του Άγγελου Στάγκου
Οσοι από μας βιαστήκαμε να πούμε μετά τις τελευταίες εκλογές ότι ο Αλ. Τσίπρας και μαζί του ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσουν στροφή προς τη Σοσιαλδημοκρατία ή την Κεντροαριστερά γενικότερα, πρέπει να ομολογήσουμε ότι διαψευδόμαστε. Υποθέσαμε ότι αυτό σήμαινε η αποχώρηση των «συντρόφων» που συγκρότησαν τη ΛΑΕ και βεβαίως η υπογραφή του οδυνηρού τρίτου μνημονίου, που στην πραγματικότητα αποτελεί συνέχεια του πρώτου και του δεύτερου. Γιατί το μνημόνιο είναι ουσιαστικά ένα και σε κάθε νέα φάση γίνεται πιο οδυνηρό γιατί περιλαμβάνει τις εκκρεμότητες όσων δεν εφαρμόστηκαν στην προηγούμενη και επομένως οι όροι γίνονται επαχθέστεροι, καθώς τα προβλήματα συσσωρεύονται. Με αυτή την έννοια ο πρωθυπουργός και το κόμμα του μπήκαν στην κατηγορία των «μνημονιακών» πολιτικών δυνάμεων, και έτσι εξηγείται η παραπλάνηση όσων σπεύσαμε να προεξοφλήσουμε τη στροφή προς κάποιας μορφής Κεντροαριστερά.
Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν εγκατέλειψαν το όραμα του «Τσαβισμού». Δικαιολόγησαν με όλους τους δυνατούς τρόπους τη συνθηκολόγησή τους με τους εταίρους δανειστές, ώστε να πείσουν ότι επρόκειτο απλά για ελιγμό, πρόσθεσαν στη ρητορική τους τη δήθεν αποφασιστικότητα να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που ανέλαβαν, αλλά καταφεύγουν σε χίλια δυο τερτίπια: πρώτον, για να καθυστερήσουν και να μην εφαρμόσουν αυτά που υπέγραψαν, δεύτερον, για να επιβάλουν σχεδόν θεσμικά την ισοπέδωση προς τα κάτω (που είναι κύριο στοιχείο της πολιτικής τους), τρίτον, για να συγκροτήσουν και να συγκρατήσουν μία λαϊκή βάση του 20%-25%, που θα τους ακολουθεί ό,τι και αν συμβεί. Ακόμη δηλαδή και αν χάσουν την εξουσία, που όμως θα προσπαθήσουν να τη διατηρήσουν με νύχια και με δόντια. Γιατί ο «Τσαβισμός» τους προϋποθέτει καθεστωτικό κράτος, όπως οι πάντες γνωρίζουν. Πέρα βέβαια από το γεγονός ότι η άτιμη η εξουσία έχει ποικίλες γεύσεις γλύκας…
Σε αυτό το πνεύμα, φροντίζουν να αποδεικνύουν τις προθέσεις τους συνεχώς και με κάθε ευκαιρία. Τις διατύπωσε πολύ καθαρά ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του προς φίλους και συντρόφους με αφορμή την επέτειο του ενός χρόνου στην εξουσία, όπου τόνισε «την ταξική αντιπαράθεση» με τους πολιτικούς αντιπάλους του, ιδιαίτερα με τη Ν.Δ. του Κυρ. Μητσοτάκη, που την επομένη της συζήτησης για το ασφαλιστικό στη Βουλή, «Η Αυγή» την ερμήνευσε με τον τίτλο «Ταξικό μίσος από τον Μητσοτάκη». Αλλωστε, χωρίς να το ομολογεί ανοιχτά ο ίδιος και οι επιτελείς του, στόχος τους είναι να εντάξουν στην πράξη τις επιταγές των δανειστών στις δικές τους πολιτικές του «Τσαβισμού» που σε ένα βαθμό εκφράζεται με το γνωστό «παράλληλο πρόγραμμα». Το βλέπουμε στην παιδεία, στην υγεία, στην επιμονή τους να διατηρήσουν και όχι να αλλάξουν το ανίκανο και αμαρτωλό κράτος, στο ασφαλιστικό. Σε όλους τους τομείς που προσφέρονται για χαϊδολογήματα ειδικών ομάδων και στρωμάτων πληθυσμού, τα οποία θεωρούν ότι αποτελούν τη λαϊκή βάση τους. Για τους υπόλοιπους αδιαφορούν ή και τους επιβαρύνουν ως… ταξικούς εχθρούς.
Η αλήθεια είναι ότι η προσπάθειά τους αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Ερχονται διαρκώς αντιμέτωποι με τις υποσχέσεις που μοίραζαν αφειδώς και τις εξαγγελίες τους, αφού τα νούμερα δεν βγαίνουν όσο και να τα πλάθουν, οι δανειστές παρακολουθούν πολύ στενά και γνωρίζουν πολύ καλά την πορεία και τις πρακτικές τους, είναι δεμένοι με όρους και αξιολογήσεις, φορτώνονται τεράστια βάρη, όπως το προσφυγικό, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού βρίσκεται δίκαια ή άδικα ήδη στα κάγκελα. Και επιπλέον όλων αυτών χαρακτηρίζονται από ένα εξαιρετικό σε μέγεθος και έκταση μειονέκτημα: είναι εντελώς και απίστευτα μέτριοι έως και ανίκανοι, ως άτομα, ως ομάδα, ως κυβέρνηση. Δεν αποκλείεται αρκετά από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτόν τον λόγο να «κρύφτηκαν» πίσω από αριστερές «α λα γκρέκα» θεωρίες. Ακόμη όμως και με την παραδοχή ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα που δύσκολα κυβερνάται (ίσως να είναι και μη κυβερνήσιμη), αυτό το χαρακτηριστικό τους δεν επιδέχεται αμφισβήτηση και είναι σίγουρο ότι θα καταγραφεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος. Αν υπάρξει μέλλον για την Ελλάδα, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα…
Με λίγα λόγια, ο Αλ. Τσίπρας και οι δικοί του θέλουν να επιβάλουν τον «Τσαβισμό» στη χώρα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες που θα τους διευκολύνουν. Δεν είναι εύκολο, αλλά αν το καταφέρουν δεν θα υπάρχει χώρα!
Πηγή: Καθημερινή
