του Μπάμπη Παπαδημητρίου
Ολα δείχνουν ότι η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου μνημονίου θα κλείσει την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου. Η κυβέρνηση, διά του πρωθυπουργού, ισχυρίζεται ότι θα κλείσει την πρώτη αυτή αναθεώρηση του μνημονίου υπό τον όρο ότι δεν θα χρειαστεί να κάνει τίποτε περισσότερο, ούτε όμως και λιγότερο, από όσα περιλαμβάνει το ίδιο το μνημόνιο.
Ο ισχυρισμός αυτός ακούγεται ευχάριστα. Οσοι ακόμη ακολουθούν τον Αλέξη Τσίπρα περιμένουν να τους προστατεύσει βάζοντας όλους τους άλλους συμπολίτες να πληρώσουν αυτοί τον λογαριασμό. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ζητεί από την κυβέρνηση να εξεύρει τρόπους ώστε να μην είναι μεταξύ εκείνων που θα κληθούν να πιουν το φορολογικό κώνειο του τρίτου μνημονίου.
Αυτό που παρακάμπτει ο κ. Τσίπρας είναι ότι η κυβέρνησή του δεν κάνει ακριβώς όσα συμφωνήθηκαν. Το απλούστερο παράδειγμα αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες. Ο εγγυητής της πλειοψηφίας αρνείται –έτσι απλά– να κάνει όσα συμφωνήθηκαν. Συγκεκριμένα, στη σελίδα 1.016 του ΦΕΚ γράφεται ότι «οι Αρχές δεσμεύονται να θεσπίσουν αξιόπιστα μέτρα για την επίτευξη στόχου για πρωτογενές ισοζύγιο ύψους 3,5% του ΑΕΠ (που) θα περιλαμβάνουν τις αμυντικές δαπάνες (κ.λπ.)». Είναι προφανές ότι ο κ. Καμμένος δεν μπορεί να «διώξει» τον κ. Μουζάλα, μπορεί όμως να φεσώσει τους φορολογουμένους.
Ο επιβεβαιωμένος συμβιβασμός με τους Ευρωπαίους κυβερνητικούς και τεχνοκράτες επιτεύχθηκε στη βάση της επίκλησης των πασίγνωστων κ. Τόμσεν και Σόιμπλε: «Κάντε ό,τι νομίζετε, αλλά κανονίστε να βγαίνει σωστός ο τελικός λογαριασμός».
Αυτό εννοεί και ο κ. Τσίπρας με το «τίποτε παραπάνω»! Πλην όμως, η κατανομή των νέων βαρών που συνοδεύουν τη συμφωνία του οικονομικού επιτελείου σημαίνει πολλά παραπάνω για ορισμένους φορολογουμένους.
Το πιο πρόχειρο παράδειγμα είναι οι ίδιες οι επιχειρήσεις. Ηδη αυξήθηκε ο ΦΠΑ. Η επιβάρυνση αυτή για τον τουρισμό ανέρχεται σε 16%, όταν για τη Γερμανία είναι 7%, την Πορτογαλία 6%, την Τουρκία 5%, τις Ισπανία και Ιταλία 10% και την Ελβετία 3%!
Αύξησαν τον φόρο κερδών στο 29% και αυτό δεν τους εμποδίζει να βάζουν στο τραπέζι των συζητήσεων περαιτέρω αύξηση φόρου για τα μερίσματα (δηλαδή για τα κέρδη), και μετά ο κ. Κουτεντάκης κραυγάζει ότι το ΔΝΤ, που διαφωνεί στο συγκεκριμένο, «έχει ιδεοληψίες».
Αυξάνουν την ασφαλιστική κράτηση κατά 1% σε βάρος των εργαζομένων, οι οποίοι λογικά θα επιδιώξουν να πάρουν πίσω τη διαφορά από τις επιχειρήσεις. Αυξάνουν γεωμετρικά τον μόνιμο φόρο «αλληλεγγύης» (αλληλεγγύη σε ποιον αλήθεια;).
Αυξάνουν τον ΕΝΦΙΑ επί των ακινήτων που χρησιμοποιούνται για παραγωγικούς σκοπούς. Και η λίστα μεγαλώνει διαρκώς!
Αβίαστα προκύπτει ότι το όφελος από την αναμενόμενη επιστροφή της εμπιστοσύνης θα εξανεμισθεί επειδή οι συντελεστές της οικονομίας θα δουλεύουν τελικά μόνον για να συντηρούν το Δημόσιο.
Πηγή: Καθημερινή
