του Πάσχου Μανδραβέλη
Η επικοινωνιακή επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται σε μια παλιά συμβουλή του Αμερικανού προέδρου Χάρι Τρούμαν, ο οποίος έλεγε στους συνεργάτες του «αν δεν μπορείς να τους πείσεις, μπέρδεψέ τους». Αυτό κάνουν τώρα και για τους «παράτυπους τίτλους σπουδών», εμπλέκοντας μια ορθή απόφαση της κ. Μαριέττας Γιαννάκου, η οποία δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Ο νόμος του 2007 προέβλεπε ότι όλα τα πτυχία 2004-2008 επί της ουσίας δεν υφίστανται και «για την απονομή τους λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνον οι βαθμοί των γραπτών πτυχιακών εξετάσεων», αυτών που (κακώς) δεν έγιναν. Δηλαδή πτυχία εκείνης της περιόδου δεν υπάρχουν. Αυτά που κατατέθηκαν είναι –νομικώς τουλάχιστον– πλαστά. Η απόφαση της νυν κυβέρνησης, όπως διαβάσαμε στην καλά πληροφορημένη σε αυτά τα θέματα «Αυγή», είναι για εξετάσεις μόνον όσων «έχουν εντοπιστεί στο Δημόσιο με παράτυπους τίτλους σπουδών» και όχι για την πιστοποίηση όλων των πτυχίων, όπως προέβλεπε η αρχική απόφαση. Με άλλα λόγια, κάποιοι χωρίς τυπικώς εγκεκριμένο πτυχίο (ασχέτως αν το πήρε πληρώνοντας ή όχι) κατέλαβαν τη θέση άλλων που τυπικώς τουλάχιστον ήταν «πιστοποιημένοι». Ολα τ’ άλλα είναι φιοριτούρες για να μπερδεύονται οι εύπιστοι της πρώτης φοράς.
Η βασικότερη όμως λαθροχειρία στην ανακοίνωση του κ. Νίκου Φίλη είναι ιδεολογική. Μιλά περί «νοσηρών φαινομένων στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, την οποία παρέδωσαν βορά στις ορέξεις των αετονύχηδων της αγοράς, προκειμένου να γίνει πραγματικότητα η προγραμματική διακήρυξη του κ. Μητσοτάκη για μαθητές-πελάτες σε σχολεία σούπερ μάρκετ πώλησης αλλοιωμένων τίτλων σπουδών και εργασιακές σχέσεις ζούγκλας, υπό τις απειλές και τους εκβιασμούς των ιδιοκτητών τους».
Οχι ότι δεν υπάρχουν «αετονύχηδες της αγοράς», όπως σημειώνει με τον συνήθη «επαναστατικό λυρισμό» του ο κ. Φίλης. Γεμάτη είναι η Ελλάδα από δαύτους. Μόνο που αυτοί ήταν υπό την εποπτεία του κράτους και, όπως αναφέρεται στα πρακτικά της ΕΔΕ, «οι καθηγητές του Δημοσίου, που ήταν μέλη ή επικεφαλής των εξεταστικών επιτροπών (σ.σ. που έδιναν τα πλαστά πτυχία), προέβαιναν σε αλλοιώσεις βαθμών αλλά και σε “αλλαγές ολόκληρου του γραπτού” σε εξετάσεις». Και δεν είναι μόνον αυτό: Οι φύλακες-άγγελοι του κράτους, αυτοί που θα μας προστάτευαν από τους «αετονύχηδες της αγοράς», όταν πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη, έπεσαν στα μαλακά: «Δύο εκ των τεσσάρων έχουν συνταξιοδοτηθεί, ενώ ο ένας τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία και στη συνέχεια –για να αποτραπεί η επάνοδός του με τον νόμο Κατρούγκαλου– σε προσωρινή αναστολή άσκησης καθηκόντων, αγνώστου διάρκειας. Ο τέταρτος ασκεί κανονικά τα καθήκοντά του ως διευθυντής ΙΕΚ» («H Καθημερινή», 16.1.2016).
Το μόνο καλό που θα βγει από την υπόθεση προκύπτει από ένα άρθρο που διαβάσαμε χθες στην «Αυγή»: «Υπάρχουν υπόνοιες για έναν υπάλληλο ότι μπήκε στο Δημόσιο χωρίς να σκαμπάζει γρυ από ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μιας και το πιστοποιητικό το “αγόρασε” από το παραμάγαζο της ιδιωτικής εκπαίδευσης; Τον καλείς και του ζητάς να σου δουλέψει πάνω σ’ ένα excel. Τα καταφέρνει; Εχει καλώς και επιστρέφει στη δουλειά του. Δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα; Τον στέλνεις σπίτι του ή όπου ο νόμος προβλέπει. Τόσο απλά, τόσο δίκαια και τόσο νόμιμα» (26.5.2016).
«Απλή, δίκαιη και νόμιμη» η αξιολόγηση στο Δημόσιο; Πρόοδος…
Πηγή: Καθημερινή
