του Γιώργου Παπαϊωάννου
Εγκαίρως είχαμε προειδοποιήσει από αυτή τη στήλη (27 Μαρτίου) ότι η κυβέρνηση βρίσκεται για ακόμη μία φορά «σε λάθος πλευρά» με την απόφασή της να ταχθεί απέναντι στο ΔΝΤ και να συμπλεύσει με το Βερολίνο μόνο και μόνο για να κερδίσει λίγο χρόνο.
Διότι τι έλεγε το ΔΝΤ; Πρώτον, ότι απαιτείται «κούρεμα» για να γίνει βιώσιμο το χρέος και, δεύτερον, ότι χρειάζονται και άλλα μέτρα για να πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018. Ο «μισητός» Πόουλ Τόμσεν είχε προσδιορίσει τα μέτρα συνολικά σε 8,5 δισ. ευρώ. Αντί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας να συνταχθεί με το ΔΝΤ και να πει «ΟΚ, θα πάρω 8,5 δισ. ευρώ μέτρα υπό τον όρο ότι θα κουρέψετε το χρέος», συντάχθηκε με την Ανγκελα Μέρκελ και πήγε κόντρα στο Ταμείο επιχειρώντας να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσά τους.
Εφθασε μάλιστα μέχρι του σημείου να δημοσιοποιήσει υποκλαπείσες συνομιλίες του Πόουλ Τόμσεν με την Ντέλια Βελκουλέσκου που δεν ήταν τίποτε άλλο από σενάρια για το πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα, κάτι που κάθε οργανισμός και επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να εξετάσει.
Κοντόφθαλμη και κουτοπόνηρη λογική, αφού ξέρει, όπως και το ΔΝΤ άλλωστε, ότι τα μέτρα 5,4 δισ. ευρώ που έχει υποσχεθεί δεν μπορεί να τα υλοποιήσει. Και πως θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα-«κάβα» ύψους 3,6 δισ. ευρώ που ζητάει το Ταμείο (ανεβάζοντας τον λογαριασμό στα 9 δισ. ευρώ) για να επιτευχθεί πλεόνασμα 3,5% το 2018.
Και είναι άλλο πράγμα να συζητάς για 9 δισ. ευρώ μέτρα πακέτο με αντάλλαγμα το χρέος και άλλο για 5,4 δισ. ευρώ συν 3,6 δισ. ευρώ «κόφτη» δημοσίων δαπανών. Διότι ο «κόφτης» δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από μείωση μισθών και συντάξεων, που αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για τον κ. Τσίπρα.
Στην περίπτωση λοιπόν που θα είχε συνταχθεί με το Ταμείο, πρώτον θα είχε εδραιώσει μια ισχυρή διαπραγματευτική θέση λέγοντας ότι «δέχομαι αυτά που ζητάτε μόνο αν κάνετε το κούρεμα που έχετε υποσχεθεί» και, δεύτερον, θα μπορούσε να πει στον κόσμο ότι «συμφωνήσαμε σε περισσότερα μέτρα, τα οποία πιστεύουμε ότι δεν θα χρειαστεί να υλοποιήσουμε, αλλά πήραμε και την ελάφρυνση χρέους».
Με άλλα λόγια, θα είχε αυτός την πρωτοβουλία στις διαπραγματεύσεις έχοντας «χτίσει» μια ισχυρή διαπραγματευτική θέση.
Ο κ. Τσίπρας όμως και το επιτελείο του επέλεξαν τον ψευτοτσαμπουκά λες και επρόκειτο για μια διάνεξη αμφιθεάτρου ή καφενείου αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά πόσο ανεπαρκείς και επικίνδυνοι για τη χώρα είναι. Το έκαναν πέρυσι και έφεραν την οικονομία χρόνια πίσω. Το επιχειρούν και εφέτος λες και είναι το μόνο πράγμα που ξέρουν. Μόνο που η Ελλάδα δεν αντέχει να ξαναζήσει συνθήκες καλοκαιριού 2015…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
