του Νότη Παπαδόπουλου
Φταίει άραγε η παιδεία μας, η ελληνοκεντρική γωνία μέσα από την οποία έχουμε μάθει να βλέπουμε τον κόσμο , η εμμονή μας με την κάθε είδους συνωμοσία;
Φταίει ότι θεωρούμε πως είμαστε ο περιούσιος λαός, ο πιο έξυπνος, ο μοναδικός, ο πιο φιλεύσπλαχνος και σπουδαίος; Ότι μας έχει ποτίσει η δοξασία πως όταν οι πρόγονοί μας έστηναν Παρθενώνες, οι πρόγονοι των άλλων λαών μάζευαν βελανίδια;
Πάντως κάτι φταίει που τον Ιανουάριο του 2015 οι πολίτες αυτής της χώρας αντί να είναι καχύποπτοι και υποψιασμένοι, κατάπιαν αμάσητο το παραμύθι του κ.Τσίπρα ότι θα σκίσει τα μνημόνια, θα διαγράψει τα χρέη, θα αυξήσει τους μισθούς, θα επιστρέψει την 13η σύνταξη, θα μειώσει τη φορολογία εισοδήματος και θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ…
Και σαν να μην έφτανε η πρώτη καταστροφή, μετά από επτά μήνες αριστεροδεξιάς παραζάλης, άφθονου λαϊκισμού και δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης που οδήγησε σε capital control και εξαέρωσε σχεδόν όλα όσα είχαν επιτευχθεί τα προηγούμενα χρόνια ο σοφός ελληνικός λαός επανέλαβε το ίδιο λάθος. Ψήφισε “ΟΧΙ” στο ντροπιαστικό δημοψήφισμα για την Ευρώπη και εν συνεχεία παρά τις αλλεπάλληλες κυβιστήσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έδωσε και πάλι στην χειρότερη μεταπολιτευτική κυβέρνηση “πράσινο φως” να συνεχίσει το καταστροφικό έργο της.
Για να βρεθεί η κυβέρνηση Τσίπρα, 18 μήνες μετά από το περίφημο email Χαρδούβελη των 1,3 δισ. ευρώ, να διαπραγματεύεται ξανά για το κλείσιμο της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας που ο κ. Τσίπρας είχε εμποδίσει εκβιάζοντας εκλογές, αυτή τη φορά ,όμως, με μέτρα μαμούθ που φτάνουν πλέον τα 9 δισ ευρώ : 5,4 δισ ευρώ για αρχή και «κάβα» 3.6 δισ ευρώ πρόσθετων μέτρων για τη συνέχεια!
Χωρίς, μάλιστα, να αποκλείεται αν πάλι οι διαπραγματεύσεις φτάσουν στο αδιέξοδο , η χώρα μείνει ξανά χωρίς χρήματα όπως τον Ιούλιο του 2015, να βρεθούμε για μία ακόμη φορά στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και στο κατώφλι του GREXIT!
Με άλλα λόγια, στον ενάμιση αυτό χρόνο οι Έλληνες μάτωσαν υπέρμετρα – και συνεχίζουν να ματώνουν- μπας και μάθουν όσα σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου οι πολίτες θεωρούν αυτονόητα: ότι εάν συγκρουστείς με μία ομάδα κρατών πολύ ισχυρότερη από το δικό σου χωρίς συμμαχίες και χωρίς σχέδιο είναι βέβαιο ότι θα συνθλιβείς και θάχεις τεράστιο κόστος. Στην περίπτωσή μας : τρίτο μνημόνιο (και τέταρτο μνημόνιο ρεζέρβα), δυο επιπλέον χρόνια ύφεσης με δεκάδες χιλιάδες λουκέτα επιχειρήσεων και καμιά εκατοστή χιλιάδες περισσότερους ανέργους – αλλά κυρίως μια κοινωνία διαλυμένη και σε πλήρη σύγχυση για το μέλλον της .
Μπας και μάθουν ότι χωρίς σκληρή δουλειά, χωρίς αλλαγή της κρατικοδίαιτης νοοτροπίας μας, χωρίς μεταρρυθμίσεις ανάλογες με αυτές των ανταγωνιστών μας η χώρα όχι μόνο δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά αλλά θα διολισθαίνει συνεχώς προς τα πίσω.
Όμως και σήμερα, όταν ακόμη και οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύει η “Αυγή” παρουσιάζουν την πλήρη απογοήτευση των πολιτών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ , και δείχνουν τον κ.Τσίπρα ουραγό στη δημοτικότητα , την εμπιστοσύνη του κόσμου και την κυβερνησιμότητα είναι ζήτημα αν πράγματι πήραμε ένα μάθημα από την κρίση που μας ισοπέδωσε.
Ή αν και πάλι με τα ίδια μυαλά θα αναζητήσουμε με την πρώτη ευκαιρία τον νέο λαοπλάνο μεσσία, τον νέο ταλαντούχο παραμυθά, τον γοητευτικό λαϊκιστή που αντί να μετρήσει τις δυνάμεις της χώρας, να καταρτίσει ρεαλιστικό πρόγραμμα και να προχωρήσει βήμα – βήμα βάσει σχεδίου σε πορεία μετασχηματισμού της οικονομίας για την ανάπτυξη της χώρας, θα υποσχεθεί πάλι φούμαρα ,εύκολες νίκες και ηρωικές μάχες κατά της διεθνούς συνωμοσίας. Τρομάρα μας.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
