομετωπικά με τους σοσιαλιστές, αλλά και να τους θεωρεί … κομπάρσους!
Όμως, έτσι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγραψε το πιο επονείδιστο χρονικό υποταγής στο χειρότερο και σε πανευρωπαϊκή κλίμακα χρονικό εθνικής δανειστικής μειοδοσίας και με χρονικό ορίζοντα ενός αιώνος παρά ένα χρόνο!
Σε σύγκριση με τους Γάλλους κομμουνιστές, που απεχώρησαν από το κυβερνητικό προσκήνιο για να διατηρήσουν την επαναστατική τους παράδοση, έστω και με απώλεια ψήφων, το ημέτερο μέγαρο Μαξίμου, υπό την τυχοδιωκτική καθοδήγηση της Κουμουνδούρου, και με ζημία 100 δισ. € από τα κάπιταλ κοντρόλ, αλλά και τα πάνω από 25 χιλιάδες λουκέτα στις επιχειρήσεις, συνεχίζει να υποκρίνεται πως κυβερνά μόνον και μόνον για ν’ απολαμβάνει, με Νερώνεια αναλγησία την ηδονή της καρέκλας.
Καιρός όμως το εγκατεστημένο στο Μαξίμου άτυπο υπουργείο προπαγάνδας να τερματίσει το κατ’ εξακολούθησιν ψεύδος του «ηθικού πλεονεκτήματος» της Αριστεράς που ήδη έχει μεταμορφωθεί σε σειρά ηθικών μειονεκτημάτων της ψευδοαριστεράς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Επομένως δεν αποτελούν ηθικό πλεονέκτημα αλλά ηθικό μειονέκτημα:
– Το σχέδιο Τσίπρα-Βαρουφάκη, για ανατροπή του οικονομικού καθεστώτος με εθνικοποίηση τραπεζών, συλλήψεις στελεχών της εθνικής οικονομίας και μάλιστα με τη… συνδρομή των ενόπλων δυνάμεων (Ποια άραγε η διαφορά από τις χούντες;)
– Το ρεκόρ κρατικών δαπανών με χιλιάδες προσλήψεις, χωρίς ΑΣΕΠ και η μετατροπή του Κοινοβουλίου σε εστία χιλιάδων αργόμισθων, σε υπηρεσίες-μαϊμούδες, σε εποχή μαζικής μετανάστευσης στο εξωτερικό 500.000 ανέργων νέων μας, αλλά και πολλαπλασιασμό των συσσιτίων φιλανθρωπίας στα αστικά κέντρα…
– Η defacto κατάργηση του συνταγματικώς προστατευμένου Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) και η αντιποίηση των αρμοδιοτήτων του από τον αυτόκλητο και ολοκληρωτικών τάσεων υπερυπουργό προπαγάνδας Νίκο Παππά. Μόνον και μόνον για να τουρκοποιηθούν όλα τα ΜΜΕ!
– Η μία ακόμη παγκόσμια πρωτοτυπία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όχι μόνο να ανέχονται, αλλά και να υποθάλπουν τους καταληψίες βάνδαλους νεοχίππιδες των ΑΕΙ και ειδικότερα του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης, ή στο… άβατον των Εξαρχείων.
– Η κομματική «διαπαιδαγώγηση» των εφήβων, από τα υπόγεια φροντιστήρια προπαγάνδας της Κουμουνδούρου, να συμπεριφέρονται με ρατσιστικό μίσος εναντίον των αντιφρονούντων ,γιατί όχι και εναντίον των ίδιων των γονέων τους, που δεν συμμερίζονται τις σταλινο-ζαχαριαδικές μεθόδους διακυβέρνησης της χώρας.
– Η αδράνεια, στους περισσότερους τομείς της κυβερνητικής δραστηριότητας και η αντικατάσταση του κυβερνητικού αυτού κενού, από τον πολυδάπανο, (με το υστέρημα του ελληνικού λαού), κυβερνητικό τουρισμό, δήθεν για προσέλκυση επενδύσεων στη σημερινή Ελλάδα, η οποία διώχνει κατά τον αγριότερο τρόπο το ξένο επενδυτικό κεφάλαιο. Σημειωτέον, ότι στον… τουρισμό αυτόν μετέχουν δεκάδες συγγενείς, φίλοι και παρατρεχάμενοι που πριν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πιθανόν να μην είχαν ταξιδέψει ούτε μέχρι το Κριεκούκι…
Παρόλα αυτά, το ψευδοαριστερό-ακροδεξιό κυβερνών ελληνικό μόρφωμα επιμένει, με πείσμα ημιόνου, ν’ ακολουθεί τον κυβερνητικό αυταρχισμό καθεστώτων, που εξέπνευσαν ταπεινωτικά με την αυτοκατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και με τον τερματισμό του νεοσταλινικού Μπρεζνιεφικού δόγματος της «περιορισμένης κυριαρχίας» στο πρώην ανατολικό μπλοκ.
Και το πιο παράδοξο και αποκρουστικό: Σε εποχή, όπου τα νέα κυβερνητικά σχήματα της ανατολικής Ευρώπης εναρμονίζονται πλήρως στην πολυφωνική οργάνωση και λειτουργία του κράτους, οι ημέτεροι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιμένουν στη διατήρηση της συμπεριφοράς των προνομίων ενός βολικού νεοσταλινισμού, που μοστράρει ως «ηθικό πλεονέκτημα». Ή αλλιώς, ως επιστροφή στις νεκρές πια μεθόδους υποταγής των πολιτών στους εφιάλτες της δικτατορίας επίτου προλεταριάτου και του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού», που είναι και η χειρότερη και ξεπερασμένη δημοκρατικοφανής απάτη!
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
