του Γιώργου Παπαϊωάννου
Το τελευταίο διάστημα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε τρεις ομιλίες στις οποίες περιέγραψε το σχέδιό του για την έξοδο της οικονομίας από την ύφεση και την επιστροφή της σε αναπτυξιακούς ρυθμούς: μία στο Μέγαρο Μουσικής κατά τη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, δεύτερη στο Μουσείο της Ακρόπολης όπου ανέπτυξε τις θέσεις του για τη «Δίκαιη Ανάπτυξη» και τρίτη στο «Grand Resort Λαγονήσι» στο πλαίσιο του συνεδρίου του Economist. Και στις τρεις ομιλίες του οι συνολικές αναφορές του στην επιχειρηματικότητα και στο επιχειρείν μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Αντ’ αυτού αναφέρθηκε εκτενώς στον νέο αναπτυξιακό νόμο, στα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία εκτός τραπεζικού συστήματος (ευρωπαϊκά προγράμματα, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κ.λπ.), σε συνεργατικά σχήματα και στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο εφέτος είπε ότι αυξήθηκε σε 250 εκατ. ευρώ(!) και το 2018 θα φθάσει στο 1 δισ. ευρώ. Πρόκειται για αστείο νούμερο, αφού η ελληνική οικονομία για να επανέλθει στα προ της κρίσης επίπεδα χρειάζεται επενδύσεις της τάξεως των 100 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια.
Είναι προφανές ότι για να κινητοποιηθούν τέτοιου ύψους πόροι δεν επαρκούν τα κοινοτικά κονδύλια, ο αναπτυξιακός νόμος ή το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Απαιτούνται ιδιωτικά κεφάλαια. Και για να προσελκύσει η χώρα τέτοιου είδους κεφάλαια από το εσωτερικό ή το εξωτερικό θα πρέπει η κυβέρνηση να εξασφαλίσει ένα περιβάλλον φιλικό για την επιχειρηματικότητα.
Ενα τέτοιο περιβάλλον εκτός από ένα σταθερό φορολογικό σύστημα και ένα αποτελεσματικό κράτος χωρίς γραφειοκρατία και άλλα εμπόδια, απαιτεί πάνω απ’ όλα την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τη χώρα. Ιδιαίτερα σήμερα, λόγω της αυξημένης αβεβαιότητας που προκαλεί διεθνώς το Brexit, οι επενδυτές είναι πιο επιφυλακτικοί όσον αφορά το μέλλον και οι αποφάσεις τους για κάθε είδους επένδυση λαμβάνονται και θα λαμβάνονται όλο και πιο δύσκολα.
Η κατάσταση μάλιστα δυσκολεύει ακόμη περισσότερο εξαιτίας των capital controls. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας με τις τράπεζες να υπολειτουργούν. Τα capital controls μπήκαν για να μη φεύγουν λεφτά από το τραπεζικό σύστημα. Και θα αρθούν μόνο όταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και διασφαλιστεί ότι θα σταματήσει η εκροή καταθέσεων. Κανείς δεν πρόκειται να πάρει λεφτά από τα στρώματα, τα χρηματοκιβώτια, τις θυρίδες και να τα καταθέσει σε τραπεζικό λογαριασμό αν δεν αισθανθεί ότι υπάρχει σταθερότητα και έχει απομακρυνθεί οριστικά το ενδεχόμενο Grexit.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει ταχεία υλοποίηση των συμφωνηθέντων, ώστε η κυβέρνηση και η χώρα να ανακτήσουν τη χαμένη αξιοπιστία τους και να σταματήσει η αμφισβήτηση από το εξωτερικό. Και τα ανοιχτά θέματα που πρέπει να «τρέξουν» άμεσα είναι πολλά, όπως η ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων, οι αλλαγές στην αγορά εργασίας, η λειτουργία του νέου Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, κ.τ.λ.
Η ταχεία υλοποίηση των συμφωνηθέντων έτσι ώστε η κυβέρνηση να εκπέμψει προς τους πολίτες και τους εταίρους το σήμα της αποτελεσματικότητας και της αποφασιστικότητας είναι το Α και το Ω για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, την άρση των capital controls και την ανάκαμψη της οικονομίας.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
