του Ζώη Τσώλη
Τώρα που όλοι – αλλά κυρίως οι πολιτικοί μας – δεν βλέπουν την ώρα να φύγουν για διακοπές, αν δεν βρίσκονται ήδη στα νησιά, όπως παρακολουθούμε στις μικροπολιτικές και στις κοσμικές στήλες, ήρθε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής να τους ταράξει.
Τι αναφέρει λοιπόν στην τακτική έκθεσή του για την οικονομία;
«Το τρίτο Μνημόνιο πρέπει να πετύχει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη, δεν υπάρχουν καλύτερες λύσεις».
Οσο κι αν αυτό στενοχωρεί τους πρώην «αντιμνημονιακούς» συντρόφους και όσο κι αν στενεύει τα αντιπολιτευτικά περιθώρια της Νέας Δημοκρατίας, που κάνει… δημοσκόπηση για να γράψει το πρόγραμμά της, ή τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, που προχωρεί έτσι χωρίς… πρόγραμμα, αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.
Οπως υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έκθεσης και ο συντονιστής καθηγητής Παναγιώτης Λιαργκόβας, «οι επόμενοι μήνες θα φέρουν νέες δοκιμασίες για κυβέρνηση και αντιπολίτευση».
Και εξηγούν ότι τα κόμματα θα βρεθούν μπροστά στις αλλαγές για τα εργασιακά και η κυβέρνηση μπροστά στη δεύτερη αξιολόγηση που δεν θα είναι περίπατος, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν.
Το κυριότερο όμως είναι η επισήμανση των καθηγητών ότι, παρά το γεγονός πως η πρώτη αξιολόγηση έκλεισε επιτυχώς και τα πράγματα μπήκαν σε έναν δρόμο, «υπάρχουν κίνδυνοι που μπορούν να οδηγήσουν στη μη ανάκαμψη της οικονομίας και στην παγίδευσή της σε μια κατάσταση στασιμότητας».
Ο πρώτος ήδη ορατός κίνδυνος είναι η μείωση των εξαγωγών κατά 11% το πρώτο τρίμηνο και ο δεύτερος το κύμα χρεοκοπίας μεγάλων επιχειρήσεων, το οποίο συνδέεται άμεσα με το εκρηκτικό πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, ξεσπάει τώρα και δύσκολα αντιμετωπίζεται.
Ο τρίτος μεγάλος κίνδυνος είναι οι παρενέργειες που προκαλεί το ίδιο το Μνημόνιο. Ναι μεν ήταν αναγκαίο αλλά το συγκεκριμένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, το οποίο επιβάλλει εμπροσθοβαρώς όλα τα μέτρα λιτότητας και ιδιαίτερα τα φορολογικά, επιβαρύνει την κατανάλωση και μπορεί να λειτουργήσει και ως αντικίνητρο για επενδύσεις.
Κατόπιν τούτων τα όρια για την κυβέρνηση είναι στενά. Περιθώρια για «παλικαριές» και «κόκκινες γραμμές» δεν υπάρχουν.
Πηγή: TO BHMA
