του Νότη Παπαδόπουλου
Είναι πολύ νωρίς για να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα, όμως η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει να ανατρέπει το πολιτικό σκηνικό της χώρας – κάτι που θα φανεί και στις δημοσκοπήσεις που έρχονται.
Η ανατροπή αυτή δεν οφείλεται μόνο στον ίδιο τον Κυριάκο, ο οποίος – παρά το δυσοίωνο επώνυμό του – είναι ένας μετριοπαθής πολιτικός, με πολύ καλές σπουδές, σοβαρότητα, γνώση του αντικειμένου και θετικές εντυπώσεις στην κοινωνία από τη θητεία του στον δημόσιο βίο.
Οφείλεται, κυρίως, στην αλλοπρόσαλλη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στον ασόβαρο και ερασιτεχνικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει πολύ σημαντικά ζητήματα, στα καθημερινά ψέματα που λέγονται με τη μεγαλύτερη ευκολία και στη συνεχιζόμενη προσπάθεια των κυβερνώντων να επιβάλουν τις απόψεις τους επιτιθέμενοι στα ΜΜΕ που ασκούν κριτική. Καμώματα που σπρώχνουν ακόμη και φανατικούς υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ να τον εγκαταλείψουν άρον άρον.
Γκάφες, παλινωδίες και λάθη δεκάδες. Χρειαζόμαστε επενδύσεις και ο κ. Σκουρλέτης υπονομεύει την Eldorado Gold που έχει ρίξει 700 εκατομμύρια ευρώ στη Χαλκιδική απασχολώντας 2.000 εργαζομένους. Απαιτείται μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό και ο κ. Κατρούγκαλος απογειώνει τις ασφαλιστικές εισφορές στους ελεύθερους επαγγελματίες, ώστε μαζί με τη φορολογία και την προκαταβολή φόρου να πληρώσουν στο Δημόσιο το 80% των εισοδημάτων τους. Ο Πρωθυπουργός ζητεί να εξαλειφθεί το πελατειακό κράτος, αλλά διορίζει συγγενείς του και μικρανίψια υπουργών του σε κρατικές θέσεις. Χρειάζονται νοσηλευτές για τις κλειστές μονάδες εντατικής θεραπείας, αφού ασθενείς πεθαίνουν αβοήθητοι, αλλά η κυβέρνηση διορίζει καθαρίστριες και κόβει το πεντάευρο από τα νοσοκομεία. Αναζητούνται χρήματα για να μην κοπούν οι συντάξεις και ο κ. Τσίπρας δίνει αυξήσεις 150 εκατομμυρίων ευρώ στους δημοσίους υπαλλήλους, ενώ δαπανά 500 εκατομμύρια ευρώ για αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας…
Ωστόσο, όποιο και να είναι το κλίμα στην κοινωνία, ο νέος αρχηγός της ΝΔ μπορεί – χωρίς να κατηγορηθεί ότι παίζει πολιτικά παιχνίδια – να περιμένει την κυβέρνηση να πιει μόνη της το πικρό ποτήρι εφαρμογής του Μνημονίου.
Να δείξει την υπομονή, δηλαδή, που δεν είχε ο κ. Τσίπρας, όταν, διψώντας για εξουσία, έριξε στα τέλη του 2014 την κυβέρνηση Σαμαρά και οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα του Grexit και στην οικονομική καταστροφή του τρίτου Μνημονίου.
Η υπομονή αποζημιώνει με μια διακυβέρνηση χωρίς εκπλήξεις – σαν μια βόλτα στο πάρκο.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
