του Νότη Παπαδόπουλου
Τώρα που και η κυβέρνηση Τσίπρα σπάει ένα-ένα τα ιδεολογικά της ταμπού κάνοντας την πρώτη της ιδιωτικοποίηση – τα 14 αεροδρόμια, ενώ ακολουθούν ο ΟΛΠ, ο Αστέρας, το Ελληνικό κ.τ.λ. -, μήπως είναι καιρός να δει τη νέα πραγματικότητα της φιλελεύθερης οικονομίας με άλλο μάτι – να απελευθερωθεί επιτέλους από κάποιους αναχρονιστικούς αριστερούς μύθους;
Μύθος πρώτος: τα πανεπιστήμια δεν μπορεί παρά να είναι κρατικά. Κανείς δεν είπε ότι πρέπει να υποβαθμιστεί το δημόσιο πανεπιστήμιο – αντίθετα μάλιστα, θα πρέπει να αναβαθμιστεί στο έπακρον. Ωστόσο η ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων υψηλού επιπέδου (και με διδασκαλία στα αγγλικά) θα δημιουργήσει ανταγωνισμό στα κρατικά πανεπιστήμια ενώ θα προσέλκυε ξένους φοιτητές στη χώρα μας – κυρίως από τα Βαλκάνια. Και θα ήταν αντικίνητρο στη φοίτηση Ελλήνων σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Το νέο ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Κύπρου με τζίρο πολλών εκατομμυρίων ευρώ από ξένους φοιτητές βλάπτει τη δημόσια εκπαίδευση στο νησί;
Μύθος δεύτερος: οι Ελληνες δεν μπορούν να είναι τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Τι θα μας πείραζε δηλαδή αν η Ελλάδα γινόταν το σημαντικότερο θέρετρο τουριστών αλλά και συνταξιούχων όλου του κόσμου; Που έχουν χρήματα και επιθυμούν να απολαμβάνουν τριακόσιες ημέρες τον χρόνο ηλιοφάνεια, ζεστή θάλασσα για τα βορειοευρωπαϊκά δεδομένα εννέα μήνες τον χρόνο, καλό και φτηνό φαγητό βασισμένο στην περίφημη μεσογειακή διατροφή; Γιατί είναι καλύτερο να έχουμε εκατομμύρια εμπορικά μικρομάγαζα που με το ζόρι επιβιώνουν από το να δημιουργήσουμε τις καλύτερες τουριστικές υπηρεσίες στον κόσμο 12 μήνες τον χρόνο με χιλιάδες εργαζομένους προσανατολισμένους στην άριστη λειτουργία μιας εθνικής τουριστικής βιομηχανίας που να καλύπτει πάνω από το μισό ΑΕΠ της χώρας;
Μύθος τρίτος: η φορολογία της χώρας πρέπει να είναι υψηλή για να καλυφθούν οι κοινωνικές δαπάνες του κράτους. Ωστόσο, αν η κυβέρνηση θεσπίσει φόρους με βάση έναν και μοναδικό χαμηλό συντελεστή, π.χ. 15%, όποιο κι αν είναι το εισόδημα του πολίτη, πρώτον δεν θα έχει λόγο κανείς να φοροδιαφεύγει, δεύτερον θα αποτελεί κίνητρο για νέες επενδύσεις ξένων στη χώρα αλλά και για εγκατάσταση πολυεθνικών (όπως συνέβη τις τελευταίες δεκαετίες στην Ιρλανδία) και τρίτον οι γοργοί ρυθμοί ανάπτυξης που θα προκληθούν θα οδηγήσουν στην είσπραξη πολλαπλάσιων φόρων από αυτούς που εισπράττει σήμερα με υπερπροσπάθεια το κράτος.
Οταν η Ρωσία, η Κίνα, ακόμη και η Βενεζουέλα ή η Αργεντινή που θαυμάζει ο κ. Τσίπρας ακολουθούν πλέον το φιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης, γιατί η Ελλάδα να επιμένει στον κρατισμό;
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
