του Στέφανου Κασιμάτη
Αν οι εγγραφές στο Facebook είναι το «έργο» του Ν. Καρανίκα ως αριστερού διανοουμένου, τότε οι στίχοι που υποδέχονται τον αναγνώστη στη σελίδα του Καρανίκα είναι η κατάλληλη προμετωπίδα για τον πνευματικό κόσμο του δημιουργού τους: «Η δημοκρατία, η διαχείριση της πολιτικής ζωής, της πόλης, του κράτους, του πλανήτη, είναι υπόθεση των αντρών, των γυναικών, του τρανς και των παιδιών όχι των ειδήμων» (αντί «των ειδημόνων»).
Πολλοί τον κορόιδεψαν για την αγραμματοσύνη του και τον έψεξαν για την επιδεικτικά αναιδή αδιαφορία του στις επικρίσεις. (Δεν διόρθωσε το λάθος, το άφησε εκεί που ήταν…) Κανείς όμως δεν επισήμανε ότι, από καλλιτεχνική άποψη, αυτό το γελοίο και χονδροειδέστατο γλωσσικό λάθος μεταμορφώνει σε έργο τέχνης την τετριμμένη λαϊκίστικη κοινοτοπία που έχει προηγηθεί: αυτό ακριβώς την κάνει ποίημα.
Διότι η μούσα (τη φανταζόμαστε με τη μορφή της Ελένης Μενεγάκη, φυσικά), μέσω του ποιητή που εμφορούμενος από τον οίστρο γίνεται όργανό της, επιλέγει το λάθος, ώστε να σκοτώσει τους ειδήμονες και γλωσσικά. Ο ποιητής, δηλαδή, τους λέει: Οχι, ρε κύριοι ειδήμονες. Οχι μόνο δεν σας αναγνωρίζω από την περήφανη λεβεντιά της αγραμματοσύνης μου, δεν θέλω να ξέρω ούτε πώς κλίνεσθε! Ο ειδήμος, του ειδήμου, των ειδήμων – αν έτσι θέλω και πολύ σας πάει.
Επιμένω, λοιπόν, ότι οι καταγέλαστοι στίχοι είναι, στην πραγματικότητα, ένα έξοχο και έξυπνο ποίημα, φτιαγμένο μάλιστα από τα υλικά της ανοησίας. Θα ήθελα, αν μου έπεφτε λόγος, ο κ. Καρανίκας, που ενδιαφέρεται για την τέχνη (στην 11η Σεπτεμβρίου αναγνώρισε ένα έργο τέχνης), να ασχοληθεί περισσότερο με τη μορφή του σύντομου επιγράμματος. Θα μπορούσαμε μάλιστα να το ορίσουμε ως νέο είδος και να το ονομάσουμε το σοσιαλιστικό χαϊκού! Γιατί όχι; Θα βρεθεί, βέβαια, κάποιος αδιόρθωτος να μας θυμίσει ότι το ιαπωνικό χαϊκού προϋποθέτει δεκαεπτά συλλαβές, ούτε μία παραπάνω. Και λοιπόν; Δεν είπαμε ότι όλα αυτά δεν είναι δουλειά «των ειδήμων» και τα αποφασίζουν «το τρανς και τα παιδιά»; Από πού κι ώς πού, λοιπόν, να έχουν λόγο οι φιλόλογοι;
Αλλά και πέραν αυτού, το μέτρημα, οι βασικές γνώσεις της αριθμητικής, δεν είναι και αυτές ένα μέσον καταπίεσης των αγράμματων από τους γραμματιζούμενους; Ας τελειώνουμε και με αυτό! Το χαϊκού έχει όσες συλλαβές θέλει. Λευτεριά στο χαϊκού!
Πηγή: Καθημερινή
