του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι πράγματι καταπέλτης, για τον Τόνι Μπλερ και την κυβέρνησή του, το πόρισμα της Ειδικής Ανεξάρτητης Επιτροπής του Βρετανικού Κοινοβουλίου, η οποία διερεύνησε τις συνθήκες υπό τις οποίες η Βρετανία ενεπλάκη στον πόλεμο του Ιράκ το 2003.
H επιτροπή, υπό την προεδρία ενός πρώην ανώτατου δημοσίου υπαλλήλου και μέλους του σώματος συμβούλων της Βασίλισσας, του σερ Τζον Τσίλκοτ, συστάθηκε το 2009 από τον πρώην πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν. Πήρε καταθέσεις από τουλάχιστον 150 μάρτυρες και μελέτησε πάνω από 150.000 έγγραφα. Στο δωδεκάτομο πόρισμα των 2,6 εκατ. λέξεων η επιτροπή γράφει ότι «Δεν υπήρχε άμεση απειλή από τον Σαντάμ Χουσεΐν… Η στρατηγική περιορισμού του καθεστώτος Μπάαθ θα μπορούσε να συνεχιστεί… Η απόφαση της Βρετανίας να εμπλακεί στον πόλεμο δεν είχε ικανοποιητική νομική υπόσταση… Οι πληροφορίες για τα όπλα μαζικής καταστροφής (τις οποίες ο Μπλερ χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει τη συμμετοχή στον πόλεμο που οδήγησε στην πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν και τον θάνατο 179 Βρετανών στρατιωτών) παρουσιάστηκαν από την κυβέρνηση με μια σιγουριά που δεν ήταν αιτιολογημένη… Ο υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης, λόρδος Γκόλντσμιθ, έπρεπε να δώσει γραπτώς όσα είπε προφορικώς στον Μπλερ, ότι δηλαδή χωρίς δεύτερη εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ο πόλεμος θα ήταν παράνομος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο». Τέλος, η επιτροπή επισημαίνει ότι «οι προειδοποιήσεις για τις επιπτώσεις της εισβολής υποβαθμίστηκαν». Και οι επιπτώσεις δεν ήταν μικρές: «τουλάχιστον 150.000 Ιρακινοί, οι περισσότεροι από αυτούς άμαχοι, σκοτώθηκαν κι ένα εκατομμύριο έγιναν πρόσφυγες… Ο πληθυσμός του Ιράκ υπέφερε πολύ», είπε ο σερ Τσίλκοτ. Ο αρθρογράφος του Guardian Τζόσουα Ρόζενμπεργκ συμπέρανε πως «η έρευνα της ανεξάρτητης επιτροπής αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο παραπομπής του Μπλερ στη Δικαιοσύνη».
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον δεν βρίσκει λόγο παραπομπής. Μιλώντας στη Βουλή των Κοινοτήτων για το πόρισμα επισήμανε τα λάθη του Τόνι Μπλερ, αλλά επισήμανε ότι η επιτροπή δεν καταλογίζει δόλο. Αλλά, το πόρισμα καθ’ αυτό είναι μάθημα πολιτικής: «Αν και δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, μπορούμε να μάθουμε πολλά από την έκθεση για το πώς πρέπει να λαμβάνονται ορθά οι πολιτικές αποφάσεις, ώστε να μην επαναλαμβάνονται τα λάθη του παρελθόντος», είπε. Στα καθ’ ημάς πρέπει κατ’ αρχάς να πούμε ότι η ανοησία δεν ποινικοποιείται. Αλλά επίσης ότι δεν υπάρχει κάποιο πόρισμα, για να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη το πρώτο εξάμηνο του 2015. Βασιζόμαστε μόνο σε ψήγματα πληροφοριών που παρέχουν οι πρωταγωνιστές. Γι’ αυτό δεν θα αποκτήσουμε ποτέ τη συνολική εικόνα και –ακόμη χειρότερα– οι πολιτικοί δεν θα μάθουν τίποτε από την καταστροφή του Ιουλίου, με τα capital controls και την επιστροφή της οικονομίας σε ύφεση. Δεν υπάρχουν ανεξάρτητες επιτροπές για να ζητήσουν συνεντεύξεις από όσους αναμείχθηκαν στη θλιβερή «Ανοιξη της Αθήνας», όπως βάφτισε τον τυχοδιωκτισμό του ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης, δεν θα γίνει ενδελεχής εξέταση εγγράφων και επικοινωνιών.
«Η ιστορία είναι για τα έθνη ότι η μνήμη για το άτομο», είχε πει ο Αμερικανός ιστορικός Αρθουρ Σλέσιγκερ. Σ’ αυτή τη χώρα μάλλον προτιμάμε το Αλτσχάιμερ…
Πηγή: Καθημερινή
