του Αλέξη Παπαχελά
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας έρχονται αντιμέτωποι με το κτήνος του λαϊκισμού, το οποίο χάιδεψαν, καβάλησαν και τάισαν. Δεν είναι μια ευχάριστη συνάντηση. Θα γίνει, μάλιστα, πολύ πιο δυσάρεστη τον χειμώνα, όταν οι πολίτες θα αρχίσουν να πληρώνουν φόρους, εισφορές και να νιώθουν ότι τους τελειώνουν τα τελευταία αποθέματα «λίπους».
Απέναντί τους έχουν και τους πρώην συντρόφους και οργανωμένους πολίτες, που ξέρουν καλά να κάνουν «σαματά» με κάθε ευκαιρία. Τα φαινόμενα των προπηλακισμών βουλευτών και υπουργών πολλαπλασιάζονται. Οι διακοπές δεν θα είναι διόλου χαλαρές για τους βουλευτές. Η κυβέρνηση επιτίθεται στα κανάλια και στα μέσα ενημέρωσης. Εχει δίκιο, όσο αστείο κι αν ακούγεται, ότι λαϊκίζουν και υπερβάλλουν. Ας ρωτήσουν όμως και τους προηγούμενους και τους προπροηγούμενους τι τράβηξαν. Κανείς δεν έχει ασυλία στον στίβο του λαϊκισμού και του άγριου κυνηγιού της τηλεθέασης. Οι έμποροι της αγανάκτησης και του πόνου του λαού αλλάζουν «μοντελάκι» μόλις μυριστούν ότι κάποιο δεν πουλάει πια.
Προσπαθεί η κυβέρνηση να βρει αντίδοτα στο κύμα της αγανάκτησης. Εχει όμως χάσει την ικανότητά της να ελέγχει την ατζέντα και να καθορίζει τις εξελίξεις. Δίνει την εικόνα κάποιου που είναι οχυρωμένος στα μπούνκερ του Μαξίμου και αισθάνεται πως όλοι βρίσκονται απέναντί του και ο κόσμος δεν τον καταλαβαίνει.
Ο κ. Τσίπρας, βέβαια, έχει δείξει ότι ξέρει να επιβιώνει πολιτικά και ότι έχει έναν τρόπο επικοινωνίας με μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Χρόνο πολύ δεν έχει, πάντως, γιατί στην πολιτική υπάρχει ένα σημείο που σε… παίρνει από κάτω και μετά δύσκολα το γυρίζεις το παιχνίδι.
Η αντιπολίτευση θα βρεθεί μπροστά στα δικά της διλήμματα. Είναι πολλοί πλέον οι πολίτες που κυριολεκτικά είναι «στα κάγκελα» με την κυβέρνηση. Αλλος λόγω φόρων και εισφορών, άλλος λόγω των θεσμικών ατοπημάτων. Η πίεση είναι μεγάλη για να μπει η Ν.Δ. σε μια χωρίς όρια δομική αντιπολίτευση. Χρειάζεται προσοχή. Μπορεί κάποιος να δείξει ότι καταλαβαίνει τον αγανακτισμένο πολίτη χωρίς ταυτόχρονα να χαϊδεύει και αυτός το κτήνος του λαϊκισμού; Απαξ και το καβαλήσεις, άλλωστε, σε πάει εκείνο όπου θέλει και ο πολιτικός ηγέτης αρχίζει να μοιάζει με πρωτάρη καβαλάρη σε ροντέο. Αν φτάσεις στην εξουσία καβάλα στο κτήνος, είναι επίσης πολύ δύσκολο να το ξεπεζέψεις. Και μόλις το κάνεις, αρχίζει, προδομένο, να σε κυνηγάει με μανία. Αυτή είναι η εμπειρία των τελευταίων ετών. Τα πιο τραγικά λάθη έγιναν από τους πολιτικούς μας ηγέτες όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση. Δεν προετοιμάστηκαν και δεν προετοίμασαν την κοινή γνώμη. Το πλήρωσαν και το πληρώνουν ακριβά, και αυτοί και εμείς.
