του Θανάση Μαυρίδη
Το υψηλό ποσοστό που συγκέντρωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις εκλογές της Νέας Δημοκρατίας αναγκάζει τους πολιτικούς του αντιπάλους να αλλάξουν στρατηγική. Ο Αλέξης Τσίπρας απορρίπτει τα σενάρια της Οικουμενικής, σε μία προσπάθεια να θολώσει τα νερά και να διασκεδάσει τα σενάρια της συγκυβέρνησης. Να γιατί ο Αλέξης είναι μεγάλος πολιτικός! Έχει την πολιτική ευφυΐα που λείπει από κάποιους πρώην υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας…
Η αλήθεια είναι ότι ο Κυριάκος τους έχει ήδη αναστατώσει! Ξέρουν ότι αν κερδίσει τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία, θα γίνει ένα σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα που θα διεκδικήσει και πάλι την εξουσία. Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου είναι ένας επικίνδυνος αντίπαλος. Επειδή θα απαιτήσει λύσεις για την Ελλάδα και όχι κάποια υπουργεία σε μία αδιέξοδη οικουμενική λύση.
Είναι σαφές ότι η πολιτική στήριξης που επέλεξαν οι πρώην συνεργάτες του κ. Καραμανλή έκαναν ζημιά στον κ. Μεϊμαράκη. Έγιναν δηλώσεις και διαρροές που επιβεβαίωναν το σενάριο της Συγκυβέρνησης και εμφάνιζαν στο τέλος τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη σαν μία μαριονέτα σε ένα έργο σκιών που θα παιζότανε από ένα αόρατο παρασκήνιο. Μία εικόνα τελείως άδικη για έναν πολιτικό σαν τον κ. Μεϊμαράκη.
Εκείνοι που θέλησαν να τον στηρίξουν του έκαναν ζημία. Κι, αντί να σωπάσουν, συνέχισαν απτόητοι, νομίζοντας ότι του έκαναν καλό! Εκείνος που είχε τελικά την πολιτική ευφυΐα και κατάλαβε ότι θα έπρεπε να αποφορτιστεί ο κ. Μεϊμαράκης από ένα τόσο τοξικό πολιτικό φορτίο ήταν ο κ. Τσίπρας! Γι’ αυτό και προσπάθησε χτες να βάλει φρένο στα σενάρια για μία Οικουμενική κυβέρνηση.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι είναι άλλο πράγμα η συναίνεση και τελείως άλλο πράγμα η συγκυβέρνηση. Στη δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας η συναίνεση είναι το ζητούμενο. Η συναίνεση, όμως, απαιτεί ένα πλαίσιο εμπιστοσύνης, απαιτεί σοβαρότητα και ξεκάθαρους πολιτικούς στόχους. Όταν μιλάμε, για παράδειγμα, για το ασφαλιστικό, η συναίνεση δεν σημαίνει ότι οι άλλοι θα πρέπει οπωσδήποτε να συμφωνήσουν στις δικές μας θέσεις. Αλλά ότι με τη βοήθεια των ειδικών θα πρέπει όλοι μαζί να βρούμε την καλύτερη λύση για το καλό του λαού. Αυτή λοιπόν η «συμφωνία» δεν μπορεί να έχει ως προαπαιτούμενο το μοίρασμα υπουργείων! Όσοι αναζητούν έναν προσωπικό ρόλο στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι σε παιγνίδια εξουσίας και προσαρμόζουν τις δικές τους ανάγκες στα οικουμενικά σενάρια των ημερών, δεν προσφέρουν καλό έργο στην πατρίδα.
Παρατηρώντας κανείς το πώς διαχειρίστηκαν την κατάσταση πρώην υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας και πως την διαχειρίστηκε ο κ. Τσίπρας, καταλαβαίνει πώς συνέβη κι ένα κόμμα του 3% πήρε την κυβέρνηση και γιατί ο κ. Τσίπρας αντέχει στην πίεση παρά τα τραγικά λάθη που έχει κάνει η κυβέρνησή του. Από την άλλη, η όποια συγκυβέρνηση δεν πρόκειται να προσφέρει κάτι καινούργιο. Υπάρχει ήδη! Μήπως δεν είναι στην κυβέρνηση ο Πάνος Καμμένος; Ο κ. Παπαγγελόπουλος; Μήπως δεν προσφέρουν την αμέριστη εκτίμησή τους στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα οι κ.κ. Ρουσόπουλος και Στυλιανίδης; Τι καινούργιο θα έφερνε μία ακόμη προσθήκη, αυτή της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μεϊμαράκη; Ο μόνος κερδισμένος θα ήταν ο κ. Τσίπρας, ο οποίος θα έβλεπε την εξουσία του να αποκτά στέρεες βάσεις και να κέρδιζε επάξια τον τίτλο του… Εθνάρχη. Ο κ. Τσίπρας έχει αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να κερδίσει αυτές τις εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης και έτσι πήρε τις σχετικές πολιτικές πρωτοβουλίες…
Πηγή: Liberal.gr
