του Άγγελου Στάγκου
Αρκετοί καχύποπτοι υποστηρίζουν ότι το «ειδύλλιο» των τελευταίων εβδομάδων μεταξύ της Αγκελα Μέρκελ και του Αλέξη Τσίπρα είναι προϊόν αμοιβαίου συμφέροντος και όχι αληθινής και αγνής αγάπης. Το προσφυγικό – μεταναστευτικό απειλούσε το πολιτικό παρόν και μέλλον της καγκελαρίου της Γερμανίας, η αξιολόγηση απειλούσε το αντίστοιχο παρόν και μέλλον του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Η πρώτη λοιπόν συναίνεσε να ξεκινήσει έγκαιρα η διαδικασία της αξιολόγησης και ο δεύτερος δέχθηκε χωρίς πολλά πολλά όλο τον σχεδιασμό της αντιμετώπισης του προσφυγικού – μεταναστευτικού, με την έννοια της ανάμειξης του ΝΑΤΟ, της συμφωνίας με την Τουρκία, του κλεισίματος συνόρων για να μη λειτουργεί ο δρόμος των δυτικών Βαλκανίων, της διαχείρισης του προβλήματος στην Ελλάδα από τους Ευρωπαίους και όλα τα υπόλοιπα που διαδραματίζονται.
Ασφαλώς, κανείς δεν μπορεί και δεν πρόκειται να επιβεβαιώσει ότι υπήρξε τέτοια άτυπη συμφωνία και, επομένως, τίποτε από τα παραπάνω δεν μπορεί να αποδειχθεί. Αλλωστε θα πρέπει να περιμένουμε τις εξελίξεις, πρώτον, γιατί εκκρεμεί ακόμη τυπικά η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας (και είναι άγνωστη η τελική της μορφή γιατί εμφανίζονται αντιδράσεις), δεύτερον, γιατί ούτε η Αγκελα Μέρκελ ούτε ο Αλέξης Τσίπρας έχουν διαφύγει οριστικά τους πολιτικούς κινδύνους από το προσφυγικό – μεταναστευτικό και την αξιολόγηση. Η Αγκελα Μέρκελ θα πάρει μια γεύση της απειλής από τις επικείμενες εκλογές σε τρία γερμανικά κρατίδια, ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να περιμένει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, στο τέλος Απριλίου. Σενάριο, λοιπόν, που δεν μπορεί όμως να κρύψει ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έχουν κάνει μια νέα μεγαλειώδη κωλοτούμπα, χωρίς να κρίνεται αν πρόκειται για θετική ή αρνητική εξέλιξη. Η ρητορική περί ανθρωπιάς, ανοιχτών συνόρων, εθνικής διαχείρισης του προβλήματος, περιφρούρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, ανάληψης μονομερών ή διμερών πρωτοβουλιών με την Τουρκία και όλα τα συναφή πήγε περίπατο. Στη θέση της μπήκε η απόλυτη προσαρμογή στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τελεία και παύλα. Πρόκειται για μία ακόμη «συνάντηση» με τον ρεαλισμό, που συνεπάγεται και αποδοχή ότι στη χώρα θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι για αρκετά χρόνια, πολλές χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών. Η δημιουργία των hotspots και των κέντρων υποδοχής σε όλη την επικράτεια, η αναζήτηση ξενοδοχείων και διαμερισμάτων για εγκατάσταση, ο προγραμματισμός από πλευράς Φίλη ένταξης παιδιών σε σχολεία δεν επιτρέπουν αμφιβολίες.
Το πιθανότερο είναι ότι ο πρωθυπουργός προσχώρησε πλήρως στην πραγματικότητα της προσαρμογής κατά την επίσκεψη του Ντόναλντ Τουσκ στην Αθήνα. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τού παρουσίασε το σχέδιο της συμφωνίας, ενόψει της συνόδου Ε.Ε. – Τουρκίας. Το σχέδιο το είχε επεξεργαστεί κυρίως η Αγκελα Μέρκελ και οι θέσεις των δύο πλευρών ήταν ήδη γνωστές (αυτό δεν αμφισβητείται), άλλο αν η συμφωνία παραμένει ακόμη σε εκκρεμότητα και θα δούμε πώς θα διαμορφωθεί το τελικό κείμενο. Το μόνο που ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν να μην επισημοποιείται άμεσα και ρητά το κλείσιμο των συνόρων.
Ωστόσο, ο Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε αμέσως μετά τη συνάντηση ότι «η Ελλάδα δεν είναι πια χώρα τράνζιτ», ενώ μόλις προχθές τόνισε την ικανοποίησή του για το κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου. Ετσι έμεινε μόνη η καγκελάριος της Γερμανίας να σώζει τα προσχήματα για να μπορεί ο πρωθυπουργός να παραμυθιάζει τους ιθαγενείς…
Η πλήρης προσαρμογή της κυβέρνησης στον ευρωπαϊκό σχεδιασμό αποτυπώνεται και στο κείμενο της κοινής ανακοίνωσης της συνόδου Ε.Ε. – Τουρκίας. Ειδικά η επισήμανση ότι «οι ανεξέλεγκτες ροές μεταναστών από τον διάδρομο των δυτικών Βαλκανίων έχουν πλέον τερματιστεί» δεν χωράει αμφισβήτηση ότι η Αθήνα αποδέχτηκε το κλείσιμο των συνόρων. Στο ίδιο κείμενο διατυπώνονται επίσης αναλυτικά όλες οι διαδικασίες που έχει αποδεχθεί η Ελλάδα παραδίδοντας ουσιαστικά τη διαχείριση του προσφυγικού προβλήματος στο εσωτερικό στα χέρια των Ευρωπαίων, με ενίσχυση του Frontex, αποστολή ελεγκτών της Europol στα hotspots και «υποστήριξη» του ελληνικού συστήματος ασύλου από το Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης Ασύλου. Ακόμη και η επικαιροποίηση της συμφωνίας επανεισδοχής Ελλάδας – Τουρκίας που ο Αλ. Τσίπρας προσπάθησε να παρουσιάσει ως δική του πρωτοβουλία, προβλεπόταν στο κείμενο.
Προς τι, λοιπόν, η επιμονή στο θέατρο από την πλευρά της κυβέρνησης. Ισως γιατί πρέπει να καλυφθεί το γεγονός ότι οι άθλιες εικόνες της Ειδομένης αποτελούν μυστικό μέρος του ευρωπαϊκού σχεδίου για την αποθάρρυνση νέων προσφύγων και μεταναστών!
Πηγή: Καθημερινή
