του Μπάμπη Παπαδημητρίου
Δυσκολεύομαι να βάλω δίπλα δίπλα τα εξής δύο γεγονότα. Γεγονός πρώτο, η κυβέρνηση θα βάλει περισσότερους φόρους. Γεγονός δεύτερο, η κυβέρνηση καυχιέται ότι πέτυχε πλεόνασμα αντί ελλείμματος στην ισορροπία μεταξύ εσόδων και δαπανών. Η δυσκολία μου είναι πιστεύω απολύτως λογική: αν η κυβέρνηση έχει πλεόνασμα στους λογαριασμούς της, τότε γιατί μεγαλώνει τη φορολογική πίεση επί των καθημαγμένων πολιτών;
Η αύξηση των φόρων ξεκίνησε το 2005. Τότε ο ΦΠΑ πήγε από 18% στο 19%. Τον Μάρτιο 2010 έγινε 21% και σε τρεις μήνες 23%. Τώρα ανεβαίνει σε 24%. Παρόμοια αύξηση καταγράφεται στον συντελεστή φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών ο οποίος θα ξεπεράσει το 40%! Αν σε αυτά προστεθούν η φορολογία στο εισόδημα και, ακόμη χειρότερα, τα ειδικά τέλη (ενέργεια, αλκοόλ, καπνός, παροχή υπηρεσιών), θα κατανοήσουμε καλύτερα το τεράστιο βάρος της μεταφοράς εισοδήματος από το πορτοφόλι του πολίτη στο κρατικό ταμείο.
Τη μεγάλη ζημιά που προκαλεί το κράτος την καταλαβαίνουμε επειδή φορολογούνται αγρίως δύο βασικοί δρόμοι ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας. Η κατανάλωση εκλαμβάνεται ως επίδειξη πολυτέλειας. Το επιχειρηματικό κέρδος θεωρείται πράξη επίδειξης πλούτου. Το ένα τρίτο καθενός ευρώ μετά τις πρώτες 20 χιλιάδες το παίρνει το κράτος!
Η αντίληψη της κυβέρνησης είναι μάλλον απλή: οι πολίτες πρέπει να μοιράζονται το εισόδημά τους με το κράτος. Το επιβεβαιώνει και η αναλογία των κρατικών εσόδων προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, η οποία έχει ανέβει στο 45%.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς «σοφός» για να προβλέψει με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια τι πρόκειται να συμβεί. Η οικονομία θα υποφέρει περισσότερο, η ανάκαμψη θα καθυστερήσει και το κράτος θα συνεχίσει να μην έχει αρκετά χρήματα για τη χρηματοδότηση του συνόλου των υποχρεώσεών του.
Τα χρόνια περνούν και η εκάστοτε πλειοψηφία στη Βουλή υποκύπτει στην ίδια πάντοτε κρατικοκεντρική, γραφειοκρατική και φορομπηχτική νοοτροπία που τόσο πολύ εμποδίζει την Ευρώπη να αξιοποιήσει τις δυνατότητές της. Περισσότερο όμως από οποιοδήποτε άλλο κράτος βλάπτεται η Ελλάδα.
Με το τρίτο μνημόνιο, όπως άλλωστε και με τα δύο προηγούμενα, η κυβέρνηση ανέλαβε την ευθύνη να αυξήσει τα έσοδά της με την καλύτερη διαχείριση, με στόχο την αύξηση της εισπραξιμότητας των φόρων, την πάταξη της φοροδιαφυγής ώστε να αποκατασταθεί η αδικία που τη συνοδεύει και την είσπραξη μεγάλου μέρους των χρεών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να αφαιρεθεί ένα σοβαρό εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία της επιχειρηματικότητας.
Μοιάζει προφανές ότι από αυτά τα τελευταία, η παρούσα κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει τίποτε, σχεδόν. Ο επόμενος κυβερνητικός σχηματισμός καλό θα είναι να σκεφτεί ότι περιθώριο για νέα αύξηση των φόρων δεν υπάρχει. Τι θα κάνει, τότε, ο κρατισμός; Θα σκάσει πάνω μας!
Πηγή: Καθημερινή
