του Πάσχου Μανδραβέλη
Η φοροδιαφυγή είναι μεγάλο πράγμα. Και σύνθετο. Εχει να κάνει με τη δομή της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή τις πολλές μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες κατά πρώτον είναι δύσκολο να ελεγχθούν και κατά δεύτερον έχουν κίνητρο να μη δηλώνουν όλες τις πωλήσεις των. Εχει επίσης να κάνει και με τις πολιτικές παρεμβάσεις στη δουλειά των φορολογικών μηχανισμών, κάτι που οι ίδιοι οι εφοριακοί καταγγέλλουν διαχρονικά· πολλάκις υποκριτικώς, για να κρύψουν κάτω από το υπαρκτό αυτό πρόβλημα και τα δικά τους αμαρτήματα.
Αυτές οι πολιτικές παρεμβάσεις είναι δύο ειδών. Η μία έχει να κάνει με τη διαφθορά. Είναι τα τηλεφωνήματα των υπουργών, βουλευτών ή γενικώς πολιτικών παραγόντων για «ευνοϊκή μεταχείριση» κάποιων φορολογουμένων – συνήθως μεγάλων επιχειρήσεων και επιχειρηματιών. Η συνηθέστερη και περιοδική είναι η χαλάρωση των φορολογικών ελέγχων λίγο πριν από τις εκλογές. Ο «πολιτικός κύκλος της οικονομίας», που αποκάλυψε ο καθηγητής κ. Γιώργος Παγουλάτος, έδειξε την εκτίναξη των ελλειμμάτων κάθε προεκλογική χρονιά, ως αποτέλεσμα και αυξημένων δαπανών αλλά και μειωμένων φορολογικών εσόδων.
Με δεδομένο, λοιπόν, ότι τα ίδια τα συνδικαλιστικά όργανα των εφοριακών στηλίτευαν με κάθε ευκαιρία τις πολιτικές παρεμβάσεις, που δεν τους επιτρέπουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, προξενεί μεγάλη εντύπωση η κήρυξη της απεργίας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις ΔΟΥ, αύριο Πέμπτη, «καθ’ όσον είμαστε ριζικά αντίθετοι στη δημιουργία ανεξάρτητης αρχής δημοσίων εσόδων, έξω από το υπουργείο Οικονομικών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία των εσόδων του κράτους, την ανεξαρτησία της χώρας, την κατεύθυνση των ελέγχων και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, γι’ αυτό και ζητάμε την άμεση απόσυρσή του» (Ανακοίνωση ΠΟΕ-ΔΟΥ, 12.5.2016)
Να θυμίσουμε ότι η δημιουργία της εν λόγω Αρχής είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα του μνημονίου, το οποίο οι προηγούμενες κυβερνήσεις έσερναν χωρίς ποτέ να υλοποιούν. Εμεινε θρυλική η αντίσταση του πρώην υφυπουργού Οικονομικών Γιώργου Μαυραγάνη να καθυστερήσει και να υπονομεύσει την ανεξαρτησία της Αρχής. Την περίοδο 2012-2014 υπήρξαν πολλά τραγελαφικά επεισόδια μεταξύ των ελληνικών αρχών και της τρόικας, εξαιτίας της απροθυμίας της κυβέρνησης να χάσει τον κατ’ εξοχήν μηχανισμό ατομικών αλλά και συλλογικών ρουσφετιών.
Οι εφοριακοί, όμως, τι καημό τραβάνε και δεν θέλουν την ανεξαρτησία του φορολογικού μηχανισμού, στα πρότυπα του IRS των ΗΠΑ; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι το κάνουν για να συνεχιστούν οι δικές τους ανομίες (είναι μεγάλος ο αριθμός κρουσμάτων διαφθοράς στον κλάδο) και δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι κόπτονται για την πορεία των φορολογικών εσόδων, τα οποία διαχρονικώς δεν προσεγγίζουν καν τον μέσο όρο της Ε.Ε.
Μάλλον κυριαρχεί η συντηρητική νοοτροπία της βόλεψης σε ένα άρρωστο σύστημα. Μην ξεχνάμε ότι τα συνδικαλιστικά όργανα των εφοριακών αντιδρούν και στη μετακίνηση υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών στο υπερμοντέρνο κτίριο Κεράνη στον Δήμο Ρέντη. «Οι υπάλληλοι δεν είναι εμπορεύματα για να τα μετακινούμε έτσι απλά», δήλωσε ο εκλεκτός της κυβέρνησης, νέος γ.γ. Δημοσίων Εσόδων Γ. Πιτσιλής. Σωστά! Μόνον οι φορολογούμενοι είναι υποζύγια να πληρώνουν για κτίρια τα οποία μένουν αχρησιμοποίητα.
Πηγή: Καθημερινή
