του Νίκου Κωνσταντάρα
«Πιστεύω ότι το 2016 θα είναι το έτος που η Ελλάδα θα εκπλήξει τη διεθνή οικονομική κοινότητα», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, εκπλήσσοντας τους πάντες, εκπληρώνοντας την προφητεία του τη στιγμή που την εκφώνησε. Μένει τώρα να δούμε εάν ο πρωθυπουργός απλώς εξέφραζε μια ευχή ή εάν γνωρίζει κάτι που ουδείς άλλος γνωρίζει. Για να προβλέπει ένα θαύμα όταν η αξιολόγηση από τους δανειστές καθυστερεί, όταν παγώνει μεγάλη ξένη επένδυση, όταν φουντώνει κίνημα διαμαρτυρίας από ετερόδοξες κοινωνικές ομάδες εναντίον του σχεδίου για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και βουλευτές της κυβέρνησης διαμηνύουν ότι δεν θα το στηρίξουν, ο πρωθυπουργός είτε έχει σχέδιο είτε είναι υπεραισιόδοξος είτε προσπαθεί να κερδίσει χρόνο παραπλανώντας το κοινό.
Ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε δύσκολη θέση και είναι θετικό ότι αισιοδοξεί, σύμφωνα με τη δήλωσή του στο πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg στο Νταβός. Η κυβέρνησή του δυσκολεύεται να κερδίσει την έγκριση των δανειστών για τις προτάσεις της· ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ διορίζει «ημετέρους» σε βαθμό που υπονομεύει το επιχείρημα ότι αυτή η κυβέρνηση διαφέρει από προηγούμενες· οι προτάσεις για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση προκαλούν αντιδράσεις από πολλές πλευρές χωρίς να λύνουν το πρόβλημα του συστήματος· ξένοι επενδυτές παρακολουθούν στενά τις περιπέτειες μιας καναδικής εταιρείας που, ενώ τηρεί τους κανόνες, βρίσκει συνεχώς απέναντί της την κυβέρνηση. Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, επίσης, σηματοδοτεί ότι ο κ. Τσίπρας έχει έναν νέο, δυναμικό αντίπαλο στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Εφθασε η ώρα της αλήθειας για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Ο τελευταίος χρόνος έδειξε ότι, όταν βρίσκεται σε δυσκολίες, ο κ. Τσίπρας επιλέγει μια δραματική τακτική κίνηση –δημοψήφισμα, εκλογές, σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών– για να αποποιηθεί τις ευθύνες του και να θολώσει τα νερά αντί να αντιμετωπίσει την ουσία των προβλημάτων. Αλήθεια είναι ότι από το σημείο που ξεκίνησε (υποσχόμενος την κατάργηση του μνημονίου με μια κίνηση) έως την προσπάθεια να εφαρμόσει τρίτο μνημόνιο, ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να διανύσει τεράστια απόσταση. Πολιτική και προσωπική. Φυσικό είναι να εμμένει σε επικοινωνιακά κόλπα καθώς αναζητεί τον δρόμο του. Ενώ η χώρα παραμένει στην Ευρωζώνη, αποκρατικοποιήσεις προχωρούν και, γενικώς, η κυβέρνηση δείχνει να επιδιώκει μια πιο υπεύθυνη στάση, την ίδια ώρα υπονομεύει τις προσπάθειές της με καταστροφικές εμμονές στην εκπαίδευση, με την «τακτοποίηση» «ημετέρων» και με μια έχθρα εναντίον της επιχειρηματικότητας αλλά και της αξιολόγησης στο Δημόσιο.
Εάν πράγματι αισιοδοξεί ο κ. Τσίπρας, θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο να πείσει όλους τους Ελληνες. Μιλώντας στο Bloomberg εξέφρασε την ελπίδα ότι η αξιολόγηση από τους δανειστές θα λήξει σύντομα και η χώρα θα βρεθεί στον δρόμο της ανάκαμψης. Αυτό, όμως, δεν αρκεί. Εάν δεν παρουσιάσει σοβαρό και αξιόπιστο πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης, το οποίο θα συνδέεται άμεσα με την επούλωση πληγών όπως αυτής του ασφαλιστικού, εάν δεν εξασφαλίσει την υποστήριξη όλων των υπεύθυνων πολιτικών δυνάμεων (κάτι που απαιτεί τέλος σε εμπαθείς κινήσεις κυβερνητικών παραγόντων), αλλά και των δικών του βουλευτών και οπαδών, ο κ. Τσίπρας θα αποτύχει. Προς έκπληξιν κανενός.
Πηγή: Καθημερινή
