του Άγγελου Στάγκου
Σύμφωνα με το «ρεπορτάζ», σύμφωνα δηλαδή με την πληροφόρηση από κυβερνητική πηγή, ο Αλ. Τσίπρας τηλεφώνησε χθες στον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, τον Γ. Στόλτενμπεργκ, για να διαμαρτυρηθεί γιατί δεν βλέπει να έχουν αποτέλεσμα στις προσφυγικές ροές οι περιπολίες των νατοϊκών πλοίων. Σε πρώτη ανάγνωση, το τηλεφώνημα έγινε για να εκφράσει ο πρωθυπουργός τη δυσαρέσκειά του και αυτό ήθελε προφανώς «να περάσει» η κυβέρνηση. Σε μία δεύτερη ανάγνωση όμως, το τηλεφώνημα είχε έννοια ικεσίας, προκειμένου ο στολίσκος να κάνει κάτι για να περιοριστούν οι προσφυγικές ροές από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά. Φυσικά, η απάντηση του ψυχρού Νορβηγού ήταν η λογική και αναμενόμενη, ότι είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθεί το όποιο αποτέλεσμα αναμενόταν από την αποστολή των συγκεκριμένων πλοίων.
Επί της ουσίας όλο αυτό δεν έχει καμία σημασία. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα «τερτίπι» επικοινωνιακής πολιτικής που σκαρφίστηκαν κάποιοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι –και εκτέλεσε με τη γνωστή άνεσή του ο πρωθυπουργός– μέσα στην ανεπάρκεια, αλλά και την απελπισία τους στη διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος. Τώρα μάλλον αντιλαμβάνονται ότι υπέγραψαν μία συμφωνία που δημιουργεί και αφήνει πολλά ανοιχτά θέματα. Και τώρα επίσης διαπιστώνουν ότι η εμπλοκή του ΝΑΤΟ (μήπως θυμήθηκαν την ένδοξη εποχή της ιδρυτικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ που έθετε στόχο την απεμπλοκή της χώρας από το ΝΑΤΟ;) δεν μπορούσε να έχει ιδιαίτερα αποτελέσματα, όπως άλλωστε ήταν γνωστό εξαρχής. Είναι φανερό λοιπόν ότι το προσφυγικό – μεταναστευτικό προκαλεί μεγάλο πονοκέφαλο, αν όχι πανικό, στην κυβέρνηση. Το μέγεθος του προβλήματος την ανάγκασε να εγκαταλείψει τη ρητορική της (ποιος δεν θυμάται την Τασία Χριστοδουλοπούλου να διαλαλεί ότι δεν υπάρχουν οικονομικοί μετανάστες και όλοι είναι πρόσφυγες, μεταξύ άλλων;), να ιδρύει κλειστά στρατόπεδα, όπως αλλιώς τα ονομάζει, να προσφεύγει στο ΝΑΤΟ, να υπογράφει μία συμφωνία που όχι μόνο μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη για τα εθνικά θέματα, αλλά είναι πολύ πιθανό να καταστήσει την Ελλάδα «νήσο Ελις» της Ευρώπης, χωρίς μάλιστα δυνατότητες μετεγκατάστασης των προσφύγων και επαναπροώθησης των μεταναστών. Το κυριότερο, κάθε μέρα που περνάει αναδεικνύει περισσότερο την εγγενή ανεπάρκειά της στη διαχείριση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις Βρυξέλλες επέτειναν τον πανικό της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού. Οταν η ευρωτουρκική συμφωνία θέτει το θέμα της μετεγκατάστασης προσφύγων σε εθελοντική βάση για τις ευρωπαϊκές χώρες, μένει να δούμε ποια από αυτές θα δεχθεί κάποιους από αυτούς που βρίσκονται εδώ ή στην Τουρκία… Αρα ο φόβος του μόνιμου εγκλωβισμού τους είναι υπαρκτός σε βαθμό βεβαιότητας. Προς το παρόν, πάντως, και μέχρι να διαπιστωθούν τα μελλούμενα, τα χειροπιαστά στοιχεία είναι οι εικόνες ντροπής από την Ειδομένη, όπου οι δυστυχισμένοι έχουν γίνει υποχείρια των επιδιώξεων διαφόρων ομάδων αναρχοαυτόνομων που βρήκαν νέα ευκαιρία να δημιουργούν χαοτικές καταστάσεις, η διακίνηση εμπορευμάτων σταμάτησε, οι σοβαρές ΜΚΟ αποχωρούν μαζί με την Υπατη Αρμοστεία προσφύγων του ΟΗΕ.
Βλέπουμε επίσης το λιμάνι του Πειραιά να μετατρέπεται σε ανοιχτό στρατόπεδο, δρόμους να κλείνουν σε διάφορα σημεία της επικράτειας, το κράτος να απουσιάζει και να μην ξέρει τι του γίνεται για τον αριθμό των προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα (προχθές ξεπερνούσαν τις 52.000 και χθες ήταν… 49.000, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης), τον Γ. Κυρίτση να διαφωνεί με τον Π. Καμμένο σχετικά με τη σίτιση και τον ρόλο του στρατού, τον Γ. Μουζάλα να δικαιολογεί την πολιτική Χριστοδουλοπούλου και να εκκρεμεί παράλληλα το αν θα μείνει ή θα φύγει από την κυβέρνηση, όπως απαίτησε ο υπουργός Αμυνας. Αυτά και αν προκαλούν πανικό!
Πηγή: Καθημερινή
